رویکرد رسانه‌های تجاری در افغانستان

دسته: بین الملل, سیاسی
نویسنده: ضیا ضیایی
۱۴۰۲/۱۱/۰۷
۱۲:۴۲ ب٫ظ
بازدید: 6

پایگاه خبری تحلیلی روایت : در دنیای امروز اکثریت مطلق رسانه‌ها دنبال تجارت و منافع مادی هستند. بین هزاران و بلکه صدها هزار رسانه غیردولتی در دنیا، شاید یک رسانه ارزشی وجود داشته باشد که مبتنی بر آرمان و هدف اصلی آن‌که از آوان‌ تاسیس تعیین کرده، حرکت و عمل کند. نمونه زیادی از رسانه‌های منفعت‌طلب و سودجو را در سطح بین‌المللی و داخلی سراغ داریم که متناسب با شرایط و تغییرات سیاسی و اجتماعی حوزه نشرات خود، پالیسی‌ شان را تغییر داده است.

در دنیای امروز اکثریت مطلق رسانه‌ها دنبال تجارت و منافع مادی هستند. بین هزاران و بلکه صدها هزار رسانه غیردولتی در دنیا، شاید یک رسانه ارزشی وجود داشته باشد که مبتنی بر آرمان و هدف اصلی آن‌که از آوان‌ تاسیس تعیین کرده، حرکت و عمل کند. نمونه زیادی از رسانه‌های منفعت‌طلب و سودجو را در سطح بین‌المللی و داخلی سراغ داریم که متناسب با شرایط و تغییرات سیاسی و اجتماعی حوزه نشرات خود، پالیسی‌ شان را تغییر داده است.

چند روز قبل رییس پیشین امنیت افغانستان، به فعالیت شبکه‌های تلویزیونی افغانستان‌که رویکرد خود را با تغییر رژیم عوض کرده‌اند اشاره‌کرده و گفت که رسانه در افغانستان: نوکران پول بودند و هستند نه حامیان ارزش‌ها.

این سخن آقای نبیل برای اکثریت مطلق از رسانه‌های که در بیست سال گذشته و اکنون در افغانستان و برای افغانستان فعالیت دارند صدق می‌کند. بسیاری از این رسانه‌های مطرح تا دیروز برای مقامات جمهوریت برنامه‌های مختلف و متنوع گرفته و به‌اصطلاح با پول شورای امنیت آن زمانه برنامه می‌گرفتند، امروز همان رسانه‌ها در کابل به‌فرمان وزارت امربه‌معروف برنامه‌های خود را عیار می‌کنند. از سوی هم بسیاری از رسانه‌های که به نام افغانستان در بیرون از کشور و با پول کشورهای عربی_ غربی ایجاد شده است، به‌هیچ‌عنوان هدفشان خدمت به مردمان افغانستان نبوده و نیست.

البته نکته دیگر این‌که هر رسانه‌ی که در داخل یک کشور فعالیت دارد، طبعاً باید از قوانین آن کشور پیروی کند، اما در افغانستان در بیست سال گذشته برای رسانه‌ها یا سفارت‌خانه‌های خارجی شیوه نشرات را دیکته می‌کرد یا نهادهای مانند شورای امنیت و… پشت پرده و به‌صورت فرا قانون؛ یعنی در بیست سال گذشته مانند امروز که رسانه‌ها در کمال بی‌قانونی و در توصیف رژیم نشرات می‌کنند؛ آن زمان با اشاره سفارت‌خانه‌ها و نهادهای پنهان حکومتی، از بام تا شام به توصیف و تبلیغ حاکمیتی مشغول بودند. با این تفاوت که آن زمان قانون مصوب رسانه‌ای در کشور نادیده گرفته می‌شد، ولی امروز حاکمیت با خلأ قانون و بر اساس فرمان رسانه‌ها را جهت می‌دهد.

همچنین بخوانید: هشدار سازمان ملل از افزایش غیرمعمول گرما در افغانستان

به‌هرحال حرف اصلی این است که رسانه‌های منفعت‌طلب و سودجوی که در بیست سال گذشته با نشر برنامه‌های مختلف این‌گونه وانمود می‌کردند که برای آگاهی مردم و اهداف مطلوب نشرات دارند، امروز همان رسانه‌ها در مقابل فعالیت بیست سال گذشته خود قرارگرفته و ضد آن نشرات دارند. مثلاً اگر به بیست سال نشرات گذشته این رسانه‌ها نگاه کنیم، این رسانه‌ها طالبان تروریست و گروه جنگی و عامل نابسامانی خوانده و توبیخ می‌کردند، اما امروز همان رسانه‌ها با همان مدیرعامل و صاحب‌امتیاز برای اینکه راه درآمدشان قطع نشده و سود مادی خود را از دست ندهند، از پگاه تا بیگاه از طالبان با عنوان مجاهدین و فرشته نجات افغانستان یادکرده تجلیل و تکریم می‌کنند.

نوشته های مرتبط :