حماسه‌ی مردم هرات؛ کمک و همدلی در مرز اسلام‌قلعه و زنده بودن روح اتحاد

دسته: تحلیل
نویسنده: ضیا ضیایی
1404/04/16
4:10 ب.ظ
بازدید: 16

پایگاه خبری تحلیلی روایت : در میان گرد و غبار مرزها و زیر آفتاب سوزان اسلام قلعه، جایی که معمولاً رد پای درد و جدایی دیده می‌شود، صحنه‌ای متفاوت و عمیقاً تاثیرگذار نقش بسته است. بازگشت ناگهانی و گسترده صدها هزار هموطن از ایران، افغانستان را با چالشی انسانی مواجه کرد. در این لحظه حساس و بحرانی، آنچه از دل خاک سوخته و قلب‌های خسته برخاست، نه ناله‌ی ناامیدی، که حماسه‌ای عظیم از همدلی، همبستگی و کمک‌رسانی مردمی بود. صحنه‌هایی که در مرز اسلام‌قلعه هرات رقم خورد، نه تنها پاسخ فوری به یک بحران بود، بلکه یادآوری قدرتمندی بود از اینکه روح همدلی و اتحاد میان مردمان این سرزمین، علیرغم تمام دشواری‌ها، زنده و پویاست. این رویداد، درسی ماندگار بود بر این حقیقت که مردمان کشور در سخت‌ترین لحظات، کنار هم می‌ایستند و با دستانی گشوده و دلی پر از مهر، به یاری هموطن خویش می‌شتابند.

در میان گرد و غبار مرزها و زیر آفتاب سوزان اسلام قلعه، جایی که معمولاً رد پای درد و جدایی دیده می‌شود، صحنه‌ای متفاوت و عمیقاً تاثیرگذار نقش بسته است. بازگشت ناگهانی و گسترده صدها هزار هموطن از ایران، افغانستان را با چالشی انسانی مواجه کرد. در این لحظه حساس و بحرانی، آنچه از دل خاک سوخته و قلب‌های خسته برخاست، نه ناله‌ی ناامیدی، که حماسه‌ای عظیم از همدلی، همبستگی و کمک‌رسانی مردمی بود. صحنه‌هایی که در مرز اسلام‌قلعه هرات رقم خورد، نه تنها پاسخ فوری به یک بحران بود، بلکه یادآوری قدرتمندی بود از اینکه روح همدلی و اتحاد میان مردمان این سرزمین، علیرغم تمام دشواری‌ها، زنده و پویاست. این رویداد، درسی ماندگار بود بر این حقیقت که مردمان کشور در سخت‌ترین لحظات، کنار هم می‌ایستند و با دستانی گشوده و دلی پر از مهر، به یاری هموطن خویش می‌شتابند.

بحران بازگشت و طلوع همدلی

طی روزهای اخیر، بازگشت ده‌ها هزار مهاجر از ایران، مرزها به ویژه مرز اسلام‌قلعه در هرات را به کانونی از اضطراب و نیاز مبدل کرده بود/است. خانواده‌های خسته، کودکان درمانده، زنان باردار و سالمندان بی‌پناه، پس از سفرهای طولانی و طاقت‌فرسا، با آینده‌ای نامعلوم و نیازهای اولیه حیاتی مواجه بودند. این مسئله، در ابعادی وسیع (بیش از ۳۰۰ هزار نفر تنها در ۱۲ روز) در حالی‌که بازگشت هموطنان از ایران همچنان ادامه دارد، نیاز به پاسخی فوری و گسترده داشت. درست در همین لحظه بحرانی بود که قلب تپنده مردم هرات و افغانستان به کار افتاد. خبر نیاز هم‌وطنان، نه از طریق فراخوان رسمی، که از طریق پیام‌های مردمی، شبکه‌های اجتماعی و زمزمه‌های دلسوزانه در کوچه و بازار پیچید و جرقه‌ای شد برای شعله‌ور شدن آتش همدلی.

عاشورای همدلی؛ کاروان مهر به سوی مرز

علاوه بر همدلی و کمک‌های گسترده که در روزهای گذشته از سوی مردم هرات عموما به هموطنان در مرز ارائه شد؛ روز یکشنبه، مصادف با عاشورا، روزی که در فرهنگ اسلامی نماد ایثار، فداکاری و قیام برای حق و عدالت است، به صحنه‌ای برای نمایش باشکوه همدلی ملی بدل شد. براساس گزازش‌ها، روز گذشته هزاران شهروند هراتی، از اقشار مختلف جامعه، دست به کار شدند. آنها نه منتظر دستور ماندند و نه چشم به کمک خارجی دوختند. با آنچه در توان داشتند، موترهای شخصی، و اتوبوس‌ها کاروان‌های عظیمی را تشکیل دادند و خودجوش راهی مرز اسلام‌قلعه شدند. تصاویر این کاروان‌ها که همچون رودی خروشان به سوی مرز در حرکت بودند، خود گویاترین بیان از عمق این حرکت مردمی بود. هدفشان روشن بود: انتقال مهاجران خسته از مرز به پناهگاه‌های موقت در شهر هرات و رساندن مواد اولیه به آنان.

