میدان خالی برای حزب اسلامی؛

دسته: تحلیل
نویسنده: احمد هوشمند کاوش
1403/07/05
2:25 ب.ظ
بازدید: 74

پایگاه خبری تحلیلی روایت : قرعه‌ ای که بنام حکمتیار نشد حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار از آوان پیدایش مزه های تلخ و زهرآگین از دست دادن نفوذ مردمی یا همان هوادارن چشیده و تا اینک می‌چشد. پس از پیدایش و نشر خط مشی این حزب زیادی از هواداران این حزب به خاطر افراطیت در خط مشی آن و قوم گرای بی حد و مرزش از آن فاصله گرفتند. هنوز لقمه قدرت به حلقوم این حزب نرسیده بود که مولوی محمد یونس خالص پس از دو سال فعالیت در کنار این حزب از آن روی گرداند و شاخه حزب اسلامی خالص را بنیاد نهاد که بدنه‌ی با کارایی بیشتر این حزب را فلج کرد.

قرعه‌ ای که بنام حکمتیار نشد
حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار از آوان پیدایش مزه های تلخ و زهرآگین از دست دادن نفوذ مردمی یا همان هوادارن چشیده و تا اینک می‌چشد.
پس از پیدایش و نشر خط مشی این حزب زیادی از هواداران این حزب به خاطر افراطیت در خط مشی آن و قوم گرای بی حد و مرزش از آن فاصله گرفتند.
هنوز لقمه قدرت به حلقوم این حزب نرسیده بود که مولوی محمد یونس خالص پس از دو سال فعالیت در کنار این حزب از آن روی گرداند و شاخه حزب اسلامی خالص را بنیاد نهاد که بدنه‌ی با کارایی بیشتر این حزب را فلج کرد.
آنچه تلخ تر از تلخ زهر های که حزب اسلامی آنرا چشیده بود، جنگ داخلی افغانستان از سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۴ بود که در نتیجه این جنگ، هزاران انسان بی‌گناه را به رگبار بست، کابل را راکت باران کرد و هزاران خانه را به خاک و خون کشاند.
پس از جنگ های داخلی حکمتیار به ایران پناه برد در ایران بهترین خانه و زنده گی را دولت ایران برایش فراهم کرد. در سال ۲۰۰۲ و با توافق با حکومت پاکستان ایران را به مقصد پاکستان ترک کرد.
طبیعی بود که پرسش های هواداران او در باره رفتن به پاکستان او را مثل پیچ پیچک خواهد پیچاند و از سوی دیگر حکمتیار تلاش می‌کرد تا کسی از توافق او با آمریکا با پادرمیانی پاکستان آگاهی حاصل نکند. از این رو حکمتیار با یک ناخلفی بدسگال با یک نمک حرامی بی چشم رو ایران را متهم کرد که می‌خواست مرا از بین ببرد تا باشد دیگر برای پرسش های هوادارانش مجالی نباشد.
به متهم کردن ایران برای کشتن آرام ننشست کمی بعدتر ایران را پدر داعش خواند و گفت که بانی داعش، دولت ایران است. داعشی که از سوریه تا لبنان و از لبنان تا عراق از عراق تا افغانستان ایرانی ها را و به ویژه مذهب شیعه را هر روز به خاک خون می‌کشاند.
پس از این حرف و حدیث های ایران البته هواداران عیار این حزب از آنجا جدا شدند و به ویژه فرمانده های حزب اسلامی که مورد حمایت ایران بودند.
اما آنچه سرنوشت ننگین حزب اسلامی را رقم زد آمدن حکمتیار البته آوردن حکمتیار به کابل پس از سوگند های که در صفحه نخست تفسیر قرآن شریف بیان نموده بود که حتا اگر یک سرباز آمریکایی در افغانستان باشد، به کابل بیایم امت رسول الله نباشم درحالیکه با حضور هشت هزار سرباز آمریکار وارد کابل شد.
در زمان ورود او به کابل بی اعتمادی میان اعضای آن اوج گرفت و فرماندهان ارشد این گروه از آن جدا شدند مثل عبدالستار خواصی که بعدتر بخاطر جان خود و ماندن در افغانستان دوباره به حزب محلق شد.
درسال انتخابات ۲۰۱۹ وقتی خبرنگار می‌پرسد جناب حکمتیار در اعضای انتخاباتی شما هیچ عضوی از قوم هزاره دیده نمی‌شود او با تمسخر لبخند می زند می گوید قوم هزاره …
آنزمان شرم بود و نفرین برای هزاره های که در این حزب فعالیت داشتند دیگر حتا یک دمک پای‌‌بند اصول این حزب بمانند.
فکر می‌کنم به اصل جستارمان رسیده ایم!
پس از سقوط جمهوریت و آمدن طالبا،ن حکمتیار که از یک سو نفوذ و حمایت مردمی را از دست داده بود و این سوی دیگر اعضای آن سالیان سال همگام با طالبان در مقابل جمهوریت جنگیدند و آن سوی دیگر حمایت عام و تام گروه حقانی را با خود داشت، فکر کرد نرفتن به کشور دیگری و ماندن در افغانستان، زخم های که سالیان سال درد آنرا حزب‌اش بر دوش می‌کشد مرحم خواهد شد و اینگونه از جمله احزاب فراری به حساب نخواهد آمد و در میدان خالی یکه‌تازی خواهد کرد.
و در این زمان می‌تواند دوباره حمایت مردمی را به بهانه این که من در کنارتان مانده ام و فرار نکردم از آن خود کند و از سوی دیگر می‌تواند لابی‌گری طالبان را میادین سیاسی انجام بدهد.
نه تنها که خوشبختانه این قرعه به نامش نشد. بسیاری از اعضای حزب پس از پیروزی امارت اسلامی از حکمتیار فرمان نبردند.
حکمتیار پس از تشنج ها با گروه قندهار از اعضای خود خواسته بود که در ولایت های کاپیسا پروان و تخار از وظایف نظامی خود کنار بروند که تنها کنار نرفتند از بسیار فرمان های بعدی حکمتیار سرپیچی کردند.
اگر چه در اوایل او انتقاد های بلند پروازانه از امارت اسلامی کرد انتقاد های که انگار یک پدر از پسر بچه‌ی کوچک خود با قدرت و دلم جمی که پسرش به او هیچ آسیبی را نمی رساند کرد.
اما شب ها پیش نماز ارگ می‌بود و از همان های که در مقابل رسانه ها انتقاد کرده بود مقتدیان او می‌بودند.
اما این انتقاد ها دیری دوام نیاورد آهسته و پیوسته منجر به منع تبلیغ های روز جمعه تا کشیدن او از خانه‌اش شد و امروز از کلوخ صدایی است نه از حکمتیار.
و اینک کافیست جوانی چند مقاله دست پا شکسته نوشته باشد و در چند برنامه چرند تلویزیونی شرکت کرده باشد هرچه زودتر وظیفه داران حکمتیار به دور او خواهد پیچید و به قول خودشان زمینه دیدار با جناب حکمتیار صاحب برای آن جوان فراهم خواهند کرد در حالیکه این سیاستمدار سیاست عقیم آجندای دیدار و جذب همان جوان را فرمان می‌دهد.