تاجيکان و پشتون‌های جنوب کشور

دسته: تحلیل, گفتگوی ملی, هویت
نویسنده: تحریریه روایت
1402/02/24
1:21 ب.ظ
بازدید: 42

طی قرن‌های متوالی پشتون‌ها و تاجيک‌های جنوب و جنوب شرق کشور با همه فراز و فرود در مقایسه با ساير گروه‌های قومی در مناطق مختلف کشور رابطه‌ و مناسبات خوب و مسالمت آميز داشته‌اند. چنانچه خويشاوندی مستمر در میان این مردم وجود دارد و در غم و شادی در کنار هم‌دیگر هستند. درحالی‌که یک تصور غلط در افکار عمومی وجود دارد که پیوسته ولایت‌های جنوبی را پشتون و شمال را غیر پشتون می‌پندارند. روی همین لحاظ برخی‌ها بحث تجزیه کشور را برای حل مشکلات و منازعات قدرت قومی مطرح می‌نمایند. درحالی‌که به میزان پشتون‌های شمال شاید هم بیشتر و یا کمتر؛ چون آمار دقیق اقوام موجود نیست، تاجيکان/فارسی‌وان‌ها در همسایگی پشتون‌ها در مناطق جنوبی زندگی می‌نمایند. من این موجودیت را اضافه بر غزنی و لوگر در پکتیکا و پکتیا تا جلال آباد مشاهده کرده‌ام. سال گذشته در همین روزها زمانی‌که بسوی پاکستان می‌رفتم شب در جلال آباد پاییدم. با مهماندار هوتل که یک جوان خوش چهره بود، به پشتو صحبت کردم، او به من گفت که فارسی بلد است. پرسیدم فارسی را از کجا فراگرفته‌، آیا در کابل زندگی کرده‌است؟

گفت نه خیر، پدرم تاجیک است و مادرم پشتون هر دو زبان را روان صحبت می‌کند. اون جوان برایم گفت در شهر جلال آباد در ولسوالی‌های مختلف ننگرهار منجمله سرخ‌رود، بهسود، ده‌بالا و جای‌های دیگر فارسی‌وان‌ها در کنار پشتون‌ها زندگی دارند.

باید بگویم این خویشاوندی در میان تعداد زیاد خانواده‌های پشتون و تاجیک در سراسر افغانستان وجود دارد. درست است که ما از حاکمان و نوعیت حکومت‌داری اندک سالار افغانی و به سیاست‌های تبعیض حکومت‌های شهروندستیز معترض هستیم. اما نباید این انتقادات ما را تا سرحد نفرت از قوم، فرهنگ و توده‌های پشتون پیش‌ببرد که بحث تجزیه سرزمین نیاکانی خود را مطرح کنیم. تاجيکان همانگونه‌ای که با ازبیک‌ها و هزاره‌ها اشتراکات فرهنگی و همسایگی جغرافیایی در مناطق شمالی و مرکزی دارند، با پشتون‌ها نیز تاریخ، تبار و خویشاوندی فرهنگی مشترک دارند و در جغرافیای در هم‌ تنیده در سراسر افغانستان با هم زندگی می‌نمایند.

همچنین بخوانید: چه چیزی ما را از گذشته‌ی ما جدا کرده است؟

نوشته های مرتبط :