در جلسه مناظره تحت عنوان نقش سازمان ملل در افغانستان توسط کلپ مناظره جوان برای جوان با دبیری نوروزعلی کاظمی پرداخت شده بود و در میان اشتراک کنندگان به آن اشاره و بحث گردید در شروع برنامه این سوال مطرح گردید سازمان ملل چی وظایف را انجام می دهد؟ مهمترین وظایف این سازمان عبارتند از:
۱. حفظ صلح و امنیت بینالمللی: یکی از مهمترین کارکردهای سازمان ملل، جلوگیری از جنگها و درگیریهای مسلحانه و حفظ صلح در سطح جهانی و میان کشور ها است. این سازمان از طریق اعزام نیروهای حامی صلح، میانجیگری در منازعات و نظارت بر آتشبسها تلاش میکند تا به ثبات و امنیت در مناطق بحرانزده کمک کندو جنگ را خاتمه دهند.
2. توسعه اجتماعی و اقتصادی: سازمان ملل به توسعه پایدار و کاهش فقر در کشورهای در حال توسعه کمک میکند. از طریق برنامههای مختلف، مانند برنامه توسعه ملل متحد (UNDP) و دیگر نهادهای وابسته، این سازمان به کشورهای مختلف در زمینههای آموزشی، بهداشتی و زیرساختی یاری میرساند و کمک های خویش را برای کشور ها میرساند.
۳. ترویج حقوق بشر: سازمان ملل متعهد به ترویج و حفاظت از حقوق بشر در سراسر جهان است. این نهاد با ایجاد معاهدات بینالمللی، نظارت بر وضعیت حقوق بشر و ارائه مشاوره به کشورهای عضو در زمینه حقوق بشر تلاش میکند تا حقوق افراد را تضمین کند.
۴. همکاری بینالمللی: سازمان ملل به عنوان یک پلتفرم برای همکاری میان کشورها عمل میکند. این سازمان با تسهیل گفتوگوها و همکاریهای چندجانبه در زمینههای مختلف مانند محیط زیست، بهداشت جهانی، مبارزه با تروریسم و دیگر مسائل جهانی، به کشورها کمک میکند تا چالشهای مشترک را حل کنند.
بعد از معرفی وظایف این سازمان به مسئله فعالیت های آن در افغانستان پرداخته شد که سازمان ملل متحد از زمان تأسیس خود در سال ۱۹۴۵، در افغانستان نقش مهمی در ترویج صلح، امنیت و توسعه ایفا کرده است.
1. حفظ صلح و امنیت:
سازمان ملل در طول تاریخ افغانستان، به ویژه پس از سقوط رژیم طالبان در سال ۲۰۰۱، نقش مهمی در تلاشهای صلح و سازندگی ایفا کرده است. این سازمان با حمایت از روندهای صلح و میانجیگری بین گروههای مختلف سیاسی و اجتماعی این کشور سعی کرده است تا ثبات را در افغانستان برقرار کند.
۲. کمکهای بشردوستانه:
سازمان ملل از طریق نهادهای مختلفی مانند برنامه جهانی غذا (WFP) و کمیساریای عالی پناهندگان (UNHCR)، به ارائه کمکهای بشردوستانه به مردم افغانستان پرداخته است. این کمکها شامل تأمین غذا، آب، بهداشت و خدمات آموزشی برای پناهندگان و افرادی است که تحت تأثیر جنگ و بحرانهای انسانی قرار گرفتهاند.
۳. توسعه اقتصادی و اجتماعی:
برنامه توسعه ملل متحد (UNDP) و دیگر نهادهای وابسته به سازمان ملل، پروژههای توسعهای را در زمینههای مختلف مانند کشاورزی، آموزش، بهداشت و زیرساختها اجرا کردهاند. این برنامهها به منظور تقویت ظرفیتهای محلی و ارتقای کیفیت زندگی مردم افغانستان طراحی شدهاند.
۴. ترویج حقوق بشر:
سازمان ملل با توجه به وضعیت حقوق بشر در افغانستان، تلاش کرده است تا حقوق زنان، کودکان و اقلیتها را ترویج و حفاظت کند. این سازمان با ارائه مشاوره و آموزش به نهادهای دولتی و غیر دولتی، سعی در ارتقای آگاهی عمومی در زمینه حقوق بشر داشته است.
۵. نظارت بر انتخابات:
سازمان ملل در برگزاری انتخابات در افغانستان نقش فعالی داشته است. مأموریت حمایت سازمان ملل در افغانستان (UNAMA) به نظارت بر روند انتخابات و اطمینان از شفافیت و اعتبار آنها کمک کرده است.
در افغانستان، چندین قرارداد و توافقنامه مهم در طول تاریخ معاصر این کشور به امضا رسیده است. این قراردادها شامل توافقات داخلی میان گروههای سیاسی، توافقات بینالمللی و همچنین قراردادهای مربوط به توسعه و همکاری با کشورهای دیگر و سازمانهای بینالمللی میشوند. در زیر به برخی از این قراردادها اشاره گردید:
۱. توافقنامه ژنو (۱۹۸۸)
2. توافقنامه پاریس (۱۹۸۹)
3. توافقنامههای شورای نظار (۱۹۹۲)
4. توافقنامه اسلامآباد (۱۹۹۳)
5. توافق نامه (۱۹۹۰)
6. توافقنامه بن (۲۰۰۱)
7. توافقنامه امنیتی با ایالات متحده (۲۰۱۴)
8. توافقنامه صلح با طالبان (۲۰۲۰)
9. توافقنامههای توسعهای با سازمان ملل و نهادهای بینالمللی و سایر توافق نامه ها.
اما با وجود کارکرد های این سازمان و توافق نامه های که با افغانستان دارد، سازمان ملل نزدیک به ۷۰ درصد ناکام بوده است و دلایل عمده از طرف شرکت کنندگان مطرح گردید.قرار گرفتن ایالات متحده آمریکا در هرم این سازمان است، بنا به دلایل و منافع ملی ایالات متحده سازمان را ناکام ساخته است در این کشور؛ و همچنین به نقش مردم افغانستان نیز اشاره گردید در ناکامی این سازمان که عبارتند از: دولت فاسد، افکار عمومی سنتی، فرهنگ های مخالف با دیدگاه سازمان ملل، فقر و غیره.