بسته‌های مهر؛ از نان گرم تا نوازش روح

اما کمک این مردمان دلسوز در روزهای گذشته تنها به انتقال محدود نبوده است. کاروان‌های مهر، حامل امید بودند. در صندوق عقب ماشین‌ها و در دستان داوطلبانی که با عشق می‌دویدند، بسته‌های غذایی گرم، آب آشامیدنی خنک، نان تازه، شیر برای کودکان، لوازم بهداشتی ضروری و کمک‌های اولیه جای داشت. اینها در چند روز گذشته نه کمک‌های سازمان‌یافته دولتی، که هدیه‌ای از دل و جان همسایه به همسایه، هموطن به هموطن بوده است. دیدن چهره‌های مهاجرانی که پس از روزها مسافرت، یک گیلاس آب خنک یا یک تکه نان گرم را از دست هموطنی مهربان دریافت می‌کردند، گواه زنده بودن روح انسانیت و همدلی در جامعه بود. این کمک‌ها، نه فقط سیر کردن شکم، که نوازش روح خسته و القای امید بود.

همراهی اقشار مختلف؛ از بازار تا مسجد، همصدا برای هم‌میهن

زیبایی و قدرت این حرکت مردمی در گستردگی و تنوع مشارکت‌کنندگان آن نهفته بود. این تنها یک قشر یا گروه خاص نبودند که به میدان آمدند. از شورای علمای شیعه و سنی که با نفوذ معنوی خود مردم را بسیج کرد تا اتحادیه صرافان و زرگران هرات، که بخشی از نیاز مالی و لجستیکی را تامین نموده است. همین طور شرکت های تولیدی، نهاد مردمی محلی، گروه‌های جوانان، زنان، کسبه بازار، رانندگان و افراد عادی بدون هیچ چشم‌داشتی، دست در دست هم دادند تا این “عملیات مهر” انجام دهند. این همکاری تنگاتنگ بین نهادهای مختلف اجتماعی، تجاری و مذهبی، نمونه‌ای درخشان از همبستگی ملی و عبور از مرزهای قومی و گروهی بود. همه “افغانستانی‌ها” بودند و برای “افغانستانی‌ها” تلاش می‌کردند.

درس‌های مرز اسلام‌قلعه: همدلی، سرمایه ملی برای عبور از چالش‌ها

مسئله مرز اسلام‌قلعه تنها یک پاسخ اضطراری به یک بحران گذرا نبود. این رویداد پیام‌های عمیق و امیدبخشی برای تمام افغانستان دارد:

روح همدلی زنده است: این حرکت اثبات کرد که علیرغم سال‌ها جنگ و ناامیدی، روح انسانیت، همدلی و کمک به همنوع در جان مردم افغانستان ریشه دارد و در لحظات حساس به شکلی باشکوه خود را نشان می‌دهد.
مردم، ستون اصلی تاب‌آوری: این اقدام خودجوش مردمی، نشان داد که مردم افغانستان بزرگ‌ترین سرمایه و پشتوانه برای عبور از بحران‌ها هستند. سازمان‌دهی و توانمندی آنها در شرایط سخت قابل تحسین است.
اتحاد در عمل: مشارکت گسترده و فارغ از هرگونه تعلقات قومی، زبانی یا مذهبی در این کمک‌رسانی، نمایش عینی اتحاد ملی بود. این ثابت کرد که وقتی پای کمک به هموطن در میان باشد، همه یکپارچه و متحد عمل می‌کنند.
الگویی برای آینده: این حماسه مردمی می‌تواند و باید به عنوان الگویی قدرتمند برای مدیریت چالش‌های بزرگ ملی مورد توجه قرار گیرد. اگر این روحیه همدلی، سازمان‌یافتگی مردمی و اتحاد اقوام در سایر عرصه‌های حیات ملی – از بازسازی و توسعه اقتصادی تا تقویت صلح و ثبات – به کار گرفته شود، افغانستان می‌تواند بر هر مانعی غلبه کند.

سخن آخر؛ همدلی، بنیان اتحاد و عبور از چالش‌های کلان

موج بازگشت مهاجران از ایران، هرچند خود برای کشور ما زیرساخت و حکومت پاسخگو و مشروع ندارد، یک مسئله بود، اما در کنار آن، گوهر نابی را در دل خاک افغانستان آشکار ساخت: گوهر همدلی، همبستگی و اتحاد ملی. حماسه کمک‌رسانی مردم هرات و مشارکت گسترده نهادها و اقشار مختلف در مرز اسلام‌قلعه در روزهای گذشته، به ویژه در روز معنوی عاشورا، یادآوری کرد که ملت افغانستان در عمق وجود خود، مردمانی مهربان، دلسوز و متحد هستند. آنها در سخت‌ترین لحظات، نه تنها تسلیم نمی‌شوند، بلکه با دستانی گشوده و قلبی سرشار از مهر، به سوی هموطن آسیب‌دیده خود می‌شتابند. این روحیه، بزرگ‌ترین سرمایه ملی برای عبور از چالش‌های کلان پیش رو است. اگر بتوان این همدلی خودجوش را به نیرویی پایدار و سازمان‌یافته برای توسعه، ثبات و اتحاد واقعی میان تمام اقوام و ساکنان این سرزمین تبدیل کرد، افغانستان می‌تواند بر تاریکی‌ها غلبه کرده و آینده‌ای روشنتر را برای تمام فرزندانش بسازد. حماسه اسلام‌قلعه ثابت کرد: روح همدلی هرگز نمی‌میرد و اتحاد در عمل، تنها راه عبور از گردنه‌های سخت است. لازم است یادآور شد که نام این کمک حماسی را می شود عملیات مهر گذاشت و بعد از این با آن عنوان نوشت و صدا کرد.

نوشته های مرتبط :