۱۲ میلیون کودک افغانستان در معرض خطر

دسته: تحلیل, کودکان
نویسنده: احمد فرزاد
1403/02/09
1:37 ب.ظ
بازدید: 10

پایگاه خبری تحلیلی روایت : از زمان سقوط نظام جمهوریت تاکنون بارها نهادهای مددرسان سازمان ملل متحد در افغانستان، از وضعیت وخیم کودکان در کشور گزارش داده‌اند و از جهان تقاضا کرده‌اند تا در حل معضل به وجودآمده، نهادهای مددرسان را یاری کند.به‌تازگی اوچا، نهاد هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل در افغانستان در گزارش تکان‌دهنده‌ی اعلام کرده است که بیش از ۱۲ میلیون کودک در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه فوری نیاز دارند. این رقم که معادل نصف جمعیت کودک افغانستان است، نشان می‌دهد که کودکان در افغانستان در چه شرایط اسفناک و نگران‌کننده‌ای به سر می‌برند.

از زمان سقوط نظام جمهوریت تاکنون بارها نهادهای مددرسان سازمان ملل متحد در افغانستان، از وضعیت وخیم کودکان در کشور گزارش داده‌اند و از جهان تقاضا کرده‌اند تا در حل معضل به وجودآمده، نهادهای مددرسان را یاری کند.

به‌تازگی اوچا، نهاد هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل در افغانستان در گزارش تکان‌دهنده‌ی اعلام کرده است که بیش از ۱۲ میلیون کودک در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه فوری نیاز دارند. این رقم که معادل نصف جمعیت کودک افغانستان است، نشان می‌دهد که کودکان در افغانستان در چه شرایط اسفناک و نگران‌کننده‌ای به سر می‌برند.

بر اساس گزارش اوچا فقر، گرسنگی، سوءتغذیه، کمبود آب آشامیدنی، نبود سرپناه، فقدان دسترسی به خدمات بهداشتی، خشونت، سو استفاده از کودکان، ناامنی و جنگ تنها بخشی از مشکلاتی است که کودکان افغانستان امروزه با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

از سوی دیگر، بارش‌های سیل‌آسا در ماه گذشته نیز مزید بر مشکلات شده و هزاران جریب زمین کشاورزی و صدها خانه را ویران کرده است که متاسفانه قسمتی از تلفات و خسارات به کودکان برمی گردد.

اما باوجود وضعیت نگران‌کننده‌ی کودکان در افغانستان، توجه جامعه جهانی به‌شدت در زمینه حمایت از آنها کاهش یافته است. بر اساس تقاضاهای مکرر نهاد هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه ملل متحد، تنها ۳۵ درصد از بودجه‌ی ۱.۷ میلیارد دالری موردنیاز برای کمک به به بخش‌ آسیب پذیر جامعه افغانستان به ویژه کودکان، تأمین شده است.

سؤال اساسی اینجا است که چه عوامل باعث بی‌توجهی جامعه جهانی به وضعیت کودکان در افغانستان شده است و عواقب این بی توجهی چه خواهد بود؟

پاسخ این سؤال را می‌توان به نبود دولت مشروع و از بین رفتن اعتماد کشورهای کمک‌کننده به گروه حاکم در افغانستان دانست؛ زیرا مشخص است که جامعه افغانستان یک جامعه نیازمند به کمک و حمایت جهانی است اما این وظیفه‌ی یک دولت مؤثر و کارآمد است تا بتوانند دیدگاه جامعه جهانی برای ارائه کمک به مردم افغانستان را جلب کند.

همچنین بخوانید: یک سخنگوی وزارت خارجه امریکا: مراقب تهدیدات در حال رشد گروه‌های تروریستی مثل داعش استیم

افغانستان که پس از سقوط نظام جمهوری، در فقدان کامل یک دولت مشروع و مردم‌سالار به سر می‌برد، و خشونت ها هر روز در کشور افزایش میابد، طبیعی است که کشورها هرروز بی‌اعتمادتر می‌شوند و کمک‌های جهانی نیز روزبه‌روز به کشور کاهش می‌یابد.

از جهت دیگر، گزارش‌های منتشرشده در مورد سو استفاده طالبان از کمک‌های بشردوستانه، توزیع این کمک‌ها به خانواده‌های نیروهای خودی، جلوگیری از رسیدن کمک‌ها به افراد آسیب‌پذیر و همچنان بحث سو استفاده از کمک‌ها توسط گروه‌های تندرو در داخل افغانستان، تأثیرات خیلی بدی روی اعتماد کشورها گذاشته است. ازاین‌جهت است که کمتر کشوری حاضر می‌شود که حتی برای کودکان افغانستان کمک و همکاری حمایتی انجام دهد.

نکته قابل نگرانی اما اینجا است که کودکان افغانستان همان‌گونه که قربانیان بی‌گناه یک جنگ طولانی و ویرانگر هستند، براثر فقر و بی‌سوادی می‌توانند بسیاری سریع به کانون‌های افراط‌گرایی که حالا افغانستان به مرکز آن مبدل شده است، جذب شوند. گروه‌های افراطی در افغانستان ممکن است، براثر بی‌توجهی جهان، از طریق نهادهای زیر نام کمک‌رسان، وارد مناطق آسیب‌پذیر شوند و به جذب کودکان بپردازند. موضوعی که بیش از هر مسئله‌ دیگری نگران‌کننده است و می‌تواند آینده‌ی نسل‌های بعدی در افغانستان و منطقه را زیر تأثیر قرار دهد.

نوشته های مرتبط :