از ایجاد وحشت تا کوچاندن اجباری هزاره‌ها؛ راه‌حل چیست؟

دسته: تحلیل
نویسنده: فریدون حامد
۱۴۰۲/۰۹/۱۱
۱۱:۲۸ ق٫ظ
بازدید: 14

پایگاه خبری تحلیلی روایت : طالبان به خوبی آگاه هستند که در قرن بیست و یک نمی‌توانند دست به کشتار تمام عیار یک نسل بزنند. آنچه که طالبان دنبال می‌کنند، “کوچاندن” تمام هزاره‌ها از سرزمینی به نام افغانستان و تصرف مناطق هزاره‌جات است. طالبان می‌خواهند با حملات انتحاری و ترورهای هدف‌مند، رعب و وحشتی میان این قوم ایجاد کنند، تا اینکه آنان یکی پی دیگر، ناگزیر به کوچ اجباری شوند، و پشتون‌های آنسوی مرز را در هزاره‌جات جابجا کنند. هدف و نیت طالبان، ایجاد ترس و وحشت میان هزاره‌ها است. این اقدام طالبان به مراتب خطرناک‌تر از عصر عبدالرحمن خان است. این گروه، با خوف و وحشتی که میان هزاره‌ها ایجاد کرده‌اند، بزودی هزاره‌جات را خالی از سکنه خواهند ساخت.

اگر به گزارش‌های خبری، از اواخر حکومت غنی تا اکنون نگاهی بیاندازیم، به وضوح می‌بینیم که بیشترین حملات تروریستی گروه‌های افراطی – مخصوصا داعش و طالبان – متوجه هزاره‌ها بوده‌است. در دوران جمهوریت غنی، بیشترین حملات تروریستی در پایتخت، غرب کابل را و در ولایات، مناطق هزاره‌نشین را نشانه می‌گرفت. با رویکار آمدن حکومت طالبان، هزاره‌ها از صحنه سیاسی کاملا رانده شد، ولی امیدواری‌های وجود داشت که حد اقل جلو حملات تروریستی علیه مردم هزاره گرفته خواهد شد. اما طی دو سال حاکمیت طالبان، دیده می‌شود که نه تنها جلو این حملات از سوی طالبان گرفته نشده، بلکه شدت نیز یافته است. حالا که داعش و طالب دو روی یک سکه هستند، باید بپذیریم که حملات تروریستی علیه هزاره‌ها – به رغم گمانه‌ها و بهانه‌های که آنرا به شیعه‌ستیزی داعش ربط می‌دادند – به نیت حذف و نسل‌کشی این قوم انجام می‌شود.

به گواهی تاریخ، این دومین بار است که هزاره‌ها و شیعیان افغانستان از سوی حاکمان پشتون در معرض نسل‌کشی و نابودی قرار می‌گیرند. در بار نخست، وقتی عبدالرحمن خان دست به این عمل نحس زد، از گزینه‌ی قتل و کشتار بی رحمانه استفاده کرد و موفق شد پنجا فی‌صد از مردم هزاره را نابود و از مناطق اصلی هزاره‌جات متواری سازد. اما نتوانست نام هزاره‌ را از صفحه تاریخ افغانستان پاک کند. هزاره‌ها با مبارزات عبدالعلی مزاری، توانستند دوباره در صحنه‌های سیاسی و اجتماعی ظاهر شوند. جمهوریت بیست ساله‌ی پس از توافق بن، شاهد رشد و پیشرفت بی‌نظیر هزاره‌ها بود. هزاره‌ها در طول این بیست سال، در تمام عرصه‌ها و مخصوصا در بخش آموزش و فرهنگ، زبان زد عام شد. با اینکه با تسلط دوباره طالبان، تمام زحمات و داشته‌های این قوم به باد فنا رفت. اما طالبان به این هم اکتفا نکردند، دوباره در پی حذف هزاره‌ها آستین بر زده‌اند.

همچنین بخوانید: وعده ختم جنگ طالبان و ادامه حملات هدفمند

اینجا لازم است نکته‌ای را روشن کنیم. طالبان به خوبی آگاه هستند که در قرن بیست و یک نمی‌توانند دست به کشتار تمام عیار یک نسل بزنند. آنچه که طالبان دنبال می‌کنند، “کوچاندن” تمام هزاره‌ها از سرزمینی به نام افغانستان و تصرف مناطق هزاره‌جات است. طالبان می‌خواهند با حملات انتحاری و ترورهای هدف‌مند، رعب و وحشتی میان این قوم ایجاد کنند، تا اینکه آنان یکی پی دیگر، ناگزیر به کوچ اجباری شوند، و پشتون‌های آنسوی مرز را در هزاره‌جات جابجا کنند. هدف و نیت طالبان، ایجاد ترس و وحشت میان هزاره‌ها است. این اقدام طالبان به مراتب خطرناک‌تر از عصر عبدالرحمن خان است. این گروه، با خوف و وحشتی که میان هزاره‌ها ایجاد کرده‌اند، بزودی هزاره‌جات را خالی از سکنه خواهند ساخت.

برای جلوگیری ازین اقدام نحس طالبان، باید راه‌حلی سنجید و تصمیمی اتخاذ کرد. من به عنوان کلام آخر، دو راهکار پیشنهاد می‌کنم: راهکار اول، جلوگیری از کوچ‌های اجباری خانواده‌های ساکن در هزاره‌جات است. با تسلط دوباره طالبان، بیشترین مردمی که ترک وطن کردند، هزاره‌ها بودند. تعدادی هم که در وطن گیر ماندند، استعداد مالی مهاجرت را نداشتند. یعنی آنهایکه موفق به فرار شدند، در وضعیت اقتصادی بهتری قرار داشتند و هنوز دارند. مهاجرانی هزاره، مخصوصا آنهایکه در کشورهای اروپایی و آمریکایی سکونت دارند، باید درین وقت حساس دست بکار شوند. با دستگیری مالی خانواده‌های ساکن در هزاره‌جات، از کوچ‌های اجباری آنان جلوگیری کنند‌. نه تنها این، بلکه برنامه‌ی برای برگشت دادن مهاجران کشورهای همسایه که در وضعیت مناسبی نیستند، نیز روی دست گرفته شود. هزاره‌ها بجای فرار، باید با وضعیت پیش‌آمده رو در رو شوند. چاره‌ی دیگری نمانده. بجای فرار از وطن، باید دوباره به وطن برگردند و خانه و ملک و زمین شانرا صاحب شوند.
راهکار دیگر، تدابیر مبارزه نظامی است. غرب نشینان هزاره باید زمینه‌ی حمایت نظامی را فراهم کنند. جبهه‌ی مانند جبهه آزادی و مقاومت تشکیل شود که بتوانند در برابر هر حمله تروریستی، یک حمله چریکی انجام دهند. در برابر هر عمل طالبان، باید پاسخی داشته باشند. در غیر آن، اگر هزاره‌های غرب نشین، همینطور تماشاچی و فعال شبکه‌های اجتماعی باشند، دیر یا زود مناطق هزاره‌جات بدست پشتون‌های آنسوی مرز تصرف می‌شود و نام هزاره از تاریخ این سرزمین پاک خواهد شد.

همچنین بخوانید: نماینده‌ی امریکا: حملات بی‌رحمانه علیه هزاره‌ها باید توقف یابد

نوشته های مرتبط :