خلیل‌زاد؛ آخرین تلاش‌ها برای تقویت و حفظ حکومت طالبانی در افغانستان

دسته: تحلیل
نویسنده: حضرت‌الله جویا
1404/01/02
10:43 ق.ظ
بازدید: 43

پایگاه خبری تحلیلی روایت : زلمی خلیل‌زاد به طور خاص به عنوان یک فرد پشتون، در تلاش برای تقویت موقعیت گروه‌های پشتون در سیاست‌های افغانستان بوده است. او همواره در مسیر حفظ منافع پشتون‌ها در معادلات سیاسی افغانستان تلاش کرده و سیاست‌هایی را پیش برده است که بیشتر به نفع این گروه قومی بوده است. از جمله این سیاست‌ها می‌توان به انتخاب رهبران پشتون در موقعیت‌های کلیدی و نادیده گرفتن خواسته‌ها و نیازهای دیگر اقوام اشاره کرد. خلیل زاد که حامی حکومت های پشتون محور بود/است. زمانی متوجه شد که حکومت جمهوریت به رهبری اشرف غنی کاملا در میان اقوام غیر پشتون اعتماد خود را از دست داده است و مبادا توسط اقوام غیر پشتون قیام صورت بگیرد ویا بنا به هر دلیل دیگری حکومت اشرف غنی از هم بپاشد و افغانستان به دست اقوام غیر پشتون اداره شود، به دلیل اینکه طالبان عمدتاً از پشتون ها تشکیل شده اند شروع کرد به لابی گری طالبان در سطح بین الملل و خصوص ایالت متحده آمریکا.

زلمی خلیل‌زاد یک شخصیت تأثیرگذار در دهه‌های پسینِ تاریخ معاصر افغانستان است که نقش‌های مختلف در تحولات سیاسی این کشور ایفا کرده است. او که خود از یک خانواده پشتون است، از زمان حکومت انتقالی تا دوره های بعدی به ویژه در دوران مذاکرات صلح با طالبان، در سیاست‌های افغانستان حضور پررنگی داشته است/ دارد.

بعد از جهاد و پیروزی مجاهدین در مقابل قشون سرخ، رهبری افغانستان را استاد ربانی به عهده گرفت که از قوم تاجیک و یک چهره ملی و قابل تایید اکثریت اقوام افغانستان بود. استاد ربانی با وجود همه چالش های موجود، توانست به مدت پنج سال اقتدار را حفظ کند؛ اما اینکه از قوم پشتون نبود، بزرگان پشتون این اقتدار را تحمل نتوانستند و دامنه اختلافات را گسترش دادند، تا منجر به جنگ های قبیلوی و خانه جنگی ها شد، و حکومت مجاهدین به رهبری استاد ربانی در وضعیت پیچیده‌ی قرار داشت که بنابر تفاهم حکومت مجاهدین به رهبری استاد ربانی با آمریکا، نیروهای آمریکایی به افغانستان آمدند. در آن زمان زلمی خلیل‌زاد به عنوان مشاور عالی حکومت آمریکا به سرعت وارد روند سیاسی این کشور شد، شورای انتقالی افغانستان شکل گرفت که در نتیجه استاد ربانی قدرت را به گونه مسالمت آمیز به حامد کرزی انتقال داد، در این جهت تلاش های خلیل زاد را به نفع حامد کرزی نمی‌شود نادیده گرفت.

