شهید محمد عاطف؛ تندیس استقامت و روشنگری!

دسته: تحلیل
نویسنده: شفیق عاطف
1403/11/17
12:51 ب.ظ
بازدید: 70

پایگاه خبری تحلیلی روایت : در ژرفای تاریخ صفحاتی از «نور و شکوه» رقم خورده‌اند که حامل داستان‌هایی از ایثار، علم، و ایمان‌اند؛ داستان‌هایی که نه‌تنها تاریخ را روشنی بخشیده‌اند، بلکه مسیر آیندگان را نیز با مشعلِ‌حقیقت منور ساخته‌اند. در میان این اوراق جاودان، نام‌هایی به‌‌ درخشنده‌گی کهکشان‌ها به‌ چشم می‌خورند؛ نام‌ها و نشان‌هایی‌که نه‌ فقط با کلمات، بلکه با اعمال‌شان، با جدیت و مبارزات‌شان، و با خون پاکشان، راه هدایت را برای نسل‌ها هموار کرده‌اند.

در ژرفای تاریخ صفحاتی از «نور و شکوه» رقم خورده‌اند که حامل داستان‌هایی از ایثار، علم، و ایمان‌اند؛ داستان‌هایی که نه‌تنها تاریخ را روشنی بخشیده‌اند، بلکه مسیر آیندگان را نیز با مشعلِ‌حقیقت منور ساخته‌اند. در میان این اوراق جاودان، نام‌هایی به‌‌ درخشنده‌گی کهکشان‌ها به‌ چشم می‌خورند؛ نام‌ها و نشان‌هایی‌که نه‌ فقط با کلمات، بلکه با اعمال‌شان، با جدیت و مبارزات‌شان، و با خون پاکشان، راه هدایت را برای نسل‌ها هموار کرده‌اند.
دکتر محمد عاطف شهید یکی از این ستاره‌گان فروزان است؛ مردی که حیاتش نه در ناز و نعمت، بلکه در رنج و رسالت، در مبارزه و معرفت، در ایثار و ایمان معنا یافت.
او از جمله‌ انسان‌هایی بود که جوانی‌اش‌را در سایهٔ آرامش و بی‌دغدغه‌گی سپری نکرد، بلکه در میان زخم‌هایی زمانه و تُند بادهای حوادث قامت برافراشت و «پرچم اندیشه‌های متعالی‌ را بر بلندای تاریخ کوبید. او کسی بود که از همان آغاز، قلم‌را همچون شمشیری در دست گرفت، با کلماتش به جنگ تاریکی رفت و با ایمانش، چراغی در شب‌های ظلمت بر افروخت».

طلوع اندیشه؛ آغاز یک حیات پرشکوه
از لحظه‌ای‌ که نسیم ایمان، بر جان استادِشهید وزیدن گرفت، او راهی جز فداکاری در پیش نگرفت. در روزگاری‌که بسیاری، زندگی را در خوشی‌های زود گذر و آسایش‌های بی‌هوده و بی معنی جست‌و جو می‌کردند، او مسیری دیگر برگزید؛ راهی که با رنج آمیخته بود، اما به حقیقت منتهی می‌شد. او جوانی و جوانی‌اش را به گهواره علم و اندیشه سپرد، لحظه‌های زندگانی‌اش را در مسیر دعوت و آگاهی وقف کرد و در مکتب جهاد فکری و اجتماعی، به استادی رسید، که نامش تا همیشه بر تارک تاریخ خواهد درخشید.
قلبش از آتش ایمان فروزان بود و روحش از حقیقت لبریز او کسی بود که نمی‌توانست ظلم را ببیند و خاموش بماند، قطعاً نمی‌توانست نادانی را شاهد باشد و دم فرو بندد. «نگاهش در افق‌های بلند ایمان گره خورده بود و آرمانش» ساختن جامعهٔ بود که در آن، نور دانایی بر تاریکی جهل چیره گردد.
در این مسیر، قلمش همچون مشعلی بود که در دستانِ قشنگ اش می‌درخشید و گام‌هایش استوارتر از هر طوفانی به‌‌پیش می‌رفت.

