وحشی، دیوانه‌ای که وطن می‌سازد

دسته: تحلیل
نویسنده: محمدمبشر مدبر
1404/02/22
10:59 ق.ظ
بازدید: 24

پایگاه خبری تحلیلی روایت : امروز، همچون بسیاری از روزهای دیگر، در فضای مجازی پرسه می‌زدم که به نوار صوتی عجیبی برخوردم. مصاحبه‌ای بود با فردی به نام «عجب وحشی». نطاق از او پرسید: «اسمت مقبول است، ولی چرا تخلصت وحشی است؟» او با خونسردی پاسخ داد: «۱۵۰۰ افغانی پرداخت کردم تا تخلصم را از دیوانه به وحشی تبدیل کنم». سخنان او در ادامه مرا به تفکر عمیقی فرو برد. گفت که به‌جز قرآن کریم به هیچ علم و تحصیلی علاقه ندارد، زیرا باور دارد که همین تحصیل‌کردگان ‌اند که کشور را به ویرانی کشانده‌اند. او که خود را “دیوانه” می‌نامد، می‌گوید هر روز در فکر ترمیم و آبادانی وطن است. شاید دیوانه خواندن او، نه به‌خاطر کم‌عقلی، بلکه از آن‌روست که آنانی که خود را فهمیده و تحصیل‌کرده می‌دانند، ویرانی و بربادی بیشتری به بار آورده‌اند. پس دیوانگی‌اش در مقایسه با عقلِ ویرانگر تحصیل‌کردگان، چیزی جز هوشیاری نیست.

امروز، همچون بسیاری از روزهای دیگر، در فضای مجازی پرسه می‌زدم که به نوار صوتی عجیبی برخوردم. مصاحبه‌ای بود با فردی به نام «عجب وحشی». نطاق از او پرسید: «اسمت مقبول است، ولی چرا تخلصت وحشی است؟» او با خونسردی پاسخ داد: «۱۵۰۰ افغانی پرداخت کردم تا تخلصم را از دیوانه به وحشی تبدیل کنم».
سخنان او در ادامه مرا به تفکر عمیقی فرو برد. گفت که به‌جز قرآن کریم به هیچ علم و تحصیلی علاقه ندارد، زیرا باور دارد که همین تحصیل‌کردگان ‌اند که کشور را به ویرانی کشانده‌اند. او که خود را “دیوانه” می‌نامد، می‌گوید هر روز در فکر ترمیم و آبادانی وطن است. شاید دیوانه خواندن او، نه به‌خاطر کم‌عقلی، بلکه از آن‌روست که آنانی که خود را فهمیده و تحصیل‌کرده می‌دانند، ویرانی و بربادی بیشتری به بار آورده‌اند. پس دیوانگی‌اش در مقایسه با عقلِ ویرانگر تحصیل‌کردگان، چیزی جز هوشیاری نیست.
در ظاهر شاید این گفته‌ها طنزگونه یا بی‌اهمیت جلوه کنند، اما اگر با دقت بنگریم، لایه‌ای از حقیقت تلخ در آن نهفته است. در دنیایی که تحصیل‌کردگان باید پیش‌برندگان عدالت، دانش و صلح باشند، بارها دیده‌ایم که همین گروه با امضای یک فرمان یا فشار دادن ماشه یک سلاح، فاجعه‌ای انسانی رقم زده‌اند. اگر یک دیوانه یا یک وحشی تنها توان تخریب یک دیوار یا سیلی زدن به یک فرد را داشته باشد، تحصیل‌کردگان قادرند شهری را با خاک یکسان کنند.
به وضعیت هند و پاکستان نگاهی بیندازیم. رهبران هر دو کشور برگزیدگان ملت‌های‌شان‌اند، کسانی که با رأی مردم به قدرت رسیده‌اند. اما در اوج بحران، همین هوشیاران و تحصیل‌کردگان، دستورهایی صادر می‌کنند که جان صدها انسان را در یک چشم‌به‌هم‌زدن می‌گیرد.
از خود می‌پرسم: آیا واقعاً وحشی، همان دیوانه‌ای است که تخلص خود را با پول عوض کرده، یا آنانی‌که با لباس‌های اتو کشیده، مدارک عالی و عناوین دهن‌پرکن، تمدن را به مسلخ می‌برند؟
شاید زمان آن رسیده که بار دیگر به معنای واقعی “تحصیل‌کرده” و “وحشی” بیاندیشیم. زیرا گاه، لباس و عنوان، چهره‌ی واقعی را پنهان می‌سازد، اما صدای ویرانی، خاموش نمی‌ماند.

نوشته های مرتبط :