سفر ترامپ به خاورمیانه؛ رقص ذلت حکام عرب در سایه دالرهای نفتی

دسته: تحلیل
نویسنده: ضیاضیایی
1404/02/25
11:13 ق.ظ
بازدید: 11

پایگاه خبری تحلیلی روایت : سفر دونالد ترامپ به عربستان سعودی، قطر و امارات متحده عربی، فراتر از یک دیدار دیپلماتیک معمولی بود. این سفر، نمادی از سیاست جزیه‌گیری مدرن بود که در آن آمریکا، با تکیه بر قدرت نظامی و اقتصادی خود، کشورهای ثروتمند منطقه را در شرایطی قرار داد که با امریکا قراردادهای بزرگ اقتصادی امضا کند. ترامپ در این سفر نه تنها متحدان سنتی آمریکا را تحقیر کرد، بلکه نشان داد که هیچ خط قرمزی در سیاست خارجی آمریکا وجود ندارد. حتی همکاری با تروریست‌ها و پذیرش رشوه‌های کلان. تحقیر آشکار حاکمان عرب با اظهاراتی چون “وجود شما وابسته به آمریکاست”، پذیرش رشوه 400 میلیون دالری از قطر، و سازش آشکار با تروریستی که روزی برای دستگیریاش جایزه تعیین کرده بود، همگی گواهی بر این مدعاست که سیاست آمریکا ورطه ابتذال مادیگرایی و منافع است. این سفر نه دیپلماسی که حراجی بزرگی بود که در آن اصول، شرافت و ارزشهای اخلاقی به بالاترین قیمت پیشنهادی فروخته شد.

سفر دونالد ترامپ به عربستان سعودی، قطر و امارات متحده عربی، فراتر از یک دیدار دیپلماتیک معمولی بود. این سفر، نمادی از سیاست جزیه‌گیری مدرن بود که در آن آمریکا، با تکیه بر قدرت نظامی و اقتصادی خود، کشورهای ثروتمند منطقه را در شرایطی قرار داد که با امریکا قراردادهای بزرگ اقتصادی امضا کند. ترامپ در این سفر نه تنها متحدان سنتی آمریکا را تحقیر کرد، بلکه نشان داد که هیچ خط قرمزی در سیاست خارجی آمریکا وجود ندارد. حتی همکاری با تروریست‌ها و پذیرش رشوه‌های کلان.
تحقیر آشکار حاکمان عرب با اظهاراتی چون “وجود شما وابسته به آمریکاست”، پذیرش رشوه ۴۰۰ میلیون دالری از قطر، و سازش آشکار با تروریستی که روزی برای دستگیریاش جایزه تعیین کرده بود، همگی گواهی بر این مدعاست که سیاست آمریکا ورطه ابتذال مادیگرایی و منافع است. این سفر نه دیپلماسی که حراجی بزرگی بود که در آن اصول، شرافت و ارزشهای اخلاقی به بالاترین قیمت پیشنهادی فروخته شد.

پیش‌شرط سفر؛ ۶۰۰ میلیارد دالر

ترامپ پیش از ورود به عربستان، شرط اولیه خود را مشخص کرد: سرمایه‌گذاری ۶۰۰ میلیارد دالری در اقتصاد آمریکا. این رفتار بیشتر شبیه به اخاذی سازمان‌یافته بود تا مذاکرات دیپلماتیک. پس از آن، قراردادهای نظامی عربستان با آمریکا به ارزش ۱۴۲ میلیارد دالر امضا شد، گویی که این کشور چاره‌ای جز پرداخت به آمریکا ندارد. این معامله آشکارا یادآور سیستم جزیه‌گیری تاریخی بود که در آن حکومت‌های ضعیف‌تر، مجبور به پرداخت مالیات به قدرت‌های مسلط بودند.

تحقیر متحدان؛ اگر آمریکا نباشد، شما وجود ندارید

ترامپ در سخنرانی‌های خود در ریاض با لحنی تحقیرآمیز به رهبران عرب گفت: “بدون حمایت آمریکا، عربستان و امارات و قطر دوام نمی‌آورند.” این سخنان نه تنها توهین به حاکمان این کشورها بود، بلکه نشان می‌داد که آمریکا آن‌ها را تحت‌الحمایه‌هایی وابسته می‌داند، نه شرکای برابر. این نوع رفتار، مشابه برخورد ترامپ با اوکراین بود که در ماجرای کمک‌های نظامی را مشروط به توافق اقتصادی و همکاری سیاسی کرد. این رویکرد ثابت می‌کند که سیاست خارجی آمریکا بر پایه زورگویی و تحقیر استوار است، نه احترام متقابل.

