جنگجویان طالبان؛ از آرمان‌های جنگی تا واقعیت‌های تسلط شان بر افغانستان

دسته: تحلیل
نویسنده: احمد فرزاد
1403/05/14
10:58 ق.ظ
بازدید: 20

پایگاه خبری تحلیلی روایت : در آستانه سومین سال تسلط طالبان بر افغانستان، بسیاری از جنگجویان این گروه که با شور و انگیزه‌های مختلف به جنگ پیوسته بودند، اکنون با واقعیت‌های تلخ زندگی تحت حاکمیت طالبان مواجه شده‌اند. گزارش‌های متعددی نشان می‌دهند که شرایط زندگی برای بسیاری از اعضای پایین‌رتبه طالبان بسیار دشوار شده و آنها با بیکاری، فقر و ناامیدی دست و پنجه نرم می‌کنند. این در حالی است که رهبران طالبان به دنبال ازدواج‌های متعدد، خانه‌های لوکس و ماشین‌های گران‌قیمت هستند.

در آستانه سومین سال تسلط طالبان بر افغانستان، بسیاری از جنگجویان این گروه که با شور و انگیزه‌های مختلف به جنگ پیوسته بودند، اکنون با واقعیت‌های تلخ زندگی تحت حاکمیت طالبان مواجه شده‌اند. گزارش‌های متعددی نشان می‌دهند که شرایط زندگی برای بسیاری از اعضای پایین‌رتبه طالبان بسیار دشوار شده و آنها با بیکاری، فقر و ناامیدی دست و پنجه نرم می‌کنند. این در حالی است که رهبران طالبان به دنبال ازدواج‌های متعدد، خانه‌های لوکس و ماشین‌های گران‌قیمت هستند.

طالبان در طول جنگ‌های خود، از تاکتیک‌های مختلفی برای جذب نیرو استفاده کردند. بسیاری از افراد جوان و ناآگاه از عواقب پیوستن به جنگ، تحت تاثیر تبلیغات و فشارهای مختلف به صفوف طالبان پیوستند. روایت وال استرت ژورنال از زندگی عمری، یکی از این جوانان، نمادی از سرنوشت بسیاری از افرادی است که زندگی‌شان با جنگ طالبان دگرگون شده‌است. عمری در ۱۴ سالگی بدون اطلاع خانواده‌اش به پاکستان رفت تا به طالبان بپیوندد. اولین ماموریت او در ۱۶ سالگی انفجار یک پل بود که نشان‌دهنده استفاده از کودکان و نوجوانان در عملیات‌های خطرناک است.

وال‌استریت جورنال در گزارش خود به زندگی این شخص پرداخته و نوشته‌است: «امارت اسلامی طالبان چیزی نیست که جنگجویانی مانند عمری رویای آن را داشتند.» این نشریه همچنین با اشاره به درگیری‌های سیاسی میان طالبان و اوضاع بد اقتصادی افغانستان نوشته که جنگجویان سابق این گروه، ‌ مثل عمری برای یافتن کار و تأمین مخارج خانواده‌شان مشکل دارند.

بسیاری از جنگجویان طالبان، از جمله عمری، با آرمان‌های خاصی وارد جنگ شدند. آنها امی‌دوار بودند که با پیروزی طالبان، به زندگی بهتری دست یابند. اما پس از تسلط طالبان بر کابل در آگست ۲۰۲۱، واقعیت‌های جدیدی آشکار شد. عمری که زمانی در جنگ‌های خونین شرکت می‌کرد، اکنون به مثروف یک کار اداری در وزارت دفاع طالبان است. او می‌گوید که جنگ برای او هم وحشتناک و هم سرگرم‌کننده بود، اما اکنون با کارهای روزمره خسته‌کننده دست و پنجه نرم می‌کند.

همچنین بخوانید: ریچارد بنت: با رییس ‌دفتر طالبان در قطر درباره حقوق زنان و دختران صحبت کردم

آنچه فاصله میان طالبان را زیاد کرده، اختلافات طبقاتی و فساد درونی در میان اعضای این گروه است. رهبران طالبان به دنبال منافع شخصی خود، به ازدواج‌های متعدد و خرید خانه‌ها و ماشین‌های لوکس روی آورده‌اند. این در حالی است که بسیاری از جنگجویان پایین‌رتبه، با بیکاری و فقر مواجه‌اند و حتی برخی از آنها برای تأمین معاش خود مجبور به کارگری در کشورهای همسایه شده‌اند.

از سوی دیگر، اقتصاد افغانستان پس از تسلط طالبان به شدت فروپاشیده‌است. جامعه بین‌المللی ذخایر مالی افغانستان را مسدود کرده و کمک‌های بین‌المللی بسیار کاهش یافته‌است. طبق گزارش سازمان ملل، نیمی از جمعیت افغانستان با گرسنگی شدید مواجه‌اند. این وضعیت بر زندگی جنگجویان سابق طالبان نیز تأثیر گذاشته و بسیاری از آنها توانایی تأمین نیازهای اولیه خانواده‌های خود را ندارند. عمری و خانواده‌اش نیز از این وضعیت مستثنی نیستند و با مشکلات بسیاری مواجه‌اند.

به باور آگاهان، تسلط طالبان بر افغانستان نه تنها برای مردم عادی بلکه برای بسیاری از جنگجویان این گروه نیز پیامدهای منفی به همراه داشته‌است. اختلافات طبقاتی، فساد درونی، بیکاری و فقر، بسیاری از جنگجویان را به ترک وظیفه واداشته‌است. آنهایی که زمانی با آرمان‌های خاصی به جنگ پیوستند، اکنون با واقعیت‌های تلخ زندگی تحت حاکمیت طالبان مواجه‌اند. طوری‌که از یک سو بار زندگی را بردوش می‌کشند و از سوی دیگر بار گناهان و اقداماتی که علیه مردم بی‌گناه افغانستان انجام داده‌اند.

احمد فرزاد

نوشته های مرتبط :