۸ مارچ؛ روز ایستادگی و امید

دسته: تحلیل
نویسنده: ملیحه افضلی
1403/12/16
2:44 ب.ظ
بازدید: 29

پایگاه خبری تحلیلی روایت : ۸ مارچ تنها یک روز در تاریخ نیست؛ بلکه نمادی از مبارزه، ایستادگی و امید برای زنانی است که قرن‌ها برای به دست آوردن حقوق خود جنگیده‌اند. زنانی که منتظر نماندند تا کسی از راه برسد و سرنوشت‌شان را تغییر دهد، بلکه خود، با گام‌هایی استوار و اراده‌ای محکم، مسیر آینده را ساختند. روز جهانی زن ریشه در مبارزات کارگران زن در نیویورک دارد که در سال ۱۹۰۸ برای حقوق برابر، کاهش ساعات کاری و شرایط به‌تر، به خیابان‌ها آمدند. این جنبش جهانی، از آن روز تاکنون، زنان را در سراسر دنیا به مبارزه برای آزادی، عدالت و برابری تشویق کرده است.

۸ مارچ تنها یک روز در تاریخ نیست؛ بلکه نمادی از مبارزه، ایستادگی و امید برای زنانی است که قرن‌ها برای به دست آوردن حقوق خود جنگیده‌اند. زنانی که منتظر نماندند تا کسی از راه برسد و سرنوشت‌شان را تغییر دهد، بلکه خود، با گام‌هایی استوار و اراده‌ای محکم، مسیر آینده را ساختند.
روز جهانی زن ریشه در مبارزات کارگران زن در نیویورک دارد که در سال ۱۹۰۸ برای حقوق برابر، کاهش ساعات کاری و شرایط به‌تر، به خیابان‌ها آمدند. این جنبش جهانی، از آن روز تاکنون، زنان را در سراسر دنیا به مبارزه برای آزادی، عدالت و برابری تشویق کرده است.
امروز، در گوشه‌ای از جهان، زنان افغانستان در یکی از تاریک‌ترین دوران‌های تاریخ‌شان به سر می‌برند. از حق تحصیل محروم شده‌اند، از کار اخراج شده‌اند و حتی از حق حضور در جامعه نیز بی‌بهره‌اند. دخترانی که روزی با امید درصنف‌های درس می‌نشستند، حالا پشت درهای بسته‌ی خانه‌هایشان، با کتاب‌هایی که اجازه خواندن‌شان را ندارند، چشم به آینده‌ای نامعلوم دوخته‌اند.
اما آیا این زنان سکوت خواهند کرد؟
نه!
افغانستان، سرزمین زنانی است که در سخت‌ترین شرایط، چراغ امید را روشن نگه داشته‌اند. زنانی که روزگاری قاضی، معلم، خبرنگار و داکتر بودند، اکنون نیز در پنهان، اما با قدرت، برای فردایی به‌تر مبارزه می‌کنند. هرچند دشمنان دانش و آزادی تلاش می‌کنند آن‌ها را از صفحه‌ی تاریخ حذف کنند، اما نام‌شان در قلب‌های مردم حک شده است.
در سراسر جهان، زنانی بوده‌اند که مرزها را شکسته و راه را برای نسل‌های آینده هموار کرده‌اند. مالالا یوسف‌زئی؛ دختری که از میان گلوله‌ها برخاست تا صدای میلیون‌ها دختر محروم از آموزش شود. میشل اوباما؛ زنی که با اراده‌ی خود، الگویی برای زنان و دختران در سراسر جهان شد. آنگلا مرکل؛ که با سیاست‌مداری خردمندانه، قدرت زنان را در عرصه‌ی جهانی به نمایش گذاشت.
افغانستان نیز زنانی مانند: ملالی جویا؛ فوزیه کوفی؛ فرخنده زهرا نادری و شهید مینا را به تاریخ معرفی کرده است؛ زنانی که با شجاعت خود، نشان داده‌اند که حتی در تاریک‌ترین زمان‌ها، امید همچنان زنده است.
برابری جنسیتی تنها یک مطالبه‌ی زنانه نیست؛ بلکه یک مسوولیت انسانی است. تاریخ افغانستان مردانی را به یاد دارد که در کنار زنان ایستادند؛ پدرانی که با وجود خطرها، دختران‌شان را به مدرسه فرستادند و مردانی که در عرصه‌های سیاست و جامعه، صدای زنان شدند.
امروز، گرچه زنان افغانستان با چالش‌های بی‌سابقه‌ای روبه‌رو هستند؛ اما تاریخ نشان داده که هیچ زنجیری برای همیشه باقی نمی‌ماند. ظلم هرچقدر هم که طولانی باشد، روزی فرو می‌پاشد. زنان این سرزمین بارها ثابت کرده‌اند که سکوت‌شان پایان مبارزه نیست، بلکه آغاز خیزشی عمیق‌تر است.
ما معتقدیم که پیش‌رفت جامعه، تنها با حضور و مشارکت فعال زنان امکان‌پذیر است. روزی خواهد رسید که دختران افغان بار دیگر در کلاس‌های درس بنشینند، زنان در جایگاه‌های اجتماعی و سیاسی بدرخشند و مادران، بدون ترس، آینده‌ای روشن را برای فرزندان‌شان تصور کنند.
به امید فردایی آزادتر و برابرتر!
روز جهانی زن مبارک

همچنین بخوانید: پیام یکی از بانوان کشور؛ رسا صدای که خموش است هنوز!

نوشته های مرتبط :