روزنامه گاردین بریتانیا و رسانه‌ی زن تایمز افغانستان گزارش داده‌اند که شماری از زنان بی‌بضاعتی که به اتهام گدایی از سوی طالبان بازداشت شده‌اند، در زندان‌های این گروه مورد «تجاوزجنسی» قرار گرفته‌اند.
این دو رسانه امروز جمعه، ۹ قوس، با نشر یک گزارش مشترک گفته‌اند که این زنان از تجاوز و ضرب‌وشتم وحشیانه در بازداشت‌گاه‌های طالبان صحبت کرده‌اند.
یک زن ۳۲ ساله و مادر سه فرزند به‌نام زهرا به این رسانه‌ها گفته است که طالبان او و پسر خردسالش را از مقابل یک نانوایی در شهر کابل بازداشت کردند و سه شبانه روز در زندان این گروه بودند.
این زن گفته است که در این سه شبانه روز مجبور بود که برای نیروهای طالبان آشپزی کند، بازداشتگاه را تمیز کند و لباس آنان را بشوید.
او افزوده است که طالبان سپس به او گفتند که باید انگشت‌نگاری و جزئیات بیومتریک او ثبت شود و زمانی که مقاومت کرد، او را آنقدر لت‌وکوب کردند که بی‌هوش شد و سپس مورد تجاوزجنسی‌قرار گرفت.
او گفته است که از آن زمان تا اکنون چندین‌بار به پایان دادن به زندگی خود فکر کرده، اما به‌دلیل سرنوشت فرزندانش این کار را نکرده است.
یک زن دیگر به اسم پروانه به این رسانه‌ها گفته است که طالبان او و دختر چهار ساله‌اش را در ماه اکتوبر بازداشت و به زندان «بادام باغ» کابل منتقل کردند.
او گفته است که ۱۵ روز در بادام باغ زندانی بوده و دیده است که طالبان حتا کودکانی را که در خیابان‌ها مشغول رنگ کردن کفش‌ها هستند، بازداشت و به آنجا می‌آوردند.
این زن گفته است که نیروهای طالبان آنان را می‌زدند، مجبورشان می‌کردند که نظافت کنند و ظرف‌ها را بشویند.
پروانه گفته است که او و دو زن دیگر در مدتی که در زندان طالبان بوده‌اند، از سوی نیروهای این گروه مورد تجاوز جنسی قرار گرفته‌اند.
این زن گفته است پس از آن‌که از سوی طالبان مورد تجاوز قرار گرفته است، تحت فشار روحی قرار دارد و دچار افسردگی شده است.
زنانی که به اتهام گدایی از سوی طالبان بازداشت شده‌اند، در کنار تجاوز و شکنجه، از ضرب و شتم کودکان از سوی طالبان و مرگ آنان نیز گزارش داده‌اند.
آنان به زنان تایمز گفته‌اند که شاهد آزار کودکان خردسال در زندان طالبان بوده‌اند و یکی از آنان گفته است که نیروهای طالبان دو کودک را به حدی شکنجه کردند که جان باختند.
او گفته است: «هیچ کس جرات صحبت کردن را نداشت. اگر حرف می‌زدیم، ما را کتک می‌زدند و ما را بی‌شرم خطاب می‌کردند. تماشای مرگ آن کودکان در مقابل چشمانم چیزی است که هرگز فراموش نخواهم کرد.»
وزارت عدلیه‌ی طالبان در ۲۹ ماه ثور سال جاری خورشیدی اعلام کرد که هبت‌الله آخوندزاده، رهبر این گروه «قانون جمع‌آوری گداها و جلوگیری از گدایی» را توشیح کرده است.
این وزارت گفته بود که «براساس این قانون، اشخاصی که صحت‌مند و یا کاسب باشند و خوراک یک روز را داشته باشند از عمل گدایی منع شده‌اند و همچنین استفاده از اطفال، معلولین و اشخاص معیوب توسط این افراد به هدف عمل گدایی ممنوع می‌باشد.»
در اعلامیه‌ی این وزارت آمده بود که «در این قانون گدایی به‌عنوان حرفه، گدایی تنظیم‌شده و تنظیم گدایی نیز ممنوع شده و برای مرتکب آن حبس در نظر گرفته شده است.»
در اعلامیه‌ی این وزارت همچنین گفته شده بود که در این قانون همچنین برای کسانی که از کودکان، افراد «مجنون» و «معلول» جهت جلب ترحم برای گدایی استفاده کنند و اشخاصی که بعد از مساعدت گدایی کنند، حبس درنظر گرفته شده است.
پس از توشیح این قانون، دفتر معاونت اقتصادی نخست‌وزیر طالبان در ۲۹ ماه میزان سال جاری خورشیدی گزارش داد که ۶۲ هزار گدا از کابل و ولایت‌های کشور جمع‌آوری شده‌اند.
این دفتر گفته بود که ۲۷ هزار و ۷۱۵ نفر را «گدای مستحق» و ۳۱ هزار و ۱۲۶ هزار نفر را «گدای حرفه‌ای» دانسته است.
طالبان اعلام کرده بودند که برای گداهایی مستحق کمک مالی می‌کنند، اما زنانی که با گاردین و زن تایمز صحبت کرده‌اند، گفته‌اند که تا اکنون چنین کمکی دریافت نکرده‌اند.
پس از تسلط طالبان بر افغانستان میزان فقر و بیکاری در کشور گسترش یافت و به همین دلیل شمار افراد گدا، به‌ویژه زنان گدا، در خیابان‌ها افزایش چشم‌گیر یافت.
ممنوعیت کار زنان از سوی طالبان نیز از عوامل افزایش شمار زنان گدا در خیابان‌ها گفته می‌شود.
