زنانگی، باید نماد قدرت و اقتدار باشد، نه مردانگی

دسته: تحلیل
نویسنده: خالد شمس
1403/12/18
3:44 ب.ظ
بازدید: 12

پایگاه خبری تحلیلی روایت : امروز هشتم مارس است، روزی که همواره یادآور ایستادگی زنان در سراسر جهان بوده است. اما آنچه امروز می‌خواهم بر آن تأکید کنم، شجاعت و استقامت زنان افغانستانی است؛ زنانی که در تاریک‌ترین لحظات تاریخ ایستادند و جهان من و هزاران منِ دیگر را تغییر دادند. اگر سخن از شجاعت باشد، زنان افغانستان از قوی‌ترین نمونه‌های آن هستند. آن‌ها در شرایطی فرزندانشان را بزرگ کردند که امیدی برای فردا وجود نداشت، اما امید را در دل تاریکی‌ها زنده نگه داشتند. ترس را به دل خود راه ندادند و هرگز از مبارزه دست نکشیدند.

امروز هشتم مارس است، روزی که همواره یادآور ایستادگی زنان در سراسر جهان بوده است. اما آنچه امروز می‌خواهم بر آن تأکید کنم، شجاعت و استقامت زنان افغانستانی است؛ زنانی که در تاریک‌ترین لحظات تاریخ ایستادند و جهان من و هزاران منِ دیگر را تغییر دادند.
اگر سخن از شجاعت باشد، زنان افغانستان از قوی‌ترین نمونه‌های آن هستند. آن‌ها در شرایطی فرزندانشان را بزرگ کردند که امیدی برای فردا وجود نداشت، اما امید را در دل تاریکی‌ها زنده نگه داشتند. ترس را به دل خود راه ندادند و هرگز از مبارزه دست نکشیدند.
همین زنان افغانستانی بودند که بزرگ‌ترین قربانیان جنگ‌های داخلی شدند اما همچنان برای ساختن دنیایی بهتر برای نسل‌های آینده از خود گذشتند. همین زنان بودند که فرزندانشان را در آغوش خاک گذاشتند و به امید آینده‌ای روشن، اشک‌هایشان را پنهان کردند. آن‌ها در تنهایی و غربت گریستند، اما صدایشان هرگز شنیده نشد.
من زنی را می‌شناسم که سه فرزندش را در راه دفاع از وطن از دست داد و فرزند چهارمش را نیز به میدان فرستاد. چه کسی جز یک زن، که تمام امیدش به آینده‌ی فرزندش است، می‌تواند چنین ازخودگذشتگی‌ای نشان دهد؟ این شجاعتی است که تنها یک زن می‌تواند داشته باشد.
باید با صراحت گفت که مردانگی‌ای که امروز تنها به نام مردان گره خورده است، ساخته و پرداخته‌ی تاریخ است. اگر وجدان‌ها حقیقت را می‌دیدند، “زنانگی” را معادل قدرت و استقامت قرار می‌دادند. زیرا زنان، پایه‌های استوار این جهان‌اند. اگر مادری در گوشه‌ای از این دنیا، مولانایی را به دنیا نمی‌آورد و پرورش نمی‌داد، امروز کسی نبود که او را به‌عنوان پاسدار زبان فارسی بشناسد. اگر زنی در گوشه‌ای از افغانستان، فرزندی را پرورش نمی‌داد، سربازی نبود که سال‌ها برای دفاع از سرزمینش بجنگد.
مردان همواره در پی نام و مقام بوده‌اند، اما زنان، که بی‌ادعا و قدرتمندانه رزمیدند، هیچ‌گاه مدالی برای شجاعت‌شان دریافت نکردند. نامی از آن‌ها برده نشد، اما هزاران فرزند قوی و تأثیرگذار به دنیا معرفی کردند.
برای درک جایگاه زنان، نیازی به شعار نیست. نیازی به فیلم‌ها و کتاب‌های ساخته‌شده نیست. کافی است نگاهی بیندازیم به انسان‌های موفقی که هنوز، با تمام ترس‌ها و ناامیدی‌ها، شجاعانه می‌رزمد و برای ساختن زندگی بهتر برای میلیون‌ها انسان آن سرزمین تلاش می‌کنند. کافی است فقط به این حقیقت نگاه کنیم.

همچنین بخوانید: طالبان توقف کار زنان در موسسه‌های داخلی و خارجی را تایید کردند

نوشته های مرتبط :