خلیل‌زاد در این دوران یکی از افرادی بود که به شدت در فرآیند ایجاد دولت جدید و انتخاب رهبران این دولت تأثیرگذار بود. او همواره به دنبال تثبیت نفوذ آمریکا در افغانستان و ایجاد دولتی بود که با منافع آمریکا هم‌راستا باشد. انتخاب حامد کرزی به عنوان رئیس‌جمهور افغانستان به عنوان یک پشتون، تأثیر زیادی از جانب خلیل‌زاد و دیگر مقامات آمریکایی داشته است. این انتخاب باعث شد تا افغانستان به طور عمده توسط افراد و گروه‌های پشتون اداره شود.
زلمی خلیل‌زاد همواره در تلاش بود/است تا دولت افغانستان تحت رهبری پشتون‌ها باقی بماند و گروه‌های غیرپشتون مثل تاجیک‌ها، اوزبیک‌ها و هزاره‌ها در موقعیت‌های قدرت به حاشیه رانده شوند. خلیل‌زاد که خود از یک خانواده پشتون است، همواره در سیاست‌های آمریکایی در افغانستان نقش داشت و به دنبال ایجاد یک تعادل قدرت به نفع پشتون‌ها بود/است.
این سیاست‌ها منجر به ناامیدی و بی‌اعتمادی در میان گروه‌های غیرپشتون در افغانستان شده است. از دوران حکومت حامد کرزی تا سقوط جمهوریت بسیاری از افراد و نخبگان سیاسی غیرپشتون از دسترسی به قدرت و تصمیم‌گیری‌های کلیدی در دولت به حاشیه رانده شدند. این موضوعات باعث نارضایتی و افزایش تنش‌های قومی در افغانستان شد.

همچنین بخوانید: شورای علمای شیعه: در مراسم عزاداری زیارت ابوالفضل و سخی به صورت انفرادی شرکت کنید

زلمی خلیل‌زاد به طور خاص به عنوان یک فرد پشتون، در تلاش برای تقویت موقعیت گروه‌های پشتون در سیاست‌های افغانستان بوده است. او همواره در مسیر حفظ منافع پشتون‌ها در معادلات سیاسی افغانستان تلاش کرده و سیاست‌هایی را پیش برده است که بیشتر به نفع این گروه قومی بوده است. از جمله این سیاست‌ها می‌توان به انتخاب رهبران پشتون در موقعیت‌های کلیدی و نادیده گرفتن خواسته‌ها و نیازهای دیگر اقوام اشاره کرد.
خلیل زاد که حامی حکومت های پشتون محور بود/است. زمانی متوجه شد که حکومت جمهوریت به رهبری اشرف غنی کاملا در میان اقوام غیر پشتون اعتماد خود را از دست داده است و مبادا توسط اقوام غیر پشتون قیام صورت بگیرد ویا بنا به هر دلیل دیگری حکومت اشرف غنی از هم بپاشد و افغانستان به دست اقوام غیر پشتون اداره شود، به دلیل اینکه طالبان عمدتاً از پشتون ها تشکیل شده اند شروع کرد به لابی گری طالبان در سطح بین الملل و خصوص ایالت متحده آمریکا.

بالاخره در دوران ریاست جمهوری اول ترامپ و به ویژه در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹، زلمی خلیل‌زاد به عنوان نماینده ویژه آمریکا در مذاکرات صلح با طالبان انتخاب شد. این مذاکرات که در نهایت به توافق‌نامه دوحه در فوریه ۲۰۲۰ منجر شد، یکی از نقاط عطف تاریخ معاصر افغانستان به شمار می‌آید،
که با امضای پیمان دوحه که در نهایت منجر به سقوط افغانستان شد و طالبان توانستند در مذاکرات صلح به پیروزی برسند و پس از خروج نیروهای آمریکایی در سال ۲۰۲۱، کنترل کشور را به دست گرفتند.
آقای خلیل زاد با سیاست های اشتباه اش در حفظ و تقویت موقعیت پشتون‌ها همواره کوشیده است. او همواره در تلاش بود/ است تا قدرت در افغانستان در دست گروه پشتون‌ها بماند.
خلیل‌زاد در طول فعالیت‌های دیپلماتیک خود همواره نقش پشتون‌ها را در سیاست‌های افغانستان تقویت کرده است. این مسئله از گذشته تا امروز به نارضایتی دیگر اقوام افغانستان منجر شده است.
خلاصه اینکه، حمایت خلیل‌زاد از طالبان، که بیشتر اعضای آن پشتون هستند، ثابت شده است تا او به عنوان فردی شناخته شود که به دنبال تثبیت موقعیت پشتون‌ها در کشور است.

همچنین بخوانید: بغلان در کام سیلاب‌

برای او پشتون بودن مهم است، حتا اگر این پشتون طالب و تروریست و دشمن منافع ملی هم باشد.

نوشته های مرتبط :