«کوه موش زایید» و آمریکا به ایران حمله کرد

دسته: تحلیل
نویسنده: شفیق‌الله احدی
1404/04/02
8:59 ق.ظ
بازدید: 15

پایگاه خبری تحلیلی روایت : در روزگاری که رسانه‌ها از جنگ می‌نویسند و هر تحلیل‌گری نقشه‌ای تازه از خاورمیانه در جیب دارد، سفید نمایی برای اسراییل و طبل جایزه‌ی صلح نوبل به ترامپ نواخته می‌شود، خبری منتشر شد که همه فرضیه‌ها را بر هم زد و چهره‌ی متجاوز امریکا را دوباره آشکار ساخت. خبری که جهان را شوکه کرد: «آمریکا به ایران حمله کرد». اما در پشت این تیتر داغ، واقعیتی تلخ‌تر و طنزآمیزتر نهفته بود که به مصداق ضرب‌المثل قدیمی «کوه موش زایید» می‌ماند. امریکا با وقاحت تمام، به پشتیبانی از یک رژیمی ستم‌گر به ایران حمله کرد. قبل ازین حمله بارها ایران را تهدید به نابودی کرده بود. پس از حمله اما دیده شد که ترامپ درگیر بیماری دیده شدن و در تیتر اخبار قرار گرفتن بوده است و آنهمه دهن‌کجی قبل از حمله نیز لاف گزاف بوده است.

در روزگاری که رسانه‌ها از جنگ می‌نویسند و هر تحلیل‌گری نقشه‌ای تازه از خاورمیانه در جیب دارد، سفید نمایی برای اسراییل و طبل جایزه‌ی صلح نوبل به ترامپ نواخته می‌شود، خبری منتشر شد که همه فرضیه‌ها را بر هم زد و چهره‌ی متجاوز امریکا را دوباره آشکار ساخت. خبری که جهان را شوکه کرد: «آمریکا به ایران حمله کرد». اما در پشت این تیتر داغ، واقعیتی تلخ‌تر و طنزآمیزتر نهفته بود که به مصداق ضرب‌المثل قدیمی «کوه موش زایید» می‌ماند. امریکا با وقاحت تمام، به پشتیبانی از یک رژیمی ستم‌گر به ایران حمله کرد. قبل ازین حمله بارها ایران را تهدید به نابودی کرده بود. پس از حمله اما دیده شد که ترامپ درگیر بیماری دیده شدن و در تیتر اخبار قرار گرفتن بوده است و آنهمه دهن‌کجی قبل از حمله نیز لاف گزاف بوده است.

پیشینه‌ی ماجرا
مدت‌ها بود که مقامات آمریکایی مخصوصاً دونالد ترامپ رییس جمهور امریکا، با لفاظی‌ها و تهدیدهای پی‌درپی، فضایی از انتظار و اضطراب را به ویژه در مورد اسراییل و ایران ساختند؛ تحریم‌های گسترده، مانورهای نظامی در خلیج فارس، جنگ روانی در فضای رسانه‌ای، و حمایت‌ از اپوزیسیون‌های پراکنده در خارج از کشور، همه و همه حکایت از برنامه‌ای بزرگ داشت.

بسیاری گمان می‌کردند یک جنگ تمام‌عیار در راه است. تحلیل‌گران گفتند پایگاه‌های نظامی آمریکا در منطقه آماده‌اند، ناوهای هواپیمابر وارد آب‌های خلیج فارس شده‌اند و لحظه‌ای به حمله مانده است.

اما آنچه در عمل رخ داد، چیزی نبود جز یک اقدام محدود، چند موشک به حاشیه‌ای بی‌اهمیت، بدون تلفات انسانی و با واکنش‌هایی کنترل‌شده از سوی ایران.

همچنین بخوانید: جنگ اوکراین و روسیه؛ امریکا از کمک هشت میلیارد دالری به اوکراین خبر داد

در واقع، حمله‌ای نمایشی، با هدف بازگشت به میز مذاکره یا تحت فشار گذاشتن افکار عمومی داخلی آمریکا. تهاجمی که در حد یک سیلی کوچک باقی ماند، نه یک نبرد تمام‌عیار.

کوه سیاستی که موش زایید
این اتفاق مصداق عینی همان ضرب‌المثل است. کوهی از تهدید، پروپاگاندا و جنگ روانی، که در نهایت موشی از درونش بیرون آمد. نه تغییری بزرگ در معادلات منطقه‌ای ایجاد شد، نه حاکمیتی فرو ریخت و نه حتی راهی به‌سوی صلح باز شد. فقط یک پرده دیگر از تئاتر بزرگ ژئوپولیتیک خاورمیانه. پرده‌ی که در آن نقش منفی مال امریکاست و اسراییل لگام(لجام) آنرا بدست دارد.

امریکا سال‌هاست در راستایی سیاست خارجی خویش مرتکب اشتباهات بزرگی می‌شود. این اشتباهات در عرصه‌ی داخلی نیز ملموس بوده است. از حضور امریکا در عراق افغانستان گرفته تا خروج بی روسیه‌شان ازین دو کشور و حتا تسلیمی افغانستان به دشمن از جمله بدترین اقدامات امریکا پس از حضورش در این کشورها بوده. مداخله و پشتیبانی بی قید و شرط از رژیم صهیونی در نسل کشی غزه و هزاران جنایت دیگر، و حمایت این رژیم علیه‌ی ای آن از خطاهای بزرگ امریکا است که این کشور را به مرور زمان از سکوی قدرت به زیر خواهد کشید.کم کم می‌شود اینگونه گفت؛ ترامپ و اداره‌ی امریکا واقعن سر سازگاری با هم ندارند. مردم امریکا می‌یابد ازین وضع رهایی یابند و از بردن جهان به سمت جنگ همه علیه‌ی همه جلوگیری کنند.

نتیجه‌گیری
امریکا از دیر زمانیست که ادعای قدرت اول جهان را دارد، هرچند برخی‌ها معتقدند که پس از ختم جنگ سرد، افول امریکا از قدرت جهانی بودن شروع شده و نشانه‌های بزرگ این افول در این اواخر بیش‌تر از پیش آشکار شده است، امریکا اما همچنان بر این خیال خام ایستاده که می‌تواند امر و نهی کند. کشورهای چون ایران با ایستاده‌گی در برابر اینها فهماندند که دیگر جایگاه شان از دست رفته و دوره‌ی زورگویی، قلدری و قسِر در رفتن گذشته است. از همین رو است که با بلوف زیاد و سخنان کلان کلان، در نبردِ تهاجمی علیه‌ی ایران به شکست مواجه شده‌اند و حالا راه چاره‌ی جستجو دارند. «کوه موش زایید» تنها بیانگر رخدادی نظامی نیست؛ نمادی است از اغراق، نمایش و توخالی بودن بسیاری از آنچه در دنیای سیاست رخ می‌دهد. جایی که هیاهوها گاه از واقعیت پیشی می‌گیرند و در نهایت، تنها چیزی که باقی می‌ماند، یک طنز تلخ تاریخی است. چیزی که در حمله‌ی آخر امریکا به ایران شاهد بودیم.

همچنین بخوانید: حمله انتحاری در زاهدان ایران؛ یک پولیس و دو حمله‌کننده کشته شدند

نوشته های مرتبط :