بسیاری از کشورهای جهان ماه اکتبر و هفته اول آن را به عنوان روز‌های ویژه کودکان گرامی می‌دارند. در برخی از تقویم‌های کشورهای جهان ۸ اکتبر روز جهانی کودک است. در سال ۱۹۴۶ بعد از جنگ جهانی دوم در اروپا، مجمع عمومی سازمان ملل به‌منظور حمایت از کودکان، سازمانی به نام یونیسف را ایجاد کرد. یعنی تاریخچه روز کودک به طور رسمی به بعد از جنگ جهانی باز می‌گردد. چون بیشتر قربانیان جنگ جهانی، کودکان بی‌گناهی بودند که در آتش ویرانگر و بمباران، جان خود را از دست دادند. کودکانی که گرفتار رنج‌های بی پایانی مانند بی خانمانی، اسارت، تعرض و بیماری‌های جسمی و روحی و بی‌سرپرستی شدند. دیدن این صحنه‌های تلخ باعث شد که درست بعد از پایان جنگ جهانی دوم سازمان ملل با هدف حمایت از کودکان زیر بنای سازمان یونیسف را پایه‌گذاری کند که نخست «انجمن بین‌المللی ویژهٔ کودکان سازمان ملل» نام گرفت. در سال ۱۹۵۳، یونیسف یکی از بخش‌های دائمی در سازمان ملل متحد شد و روز ۸ اکتبر روز جهانی کودک نام‌گذاری شد.
اگرچه بعدها در تقویم جهانی۲۰ نوامبر به عنوان روز جهانی کودک نام‌گذاری شد، اما کشورهای مختلف، تاریخ‌های متفاوتی را به عنوان روز کودک جشن می‌گیرند.
کودکان در بسیاری از کشورهای جهان بویژه مناطق جنگ زده، وضعیت مطلوبی ندارند. کودکان فلسطینی و مشخصا غزه در یک سال گذشته تحت شدید ترین خشونت و جنایت قرار داشته اند. در حالی‌که بیش از یکسال از شروع عملیات طوفان الاقصی و شروع جنایات رژیم اشغالگر اسرائیل می گذرد، در این مدت بیش از ۱۴۰ هزار فلسطینی شهید و زخمی شده اند. از میان هزاران تن از آنان کودکان بوده اند.
بر اساس آمارها تنها تا پایان ماه گذشته سال جاری یعنی ۱۱ ماه پس از شروع درگیری‌ها، رژیم صهیونیستی حدود ۱۷ هزار کودک را به شهادت رسانده است. براساس گزارش وزارت صحت غزه، از میان این تعداد حدود ۱۳۰ کودک نوزاد شیرخوار شهید و نزدیک به ۴۰ کودک دیگر از گرسنگی جان باخته اند. همچنین در این مدت حدود ۲۶ هزار کودک پدر، مادر یا هردو را از دست داده اند. مضاعف بر آن طی این مدت حدود ۴ هزار کودک قطع عضو شده اند، یعنی دست یا پا یا هردو را از دست داده اند.
علاوه بر این کودکان فلسطینی که تاکنون از بمباران شدید ارتش رژیم صهیونیستی در نوار غزه جان سالم به‌در برده‌اند، از یک بحران انسانی بشردوستانه به‌طور فزاینده وخیم رنج می‌برند؛ همچنین آسیب‌های روحی و روانی موجود نیز به این بحران دامن زده است.
متاسفانه در این میان، نقش سازمان‌های بین‌المللی در مورد این جنایات جز گزارش گیری فراتر نرفته و در اقدام عملی تقریبا صفر بوده و باید گفت که فقط به هشدار‌هایی برای مخرب بودن تأثیرات روانی منفی کودکان فلسطینی به دلیل تهاجم ویرانگر اسرائیل به غزه هشدار داده‌اند.
باید گفت که حقوق بشر وقتی حقوق بشر است که برایش فرقی نکند کودکی در اوکراین می‌میرد یا غزه. برایش فرقی نکند که جنگ در قلب اروپا است یا وسط خاورمیانه. اما این برای دنیای آرمانی است و در دنیای حقیقی آنهایی که ادعای حقوق بشر دارند، دلسوزی‌شان فقط برای آنهایی است که دوست‌شان دارند. واکنش جهانیان به حمله موشکی به بیمارستانی در غزه نشان داد که حقوق بشر تنها یک شعار است و بس!
اگر حقوق بشر راست بود، حالا فریاد جهان گوش اسرائیل را برای حمله به بیمارستان معمدانی در غزه کر می‌کرد اما اینگونه نیست چون یک دروغ بزرگ است.
آنهایی که در بیمارستان جان خود را از دست دادند ( چه تضاد عجیبی است. مردم به بیمارستان می‌رود تا جان دوباره بگیرند اما اینبار موشک‌ها در بیمارستان جان آنها را گرفت.) چشم آبی یا موی بور نداشتند.
اگر پوتین بخاطر اتهام به چند کودک تحت پیگیرد دادگاه بین المللی لاهه قرار می‌گیرد و حکم بازداشت او صادر می‌شود، اما در سوی دیگر نتانیاهو، قاتل بزرگ و جنایت کار ترین فرد تاریخ که دست اش تا مرفق در خون کودکان بسیاری آلوده است و در غزه طی یک سال ۱۷ هزار کودک را کشته است، رهبران غربی برای تشویق بیشتر برای کشتن به دیدارش می‌روند. آیا این حقوق بشر است؟
.واقعا دنیای عجیبی است. دنیای بی عدالتی و شرم. حتی جنگ‌زده‌ها هم در جهان باهم فرق می‌کنند. کافی است روزهایی که روسیه به اوکراین لشکرکشی کرد و جنگی بی‌پایان را رقم زد را با این روزها که اسرائیل به غزه حمله کرده است یا روزهایی که عربستان، یمن را با خاک یکسان کرد، مقایسه کنید تا متوجه عمق این تبعیض شوید.
حرف حقوق بشر و کودک اگر در دنیا خریدار داشت که امروز به جای موشک و گلوله بین مردم جهان لبخند رد و بدل می‌شد. حقوق بشر اگر در دنیا خریدار داشت که حالا آفریقایی‌ها شهروند درجه دو جهان نبودند. حقوق بشر اگر در دنیا خریدار داشت که خاورمیانه این همه جنگ به خود نمی‌دید. حقوق بشر و حقوق کودک اگر وجو می‌داشت رهبران غربی به جای تشویق رهبران اسرائیل به جنگ و خشونت در ۷۰ سال گذشته، حقوق فلسطینیان را به رسمیت می شناختند.
کودکان فلسطینی در نوار غزه، ۱۶ سال است که تحت محاصره کامل تحمیلی از زمین و هوا از سوی اسرائیل علیه این منطقه زندگی می کنند. کودکان که نه تنها محروم از آزادی هستند که همه روز در حین بازی کودکانه شان قتل عام می شوند. با این وضع روزی به نام کودک در جهان و سازمانی به نام کودکان سازمان ملل چه معنی دارد؟
نویسنده: غلام رضا سادات
