چند دسته‌گی نسل جوان افغانستان

دسته: تحلیل
نویسنده: احمد هوشمند کاوش
1403/09/10
12:29 ب.ظ
بازدید: 37

پایگاه خبری تحلیلی روایت : امروز از کشاورزی و هنر گرفته تا پدافند و فراهم کردن آرامش و رشد شگوفایی یک سرزمین همه و همه گره به واژه جوان خورده است. از جوان و جوانی تعریف های بیشماری وجود دارد که به معنی واژه نامه‌ی دهخدا بسنده می‌کنم. در واژه نامه دهخدا جوان به معنای برنا، هرچیزی که از عمر آن چندان نگذشته باشد معنی شده است و جوانی به زمانی میان نوجوانی و میان‌سالی در زندگی هر فرد گفته می‌شود.

امروز از کشاورزی و هنر گرفته تا پدافند و فراهم کردن آرامش و رشد شگوفایی یک سرزمین همه و همه گره به واژه جوان خورده است.
از جوان و جوانی تعریف های بیشماری وجود دارد که به معنی واژه نامه‌ی دهخدا بسنده می‌کنم. در واژه نامه دهخدا جوان به معنای برنا، هرچیزی که از عمر آن چندان نگذشته باشد معنی شده است
و جوانی به زمانی میان نوجوانی و میان‌سالی در زندگی هر فرد گفته می‌شود.
اما نسل جوان افغانستان در کجای تاریخ ایستاده اند؟
از گذشته های دور افغانستان کشوری پیر‌گو، پیرفرمان و پیر حرف بوده است، همیشه جوانان آن مطابق عرف سیاسی-سنتی باید مطیع، فرمانبردار و حرف شنو بزرگان قومی و ریش‌سفیدان باشند حتا اگر آن ها حرف اشتباهی را می‌گویند.
اما این قاعده در چندین سال اخیر دیگر کارایی ندارد و جوانان به تازه گی می‌کوشند که فرمانده باشند تا فرمانبردار.
با این همه به گواهی تاریخ از سده های گذشته تا اینک جوانان افغانستان نتوانسته اند زیر یک چتر واحد فکری جمع شوند و برای رشد و شگوفایی کشورشان مسوولیت خویش را بپذیرند و به وجه نیکو آنرا انجام دهند
بیایید به تفکیک گروه های جوانان افغانستان از منظر پذیرش مسوولیت و آفرینش ایده ها در جامعه شان بپردازیم.
جوانان افغانستان به صورت عموم به چهار دسته تقسیم شده اند
۱. جوانانی که تعلقات ایده آلیستی در برابر هیچ ایده‌ی سیاسی فرهنگی و اجتماعی ندارند. این بخشی از جوانان افغانستان تعلقات قومی، نژادی و ارثی دارند که بر اساس پرورش والدین و فضای عقیده یی و عقده ی جامعه شأن به آنها تعلق گرفته است.
یعنی جوانانی اند که متاثر از ایده های خانواده ها یا فضای که در آن رشد کرده اند و هیچ نشانه‌ی از تغییر در آن دیده نمی‌شود.
که محل سکونت اکثر این جوان ها روستا ها و مناطق دور افتاده است.
که تا جایی آنها ملامت آینده به سامان یا بی سامان افغانستان نیستند چرا که بیشتر آنها از حق تحصیل بازمانده اند و فشار های فکری والدین، آنها را در قالب خود جوش داده است، یعنی آنها نمی توانند آزادانه بیندیشند، آزادنه عمل کنند و آزادانه ایده‌ی را بیافرینند.
۲, جوانانی اند که بدور از همه تعلقات قومی، نژادی و ارثی می خواهند آزادانه برای شگوفایی افغانستان کار کنند که شوربختانه این طیف از جوانان تکنوکرات های جدا و پاشان اند که تنها در حوزه های خاصی که تخصص دارند کار می‌کنند و از سوی دیگر این جوانان با مشکلات بسیار دشواری دست و پنجه نرم می کنند.
مثلا ساختار های سیاسی، دولتی و قومی برایشان اجازه فعالیت و تغییر دادن شرایط را نمی‌دهند
مثلاً تا بخواهند ایده ی را ابراز کنند از سوی سنت‌گرایان به فرنام های جوانان فیسبوکی سرکوب می‌شوند.
و چه بسا در فضای مجازی علیه آنها به رقابت پرداخته می‌شود و کوشش صورت می‌گیرد که آنها در فکر و اذهان عامه مردم بد جلوه داده شوند
۳جوانانی که استقلالیت فکری ندارند و از شاخه‌ی به شاخه‌ی می‌پرند و همیشه مثل ماش به سوی می‌لولند.
این دسته از جوانان امروز مسلح به درس های فکری یک حزب هستند و فردا سلاح فکری آن حزب را به زمین گذاشته، سلاح حزب دیگری را به شانه می‌کشند و این روند تا زمانی که نیرو و انرژی جوانی در بدن شأن است ادامه دارند، بعضی از این دسته جوانان یا نارسیده به پیری قربانی در عدم آزادی فکری می‌شوند یا تا پیری به اصطلاح عامیانه شاخچه گریزانک می‌مانند.
۴ جوانانی که هیچ ایده و مسوولیتی را برای شگوفایی و رشد افغانستان در خود حس نمی‌کنند.
معمولا این دسته از جوانان همیشه در پی خوش‌گذارنی بوده و از همین راه دچار مواد مخدر شده، سربار اضافی برای جامعه خود می‌شوند.
و عاملان زیادی از جرم ها مثل دزدی، رهزنی، کشتار همین دسته از جوانان هستند.