عید سعید فطر؛ روز آشتی و نفرت‌زدایی از میان مسلمانان

دسته: تحلیل, فرهنگ, هویت
نویسنده: تحریریه روایت
1402/01/31
4:37 ب.ظ
بازدید: 7

در روزهای اخیر ماه مبارک رمضان قرار داریم و تا یکی دو روزی دیگر عید سعید فطر را به تجلیل خواهیم نشست.

افغانستان یک کشور اسلامی است. به همین دلیل، یکی از مناسبت‌هایی که بسیار به صورت گسترده و باشکوه در افغانستان تجلیل می‌گردد، عید سعید فطر است. در روز عید سعید فطر، همه‌ی مردم لباس‌های نوپوشیده و دسته و دسته به سمتِ عیدگاه‌ها می‌روند و نماز عید را برپا می‌دارند. پس از ادای نماز عید، مراسم عیدگشتی انجام می‌شود و هر کس به خانه‌ی نزدیک‌ترین دوست، قوم و اقارب و وابستگانِ خود رفته و عید را برای شان تبریک می‌گویند، از بیماران عیادت می‌کنند و با آن‌هایی که قهراند آشتی می‌کنند.

کوچک که بودیم، خانواده‌های ما می‌گفتند اگر کسی در این روز با آن‌هایی که قهر است آشتی نکند، گناه بزرگی را مرتکب شده است. به همین دلیل، روز عید در روستای ما، روز آشتی و پاک‌سازی سینه‌ها از کینه و کدورت نسبت به دیگران بود. در ایام عید اغلب دیده می‌شد آن‌هایی که یک‌سال تمام قهر بودند و قطع رابطه کرده بودند، با همدیگر مصافحه و روبوسی می‌کنند و همدیگر را در آغوش می‌گیرند. کسی که در چنین روزی آشتی نمی‌کرد، در نگاه مردم آدم زشت و کینه‌توز و بدسرشت می‌آمد و همگان از رفتار کین‌توزانه‌اش به زشتی یاد می‌کردند. زیرا علما و امامان مساجد روایات فراوانی نقل می‌کردند که یک مسلمان نباید با مسلمانِ دیگر بیش‌تر از سه روز در حال قهر باشد. در حدیث پیامبر آمده است که «برای هیچ مسلمانی روا نیست با برادر – و خواهر – مسلمانش بیش از سه شبانه روز قطع رابطه و قهر کند ؛ پس از گذشت سه شبانه روز ، ؛ اگر یکی از آن دو مسلمان به دیدار دیگر برادرش شتافت و بر او سلام کرد ؛ اگر دیگر مسلمان جواب سلامش را بدهد از پاداش یکسانی برخوردار خواهند بود ؛ ولی اگر با بی‌اعتنایی از کنار او گذر کرد و سلامش را بی‌پاسخ گذاشت، او مرتکب گناه شده و آن مسلمانی که پیشدستی نموده از تحریم قهر سه روزه رهایی پیدا نموده است».

همچنین بخوانید: گوش کر طالبان

متاسفانه باید گفت با وجود آن‌که ما در روایات دینی خود چنین تاکیدی بر صلح و آشتی میان مسلمانان داریم، اما ملت افغانستان بیش‌تر از چهل سال می‌شود که در جنگ و جدال با همدیگر به سر می‌برند؛ جنگ‌های خونینی که باعث کشته و زخمی‌شدن صدها هزار نفر و مهاجرت و آواره‌گی میلیون‌ها تن دیگر گردیده است.

اگر ما به این آموزه‌هایی که در اسلام وجود دارد عمل می‌کردیم و فرموده پیامبر بزرگوار ما را جدی می‌گرفتیم باید این جنگ‌ها و خشونت‌ها هرچه زودتر پایان می‌یافت و هیچ قومی از قوم دیگر نفرت نمی‌داشت.

باید گفت که متاسفانه یکی از دلایل عمده‌ی سیه‌روزی مردم ما عمل‌نکردن به این ارشادات پیامبر اسلام است.

پیامبر اسلام به مسلمان توصیه می‌کند که این سه عمل را حتما باید انجام دهند: پیوند دوستی برقرار کنند با کسی که از او بُریده است، عفو کنند کسی را که بالای او ستم کرده است، و نیکی کنند به کسی که بالای او ظلم کرده است.

من که می‌بینم هنوز که هنوز است راه حل معضل افغانستان همین آشتی، عفو و بخشش و کنارگذاشتن فرهنگ انتقام است. ما باید در افغانستان آشتی ملی را رقم بزنیم، گذشته را به گذشتگان سپرده و به طرف یک آینده صلح‌آمیز حرکت کنیم؛ آینده‌ای که جای نفرت قومی، حزبی و تنظیمی را دوستی شهروندانه بگیرد.

یکی از گام‌هایی که می‌تواند ما را به سوی آشتی ملی نزدیک کند و جنگ و کدورت را از وطن دور بسازد، تشکیل یک حکومت فراگیر ملی است که در زیر چتر آن همه‌ی اقوام افغانستان احساس مصوونیت و آرامش کنند. امیدوارم عید امسال پایان سیه‌روزی‌های نیمه قرنه‌ی کشور و آغاز یک فصل جدید در افغانستان باشد. امیدوارم جنگ در همه دنیا به خصوص کشورهای اسلامی پایان یابد و فرهنگ برادرکشی از میان برداشته شود.

همچنین بخوانید: وضعیت اقتصادی و فقر در زیر چتر «امارت اسلامی» طالبان

نوشته های مرتبط :