چرا سازمان ملل به ناقضان حقوق بشر باج می دهد؟

دسته: تحلیل
نویسنده: احمد فرزاد
1403/03/30
11:32 ق.ظ
بازدید: 7

پایگاه خبری تحلیلی روایت : گزارشی که به تازگی توسط ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد منتشر شده، پرده از واقعیت‌های زیادی که زنان افغانستان تحت حاکمیت طالبان با آن روبرو هستند برمی‌دارد. بنت در این گزارش که به شورای حقوق بشر سازمان ملل ارائه شده‌است، از آپارتاید جنسیتی به عنوان دقیق‌‌ترین توصیف برای سرکوب سیستماتیک زنان در افغانستان یاد می‌کند و خواستار اقدام فوری جامعه جهانی برای پاسخگویی این گروه می‌شود.

گزارشی که به تازگی توسط ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد منتشر شده، پرده از واقعیت‌های زیادی که زنان افغانستان تحت حاکمیت طالبان با آن روبرو هستند برمی‌دارد. بنت در این گزارش که به شورای حقوق بشر سازمان ملل ارائه شده‌است، از آپارتاید جنسیتی به عنوان دقیق‌‌ترین توصیف برای سرکوب سیستماتیک زنان در افغانستان یاد می‌کند و خواستار اقدام فوری جامعه جهانی برای پاسخگویی این گروه می‌شود.

این گزارش، جزئیات وحشتناکی از نقض گسترده حقوق بشر زنان را در ابعاد مختلف زندگی آنها به تصویر می‌کشد. از ممنوعیت تحصیل دختران بالاتر از پایه ششم که به گفته بنت “نسلی از دختران را از حق آموزش و آینده‌ای روشن محروم می‌کند” تا محرومیت زنان از کار که “فقر گسترده و وابستگی اقتصادی زنان به مردان را به دنبال داشته‌است”.

گزارش بنت همچنین به محدودیت‌های شدید آزادی رفت و آمد زنان تحت حاکمیت طالبان اشاره می‌کند و می‌گوید “زنان بدون همراه مرد محرم حق ندارند از خانه خارج شوند و برای انجام بسیاری از کارها، از جمله رفتن به دکتر یا خرید، به اجازه مردان نیاز دارند. ”

یکی از نکات تکان دهنده گزارش، افزایش خشونت علیه زنان است. بنت در گزارش خود تأکید می‌کند که “گزارش‌های متعددی از افزایش خشونت علیه زنان، از جمله خشونت خانگی، تجاوز جنسی و قتل زنان، در افغانستان تحت حاکمیت طالبان دریافت شده‌است. ”

بنت در این گزارش که “سند وحشتناکی از ستم سیستماتیک علیه زنان افغانستان” است، اقدامات طالبان را نه تنها نقض آشکار حقوق بشر زنان، بلکه مصداق جنایت علیه بشریت می‌داند. او از دولت‌ها می‌خواهد که آپارتاید جنسیتی را به رسمیت شناخته و برای توقف آن و مجازات عاملانش تلاش کنند.

همچنین بخوانید: سفر تاریخی قهرمان به اروپا؛ چرا احمدشاه مسعود در اروپا استقبال شد؟

با وجود این گزارش‌های تکان دهنده، سازمان ملل متحد تاکنون به طور قابل‌توجهی به هشدارهای بنت توجهی نکرده‌است. این بی‌توجهی، که دلایلی مانند نگرانی‌های سیاسی، فقدان اراده سیاسی، فشار طالبان و بی‌اعتمادی مردم افغانستان به سازمان ملل را می‌توان برای آن برشمرد، عواقب خطرناکی به دنبال دارد.

بی‌توجهی به وضعیت زنان افغانستان به منزله‌ی چراغ سبز نشان دادن به طالبان برای ادامه سرکوب آنها و معاف کردن این گروه از تعهدات بین‌المللی‌شان در قبال حقوق بشر است.

علاوه بر این اقدامات، بی‌اعتمادی به سازمان ملل را در میان مردم افغانستان افزایش می‌دهد و تلاش‌های جامعه جهانی برای صلح و ثبات در این کشور جنگ‌زده را تضعیف می‌کند.

در مقابل این جنایات هولناک، سکوت جامعه جهانی نیز به معنای همدستی آنها با گروه‌های ناقض حقوق بشر است. که می بایست مردم افغانستان که در بیرون از کشور بسر می‌برند، این پیام را به گوش شهروندان این کشورها برسانند. زیرا تنها موردی که می توانند دولت‌ها در حال حاضر زیر فشار قرار دهد مخصوصا در حوزه حقوق بشر افکار عمومی داخلی کشورها است.

با این حال، همانطوری که بنت در گزارش خود می‌گوید: “جامعه جهانی نمی‌تواند به این جنایات ادامه‌دار چشم بپوشد. اقدام قاطع و فوری برای حمایت از زنان افغانستان و پاسخگو کردن طالبان ضروری است. ”

تحریم مقامات طالبان به عنوان تاقضان حقوق بشر، حمایت از سازمان‌های حقوق بشری افغانستان که به زنان کمک می‌کنند، ارائه کمک‌های بشردوستانه به زنان ودختران افغانستان و فشار جدی وارد کردن بر طالبان، از جمله اقداماتی هستند که می‌توان برای مقابله با این آپارتاید جنسیتی وحشتناک انجام داد.

همچنین بخوانید: آمریکا و توجیه شکست در افغانستان با دلایل نژادپرستانه

نوشته های مرتبط :