جنگ اقتصادی با چین؛ اعراب میان دو ابرقدرت گیر کرده‌اند

یکی از اهداف دیگر سفر ترامپ، کشاندن کشورهای عربی به جبهه اقتصادی ضد چین است. در اوج جنگ تجاری واشنگتن و پکن، آمریکا با انعقاد قراردادهای کلان مانند توافق ۱.۲ تریلیون دالری با قطر، تلاش کرد تا این کشورها را از همکاری با رقیب خود بازدارد. این فشار اقتصادی نشان می‌دهد که آمریکا حاضر است برای حفظ هژمونی خود، هر کاری کند. این استراتژی، نمونه مدرنی از اجبار به پرداخت جزیه است—یا با آمریکا همراه می‌شوی، یا با خشم و حتی تحریم و تهدید روبرو خواهی شد.

هدیه ۴۰۰ میلیون دلاری قطر: رشوه یا باج؟

در جریان این سفر، امیر قطر یک هواپیمای شخصی به ارزش ۴۰۰ میلیون دالر به ترامپ تقدیم کرد. این هدیه غیرمنطقی، بلافاصله به سوژه‌ای جهانی تبدیل شد و بسیاری آن را رشوه یا جزیه آشکار نامیدند. ترامپ به‌راحتی این هدیه نجومی را پذیرفت. این اتفاق نشان داد که سیاستمداران آمریکایی بر اساس پول تصمیم می‌گیرند، نه اصول اخلاقی. این نوع رفتار، یادآور شیوه‌های استعماری گذشته است که در آن قدرت‌های خارجی، با دریافت امتیازات مالی، از حکومت‌های محلی حمایت می‌کردند.

ملاقات با الجولانی: از تروریست تحت تعقیب تا میهمان ویژه ترامپ

شاید شرم‌آورترین بخش این سفر، دیدار ترامپ با ابومحمد الجولانی، رهبر گروه تحریر الشام (شاخه القاعده در سوریه) بود. آمریکا سال‌ها پیش برای دستگیری او ۱۰ میلیون دالر جایزه تعیین کرده بود، اما حالا همان فرد به میهمان ویژه ترامپ تبدیل شده بود! از سویی هم الجولانی که روزی حکام عرب را به دلیل پرداخت جزیه به آمریکا محکوم می‌کرد، خود سر از پا نشناخته و به ریاض رفت تا با ترامپ ملاقات کند. این چرخش عجیب، نشان می‌دهد که **هیچ حد و مرزی در سیاست این افراد وجود ندار. حتی همکاری با تروریست‌ها، و تروریست ها با امریکا اگر به نفع منافع مالی و سیاسی باشد، مجاز است.

سیاست آمریکا؛ زورگویی به جای دیپلماسی

سفر ترامپ به کشورهای حاشیه خلیج فارس پرده از واقعیتی تلخ برداشت: آمریکای امروز نه مدافع ارزشهای دموکراتیک که قدرت زورگویی است که با زبان پول و تهدید سخن میگوید. این سفر نمایشی از یک نظام نواستعماری بود که در آن کشورهای ثروتمند منطقه به پرداخت جزیه مدرن مجبور میشوند، گاه در قالب قراردادهای نظامی سرسامآور، گاه به شکل هدایای نجومی، و گاه از طریق پذیرش شرایط تحمیلی در روابط بین‌الملل.
ترامپ با صراحت تمام نشان داد که برای واشنگتن، متحدان ارزشی فراتر از کیفهای پول ندارند.
امروز آمریکا نه با قدرت نرم که با چک و اسلحه حکمرانی میکند. همان کشوری که روزی خود را مهد دموکراسی میخواند، امروز آشکارا با تروریستها معامله میکند، به متحدان در ازای حمایت‌های ظاهری، جیب‌های خود را از ثروت کشورهای دیگر انباشته میکند. سفر ترامپ به خلیج فارس تصویری بی‌پرده از امپراتوری رو به زوالی ارائه داد که برای حفظ سلطه خود، حتی از تبدیل متحدان به مستعمرات مالی هم ابایی ندارد. این است سیاست خارجی آمریکا در عصر ترامپ: بی‌پایه، بی‌پروا و تماماً مبتنی بر پول.
این سفر ثابت کرد که آمریکا دیگر نه یک رهبر جهانی، بلکه یک قدرت زورگو است که تنها به دنبال منافع مادی است. ترامپ با نمایش بی‌پروایی خود، نشان داد که هیچ اصل اخلاقی در سیاست خارجی آمریکا وجود ندارد و همه چیز قابل خرید و فروش است، حتی اگر به قیمت تحقیر متحدان و همکاری با تروریست‌ها تمام شود. این، چهره واقعی امپراتوری آمریکا در عصر حاضر است.

نوشته های مرتبط :