فاجعه غزه دیگر تنها یک بحران انسانی نیست؛ آزمونی جهانی برای سنجش وجدان بشریت، معیار سنجش صداقت در دینداری، و محک نهایی برای تفکیک خائنان از خادمان دین است. آنچه در غزه رخ می‌دهد، نه صرفاً کشتار، بلکه جنایتی تمام‌عیار در برابر چشمان بستهٔ جهانیان است. اکنون وقت آن رسیده است که سکوت از قامت مسلمانان فرو ریزد، و امت در برابر تاریخ، خداوند و آیندگان پاسخ‌گو باشد: در روزی که فرزندان غزه قربانی شمشیر و گرسنگی شدند، ما کجا ایستاده بودیم؟
۱. ماهیت واقعی جنگ غزه: نبرد با آمریکا، نه صرفاً اسرائیل
هیچ انسان بصیری نمی‌تواند امروز از حقیقت این نبرد چشم بپوشد: جنگ غزه، جنگی نیابتی میان اسلام و نظام سلطه‌ی آمریکایی-صهیونیستی است. هواپیماهایی که بر سر کودکان غزه آتش می‌ریزند، بمب‌هایی که شکم زنان باردار را می‌درند، و محاصره‌ای که استخوان مردم را به تیغ گرسنگی می‌تراشد، همگی با چراغ سبز و حمایت مالی-سیاسی ایالات متحده و متحدان اروپایی آن صورت می‌گیرد. اسرائیل، آلت قتاله‌ی شیطان است؛ اما فرمان قتل، در کاخ سفید صادر می‌شود.
۲. نفاق حاکمان عربی؛ خیانت سیستماتیک و مشارکت در جنایت
حکام بسیاری از کشورهای عربی و اسلامی، دیگر نه در جایگاه «مسلمان» که در صف «خائنان به امت» قرار دارند. حکومت مصر که روزگاری در کنار غزه ایستاده بود، امروز با بستن گذرگاه رفح، به شریک جنایت‌کاران تبدیل شده است. عربستان، امارات، اردن و دیگر دولت‌هایی که نفت، ارتش، و امکانات در اختیار دارند، اما نه‌تنها برای مردم غزه کاری نکردند، بلکه با عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی، صریحاً به خنجر‌زنان از پشت بدل گشته‌اند.
از این پس، سخت خواهد بود که از واژه «امت» استفاده کرد، مگر پس از پالایش صفوف از منافقان و مزدوران.
۳. خیانت نهادهای دینی رسمی؛ فاجعهٔ سکوت در برابر نسل‌کشی
شرم‌آورتر از جنایت، سکوتی است که آن را مشروع جلوه می‌دهد. نهادهایی چون الأزهر، ام‌القرا که می‌توانستند صدای رسای اسلام باشند، به سازگاری با فرعونیان عصر روی آورده‌اند. سکوت رسمی الأزهر در برابر نسل‌کشی غزه، حذف بیانیهٔ شیخ احمد الطیب درباره حمایت از مردم فلسطین، و مماشات با رژیم سیسی، همگی نشان از زوال معنویت رسمی و استحاله دینی دارد.
اگر فریاد حق از منابر دینی خاموش بماند، آنگاه تفاوتی میان مسجد و کاخ سلاطین نخواهد بود.
۴. رسالت علمای حقیقی: نفیر عام و خروج از بی‌طرفی مرگبار
آیا امروز علمای اسلام وارثان انبیا نیستند؟؟؟، اگر همچون انبیاء، با ظلم مقابله نکنند. رسالت علما در این مرحله، نه بیانیه‌های کلیشه‌ای، بلکه صدور فتوای نفیر عام، اعلام حرمت شرعی سکوت در برابر نسل‌کشی، و حرکت در جهت شکستن محاصره است.
علما باید:
• سکوت و بی‌تفاوتی نهادهای دینی را محکوم کنند.
• رژیم‌های خائن را افشا نمایند.
• مسلمانان را برای بایکوت رژیم صهیونیستی و هم‌پیمانانش فرا بخوانند.
• به‌صراحت فتوا دهند: حمایت سیاسی، نظامی یا حتی سکوت در برابر جنایت اسرائیل، مشارکت در کفر است.
۵. اقدامات فوری امت اسلامی: از نافرمانی مدنی تا فشار مردمی
بر امت اسلامی لازم است که در سطح فردی و جمعی، حرکت‌های راهبردی زیر را آغاز نمایند:
الف) اقدامات سیاسی:
• اخراج سفیران آمریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان از کشورهای اسلامی
• تعطیلی سفارتخانه‌های رژیم صهیونیستی و توقف عادی‌سازی‌ها
• لغو تمامی قراردادهای نظامی، فرهنگی و اقتصادی با حامیان صهیونیسم
ب) اقدامات مردمی:
• تشکیل کاروان‌های مردمی برای شکستن محاصره غزه
• تجمعات میلیونی در برابر سفارت‌های رژیم‌های خائن
• تحریم کالاهای صهیونیستی و حامیان غربی آن‌ها
ج) اقدامات رسانه‌ای:
• افشای ماهیت استعماری-صهیونیستی حکام عربی در شبکه‌های اجتماعی
• راه‌اندازی کمپین‌های مستمر برای دفاع از غزه به ۳۰ زبان زنده جهان
۶. مسئولیت مراکز اسلامی و نخبگان جهان اسلام
مراکز اسلامی از جمله حوزه‌های علمیه، دانشگاه‌های اسلامی، نهادهای فرهنگی دینی، باید از حالت انفعال خارج شده و به قطب فرماندهی مقاومت معنوی و تبلیغی تبدیل شوند.
وظایف محوری:
• تدوین برنامه‌های راهبردی حمایت فرهنگی، حقوقی، اقتصادی و رسانه‌ای از غزه
• برگزاری نشست‌های جهانی نخبگان برای تدوین نقشه راه آزادسازی فلسطین
• صدور بیانیه‌های روزانه و زنده از تریبون‌های جمعه، شبکه‌های تلویزیونی و رسانه‌های رسمی
۷. هشدار الهی و تاریخی؛ سکوت، خیانت و حشر با طاغوت
آیه قرآن هشدار می‌دهد:
«وَلا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ…» (هود/۱۱۳)
«به ظالمان تکیه نکنید که آتش شما را فرا خواهد گرفت.»
اگر امروز علما و امت مسلمان، کم‌ترین فریاد حق را برنیاورند، با ظالمان محشور خواهند شد. نسل آینده خواهد پرسید:
در آن روز که کودکان غزه از گرسنگی می‌مردند، ما کجا ایستاده بودیم؟
در آن لحظه‌ای که شهروندان غزه به خاک و خون کشیده می‌شدند، چرا ناله‌هایمان به فریاد تبدیل نشد؟
نتیجه‌گیری و فراخوان نهایی
غزه، تابلوی سرنوشت امت اسلامی است. یا در کنار مظلومان آن خواهیم ایستاد و بر صراط مستقیم تاریخ گام خواهیم نهاد؛ یا در گرداب بی‌تفاوتی و نفاق، با خائنان و فرعونیان، در شعله‌های قهر الهی فرو خواهیم رفت.
در پایان، با ایمان کامل اعلام می‌داریم:
القدس لنا، غزه سنگر شرف ماست، و پیروزی از آنِ مقاومت است.
و این آیه، بشارت امروز ماست:
{نَصْرٌ مِنَ اللَّهِ وَ فَتْحٌ قَرِيبٌ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ}
