خال‌های پشت گوش

دسته: تحلیل
نویسنده: محراب‌الدین ابراهیمی
1404/01/31
2:02 ب.ظ
بازدید: 21

پایگاه خبری تحلیلی روایت : از سقوط نظام جمهوری، که با مهندسی آمریکا و دست نشانده‌های آن در افغانستان، پسا بن و ختم جنگ ۲۰۰۱م، به همکاری‌ جریان‌های سیاسی مِن‌های تالبان شکل گرفته بود، دست‌ِکم چهار سال گذشت، رهبران احزاب و جریان‌های سیاسی، که در فقدان رهبران مردمی و سیاست‌مداران دانش آموخته، به وسیله‌ی بالگردها و بادیگاردهای آمریکایی به افغانستان آمده بودند، مردم فکر می‌کردند که، شاید زبده‌ترین و ورزیده‌ترین انسان‌های افغانستان باشند، که آمریکا در میان دستِ‌کم چهل میلیون نفوس افغانستان، روی آن‌ها حساب باز کرده است، اما آن‌چه که بر سرنوشت مردم و جامعه‌ی افغانستان در بیست‌سال گذشت، حکایتِ جز درد و رنج، فقر و بدبختی، نا امنی و قربانی، را به مردم افغانستان، که تازه جنگ‌های داخلی و خانه‌سوز را پشت سر گذاشته بودند، به ارمغان نیاورد.

از سقوط نظام جمهوری، که با مهندسی آمریکا و دست نشانده‌های آن در افغانستان، پسا بن و ختم جنگ ۲۰۰۱م، به همکاری‌ جریان‌های سیاسی مِن‌های تالبان شکل گرفته بود، دست‌ِکم چهار سال گذشت، رهبران احزاب و جریان‌های سیاسی، که در فقدان رهبران مردمی و سیاست‌مداران دانش آموخته، به وسیله‌ی بالگردها و بادیگاردهای آمریکایی به افغانستان آمده بودند، مردم فکر می‌کردند که، شاید زبده‌ترین و ورزیده‌ترین انسان‌های افغانستان باشند، که آمریکا در میان دستِ‌کم چهل میلیون نفوس افغانستان، روی آن‌ها حساب باز کرده است، اما آن‌چه که بر سرنوشت مردم و جامعه‌ی افغانستان در بیست‌سال گذشت، حکایتِ جز درد و رنج، فقر و بدبختی، نا امنی و قربانی، را به مردم افغانستان، که تازه جنگ‌های داخلی و خانه‌سوز را پشت سر گذاشته بودند، به ارمغان نیاورد.
نه‌تنها حضور این چهره‌ها در سکوی تصمیم‌گیری و سیاست افغانستان، بر هیچ یکی از زخم‌های پر التهاب مردم افغانستان، مرهمی نگذاشت و در نهایت خود خواهی و فقدان چشم‌انداز سیاسی برای آینده‌ی افغانستان، آمریکا؛ آن‌چه را که در همکاری با قوت‌های ناتو و قربانی‌های بی‌دریغ مردم افغانستان، ساخته و پرداخته بود، به گروه تروریستی تالبان در پی یک توافق مبنی بر رعایت خاطر سیاست آمریکا در کشورهای خاورمیانه و بر آورده کردن منافع ملی آمریکا، واگذار کرد، که این بازی، تاریخ مردم افغانستان، که متشکل از اقوام؛ تاجیک، اوزبیک، هزاره، ترکمن، ایماق، بلوچ و دیگر اقلیت‌های قومی را در محوریت بازیگران یک قوم خاص بنام پشتون با قرائت افراطی دینی، به سیاه چال تاریخ حواله کرد.
مردم افغانستان، که سالیان درازی سنگ حمایت از رهبران شان را بر سینه‌ها کوبیده بودند، دوباره به دربار آن‌ها چشمِ امید دوختند؛ اما رهبران سیاسی، با پول‌های باد آورده در جزیره‌های دور دنیا لمیده‌اند و جز اعلامیه و بیانیه‌های میان تهی، کار عملی برای رهای مردم شان از دام ستم و استبدادی قومی انجام نداده‌اند.
در تازه‌ترین گزارش‌ها، آقای یونس قانونی از بازیگران اصلی و مهره‌های کلان اجلاس بُن، از صحنه‌ی سیاست افغانستان، گویا کناره‌گیری‌اش را عملاً اعلان کرد، که من شخصاً چنین امری را بعید میدانم، اگر که باالفرض این اقدام آقای قانونی درست از آب درآید، باز هم نمی‌تواند هیچ یکی از اشتباهات سیاسی او را تبرئه کند، اما لااقل می‌تواند راه را برای نسل نو و جوان افغانستان باز کند، که آگاهانه بر سرنوشت خویش تصمیم بگیرند و وارد عمل شوند، امیدوارم دیگر رهبران سیاسی که کاری برای مردم رنج دیده و زیر سلطه‌ی ستم و استبدادی افغانستان، کرده نمی‌توانند، بیش از این وقت کشی، زمان کشی و فرصت سوزی نکنند، بیایند با مردم در محضر عام خدا حافظی کنند. تا زمینه‌ی تصمیمات سیاسی برای آینده‌ی افغانستان، در محوریت نسل جوان، تعلیم یافته و دانش‌آموخته‌ی افغانستان فراهم گردد.
زیرا این رهبران احزاب و گروه‌های سیاسی، به سخن عامه‌ی مردم؛ همانند«خال‌های پُشت گوش» نه زینت و زیبایی فراهم آورده اند و نه مایه‌ی جزبِ معشوقه‌های مردمی برای مبارزه با ستم و استبداد حاکم گردیدند، جزِ وسیله آزار گوشِ خویش و مردم افغانستان را در بستر فاصله میان گوش و کله به نمایش گذاشته‌اند. البته جای رهبران مردمی، که هنوز برای رهای مردم شان یک‌تنه مبارزه می‌کنند محفوظ بماند.
«خال‌های پشت گوشی» که همه روزه التهاب می‌کنند و مردم افغانستان را؛ به دربار این و آن می‌کشانند، باید در این برهه‌ی زمانی از یک مجرای عقلانی مورد واکاوی قرار بگیرند. تا بتوانم با خال‌های خوب و خوش برای آینده و سرنوشت مردم افغانستان در پرتو امید و آرزوهای انسانی، تلاش و تکاپو نماییم