زبان قلم

دسته: تحلیل
نویسنده: نگین ضیایی
1403/03/13
9:50 ق.ظ
بازدید: 11

پایگاه خبری تحلیلی روایت : من گاهی فکر می‌کنم، زبان قلم خیلی ماندگار است، ما امروز در تراث دینی، فرهنگی و هویتی مان هرچه داریم به فیض زبان قلم به ما رسیده است، سوال این‌جاست که چگونه زبان قلم ماندگار می‌شود؟ پاسخ به این پرسش شاید خیلی وقت مفصل بطلبت اما اینجانب به گونه ایجاز می‌گویم: هرگاه نویسنده عدالت، انصاف و بی‌طرفی را رعایت کند، زبان، در واقع زبان قلم را ماندگار نموده است. وقتی سعدی از بتی آدم می‌گوید و مولانا از هم‌دلی می‌گوید و هم‌دلی را بهتر از همزبانی می‌داند هدف هر دو درک درد مشترک انسان‌هاست.

من گاهی فکر می‌کنم، زبان قلم خیلی ماندگار است، ما امروز در تراث دینی، فرهنگی و هویتی مان هرچه داریم به فیض زبان قلم به ما رسیده است، سوال این‌جاست که چگونه زبان قلم ماندگار می‌شود؟
پاسخ به این پرسش شاید خیلی وقت مفصل بطلبت اما اینجانب به گونه ایجاز می‌گویم: هرگاه نویسنده عدالت، انصاف و بی‌طرفی را رعایت کند، زبان، در واقع زبان قلم را ماندگار نموده است.
وقتی سعدی از بتی آدم می‌گوید و مولانا از هم‌دلی می‌گوید و هم‌دلی را بهتر از همزبانی می‌داند هدف هر دو درک درد مشترک انسان‌هاست.
هم‌دلی یعنی همدیگر را در دایره معیارهای انسانی فهمیدن و احترام گذاشتن، زبانی که در دل هم‌دلی بر روی ورق از قلم نویسندگان باقی می‌ماند زبان درک درد مشترک خواهد بود.
زبان قلم، احساس نهفته در ضمیر انسان را زنده نگهمیدارد و گوهر را مشترک در ذات بشر را به تحرک در می آورد، زبانی که دنیایی از عدالت ترسیم می‌کند که رهروان اش، همه اهل فهم و درک اند.
زبان قلم: زبان گویایی جامعه است، بی‌طرف و امانت‌دار.
قلم نویسندگان در مسیر تاریخ همیشه تحول‌آفرین بوده اند.
قلم‌هایی که گاهی دست نوازش بر سر یتیمی کشیده اند.
زمانی کسانی را به خاطر کم‌کاری مورو نکوهش قرار داده اند و زمانی هم در مزیت ابتکار و سازندگی، گل تحسین را بر اهل تلاش تقدیم نموده اند.
من زبان قلم را؛ زبان احساس و عواطف جامعه بشری می‌دانم.
وقتی اقبال می‌گوید:
شنیدم کرمک شب تاب می‌گفت
نه آن مورم که کس نالد ز نیشم
توان بی منت بیگانگان سوخت
نه پنداری که من پروانه کیشم
چه می‌گوید؟؟
طبعا در مورد اتکا به خود، عزت نفس و هم‌زمان ضرر نرسانیدن به دیگران سخن می‌گوید.
زبان قلم!
زبان بلند معنا پروری است.