چرا نشست سوم دوحه در مورد افغانستان با انتقادات زیاد روبرو شد؟

دسته: تحلیل
نویسنده: احمد فرزاد
1403/04/12
12:20 ب.ظ
بازدید: 5

پایگاه خبری تحلیلی روایت : به باور آگاهان، در مجموع، نشست سوم دوحه به جای اینکه به عنوان یک گام مثبت در راستای حل بحران افغانستان تلقی شود، بیشتر به عنوان یک فرصت از دست رفته برای پیشبرد صلح و بهبود شرایط حقوق بشری در این کشور شناخته شد. انتقادات گسترده به این نشست نشان داد که سازمان ملل توانایی پیگیری بحث‌ها و اهدافی که خودش به آن باور دارد و باید بر اساس منشور سازمان به آن بپردارد را ندارد و بیشتر چون یک نهادبی‌برنامه و ناتوان به دستور کشورهای قدرتمند، به مسیر و جهت‌های مختلف سوق داده می‌شود.

نشست سوم دوحه در مورد افغانستان که در دو روز گذشته برگزار شد، با انتقادات زیادی از سوی جامعه بین‌المللی، فعالان حقوق بشر، زنان و جریانهای سیاسی مخالف طالبان روبرو شد. این انتقادات به دلایل متعددی مطرح شدند که در ادامه به بررسی آن‌ها می‌پردازیم.

۱. عدم شمولیت گروه‌های مختلف افغانستان

یکی از مهم‌‌ترین انتقادها به نشست دوحه، عدم شمولیت همه گروه‌ها و جریان‌های سیاسی و اجتماعی افغانستان بود. بسیاری از گروه‌های مخالف و نهادهای جامعه مدنی افغانستان ادعا کردند که در این نشست حضور نداشتند و دیدگاه‌های آن‌ها نادیده گرفته شد. طبق پیش‌بینی‌ها این عدم شمولیت باعث شد که این نشست، مانند دو نشست قبلی وحه نتواند به توافقی جامع و همه‌جانبه دست و راه حل اساسی برای مشکلات افغانستان ارایه دهد.

۲. مشروعیت بخشی به طالبان

دومین انتقاد مشارکت طالبان به عنوان یک طرف رسمی در این نشست بود. بسیاری از آگاهان بین‌المللی و فعالان حقوق بشر معتقدند که طالبان هنوز به تعهدات خود در زمینه حقوق بشر، به‌ویژه حقوق زنان و کودکان، عمل نکرده‌اند و مورد قبول مردم افغانستان و جامعه جهانی قرار نگرفته‌اند، دادن مشروعیت به این گروه بدون اعمال فشار بیشتر برای تغییرات اساسی، پیام غلطی به جامعه بین‌المللی و مردم افغانستان می‌فرستد.

۳. تغییر آجندای نشست به نفع طالبان

یکی از مسایل اساسی در نشست سوم دوحه بحث تعیین نماینده‌ی ویژه سازمان ملل در امور افغانستان بود، که قرار بود در این نشست در مورد آن به توافق برسند اما از آن جهت که طالبان با این مساله مخالف بودند و حضور خود را مشروط بر فرموش کردن این مساله نموده‌بودند، سازمان ملل از آن منصرف شد.

همچنین بخوانید: سفارت افغانستان در ایتالیا دستور تخلیه خانواده‌های اسماعیلیه در بغلان را محکوم کرد

۴. نادیده گرفتن مسائل حقوق بشری

یکی دیگر از محورهای انتقاد، نادیده گرفتن مسائل حقوق بشری و ممنوعیت آموزش دختران در دستور کار نشست بود. برخی از ناظران معتقدند که تمرکز اصلی نشست بیشتر بر مسائل اقتصادی بوده و حقوق بشر و نیازهای انسانی مردم افغانستان به حاشیه رانده شده‌است. این در حالی است که مردم افغانستان انتظار داشتند در این نشست طالبان در مورد عملکرد خود در قبال حقوق بشر، ممنوعیت دختران و زنان از آموزش و کار، تعصبات قومی و مذهبی و ده‌ها مورد دیگر نقض حقوق بشری بازحواست شود اما چنانچه مطرح شد عدم پرداختن به این مباعث یکی دیگر از مسایل مورد انتقاد بود.

۵. عدم شفافیت

بسیاری از منتقدان به نبود شفافیت در روند مذاکرات اشاره کرده‌اند. عدم اطلاع‌رسانی کافی در مورد موضوعات مورد بحث و نتایج نشست باعث شده که بسیاری از مردم و نهادهای مدنی اعتماد خود را به این روند از دست بدهند. این عدم شفافیت می‌تواند به افزایش بی‌اعتمادی و ناامیدی در میان مردم افغانستان منجر شود.

۶. نبود برنامه عملی

در نهایت، بسیاری از آگاهان معتقدند که نشست دوحه فاقد برنامه‌های عملی و اجرایی مشخص برای بهبود وضعیت افغانستان بود. این نشست بیشتر به عنوان یک رویداد نمادین دیده شده و توافقات حاصله دارای جزئیات عملیاتی کافی برای اجرای واقعی نیستند.

به باور آگاهان، در مجموع، نشست سوم دوحه به جای اینکه به عنوان یک گام مثبت در راستای حل بحران افغانستان تلقی شود، بیشتر به عنوان یک فرصت از دست رفته برای پیشبرد صلح و بهبود شرایط حقوق بشری در این کشور شناخته شد. انتقادات گسترده به این نشست نشان داد که سازمان ملل توانایی پیگیری بحث‌ها و اهدافی که خودش به آن باور دارد و باید بر اساس منشور سازمان به آن بپردارد را ندارد و بیشتر چون یک نهادبی‌برنامه و ناتوان به دستور کشورهای قدرتمند، به مسیر و جهت‌های مختلف سوق داده می‌شود.

همچنین بخوانید: اخلاق مواجهه با دیگری در اسپیس‌تویتر

نوشته های مرتبط :