همچنین بخوانید: حسیب احراری تندیس علامه اقبال لاهوری را دریافت کرد

سفیر نور در میان طوفان‌ها
زندگی استاد عاطف شهید، تفسیر روشنی از ایستادگی و پای مردی بود. او نه‌تنها خود در برابر ناملایمات قامت برافراشت، بلکه چراغ هدایت نسل‌ها شد. کلامش چونان نسیمی ملایم‌و روح‌نواز قلب‌های بسیاری را به سوی حقیقت بیدار ساخت، و نگاهش، افق‌های تازه‌ای را به روی هم‌عصرانش گشود.
او معلمِ بودکه درس‌هایش‌را نه‌فقط در کلاس‌های درس، بلکه «در متن زندگی، در میدان‌های مبارزه» و در صفحات‌ ماندگارِ تاریخ نوشت.
در برابر سیل «مشکلات» نه هراسی به دل راه داد، و نه عقب نشست. هرچه مسیر سخت‌تر شد، گام‌هایش محکم‌تر شد. هر چه دشمنانش بیشتر کوشیدند، اراده‌اش استوارتر گشت. «او
در میدان دعوت، صخره‌ای تسخیرناپذیر بود» که امواج فتنه ها و توطئه‌ها، نه‌تنها نتوانستند آنرا در هم بشکنند، بلکه سبب استحکام بیشتر آن شدند. او در برابر «جهل و نادانی، به نور علم متوسل شد. در برابر ستم، به شمشیر عدالت پناه برد. و در برابر تاریکی، از شعله ایمان مدد گرفت». زندگی‌ استاد سر شار از لحظاتی بود که در آن، معنای‌ حقیقی ایمان، مجاهدت، و ایثار به تصویر کشیده شد.

شهادت سرآغاز جاودانگی
سرانجام این سفیر نور و حقیقت، در نقطه‌ی اوج حیات خود به سرنوشت همه «عاشقان» راه حق دچار شد. روزی رسید‌که دشمنان حقیقت، از پرتو اندیشه‌هایش در هراس افتادند و به خیال خام خود، خواستند این خورشید را خاموش سازند. اما غافل از آنکه نور حقیقت‌را نمی‌توان با گلوله خاموش کرد و مشعل ایمان را نمی‌ توان با خون فرو نشاند. شهادت استاد عاطف، نه پایان یک داستان، که آغاز حماسه‌ای بی‌پایان بود. او از میان ما رفت، اما نام‌ قشنگ‌اش ماندگار شد؛ او جسمش را به‌ خاک سپرد، اما اندیشه‌اش را به نسل‌ها هدیه داد. یادش در سینه‌های عاشقان حقیقت زنده ماند و آرمان‌هایش، همچنان در مسیر عدالت و آزادی تداوم یافت.

همچنین بخوانید: حسیب احراری تندیس علامه اقبال لاهوری را دریافت کرد

میراثی برای نسل‌ها
زندگی استاد شهید، تنها یک روایت تاریخی نیست؛ بلکه پندو درسی است برای همه آنان که در پی حقیقت‌اند.
استاد شهید نشان داد که چگونه می‌توان با تکیه بر ایمان، در برابر هر طوفانی ایستاد.و چگونه می‌توان در دنیایی که پر از ظلمت و فریب است، مشعلی از آگاهی برافروخت.
او الگویی است برای اهل دانش و خِرد که می‌خواهند علم را در مسیر خدمت به جامعه به کار گیرند.

او سرمشقی است برای اندیشمندانی که می‌خواهند، حقیقت را از پس پرده‌ های دروغ و فریب بیرون کشند. و او اسوه‌ای است برای مجاهدانی که می‌خواهند جان‌شان را در راه ایمان و عدالت نثار کنند.
سلام و درود بر او، که زندگی‌اش سراسر نور بود و شهادتش، جاودانگی را برای او به ارمغان آورد!

نوشته های مرتبط :