به دنبال سانحه‌ی هوایی بالگرد حامل رییس جمهور جمهوری اسلامی ایران آقای ابراهیم رییسی، حسین امیر عبداللهیان، وزیر امور خارجه و همراهان شان، متاسفانه که این رویداد یک پایان بی‌نهایت غم‌انگیز و دردناکی، برای جمهوری اسلامی و مردم قهرمان ایران، داشت. شهادت شماری از نخبه‌گان جمهوری اسلامی ایران، مایه تاثر تمامی مسلمانان جهان شد.
پس از پخش خبر رسمی، شهادت رهبران این کشور، اکثریت عظیمی از رهبران سیاسی جهان، این واقعه غم‌انگیز را به دولت و ملت ایران تسلیت گفتند و با آنها ابراز غم‌شربکی کردند. پیام‌هایی که از جهان به ایران رسید، مملو بود از پیام‌های همدردی، همکاری و همگرایی؛ چیزی که جهان امروز به آن نیازمند است.
در کنار رهبران سیاسی جهان، رهبران سیاسی، گروه های نظامی مخالف طالبان، رهبری طالبان و شماری از شخصیت‌های سیاسی و نظامی پیشین افغانستان در رابطه به جان‌باختن آقای رییسی و همراهان شان، ابراز تأسف کردند. در پیام های این رهبران آقای رییسی یک دوست، برادر و کشور ایران سرزمین همسایه، برادر و همزبان و هم‌فرهنگ عنوان شده بودند.
تنها چیزی که در میان پیام طالبان، مایه تاثر مردم همزبان جمهوری اسلامی در افغانستان، شده است نبود یک همگرایی واقعی، برادرانه با درک عمیق از تاریخ این حوزه تمدنی است. واکنش‌های که شماری از کشور های جهان به شهادت آقای رییسی و همراهان شان داشتند، شماری از کشورها از یک تا سه روز را عزای عمومی اعلام کردند، یعنی آنها خواستند حسن نیت و روابط مستحکم خویش را با جمهوری اسلامی ایران، ابراز نمایند.
افغانستان از لحاظ فرهنگی، زبانی و تاریخ عظیم تمدنی، پیوند ناگسستنی با جمهوری اسلامی ایران دارد. تاریخ درخشان این سرزمین‌ها، مشترک است. در تمامی گذشته تاریخ تمدنی، این سرزمین‌ها میراث دار بزرگترین ارزش‌های مادی و معنوی در کنار همدیگر بوده‌اند.
از سوی دیگر، سال‌های بی‌شماری می‌شود که هزاران انسان، به گونه‌ای قانونی یا غیر قانونی به جمهوری اسلامی ایران از افغانستان پناه آورده‌اند. سال‌های بی‌شماری است که جمهوری اسلامی میزبان هزاران پناهنده افغانستانی است که در بسیاری حالات، شبیه شهروندان این کشور از تمامی سهولت‌ها و امکانات زندگی مرفه سود می‌برند.
افزون بر شش میلیون مهاجر همین حالا در ایران زندگی دارند می‌کنند. از سهولت‌های کاری استفاده می‌کنند و از آب و هوا، از فضاهای سبز و سیاحتی و از عموم خدمات شهری استفاده می‌کنند.
ایران در طول تاریخ، یک همراه، هم‌پیمان و دوست واقعی مردم افغانستان بوده است. این کشور عظیم در روزهای خوشی و غم، در کنار مردم افغانستان ایستاده و همواره از هیچ نوع سعی و تلاشی برای مردم افغانستان، دریغ نکرده‌است. اتفاقات ناخوشایند هم، یک امر عادی در جهان امروز است که گاه گاهی اتفاق می‌افتد اما از یک نگاه بزرگ اگر دیده شود، سرزمین ایران، یک دوست متحد، حامی خوب و رفیق استراتژیک افغانستان بوده است.
مردمان این دو سرزمین هیچ گاهی اختلافات جدی نداشته‌اند. پیوسته در این دو سرزمین، اتحاد، همدلی و هم‌زبانی نقش موثر خود را داشته و انسان‌های آگاه در دو طرف خط‌های سیاسی، با محبت فراوان میان قلبی، زندگی می‌کنند. شهروندان ایران و افغانستان در برنامه های مشترک با همدیگر سهم گرفته و تلاش می‌ورزند با ایجاد بیشتر روابط، حسن نیت خویش را، بنابر هویت و تاریخ مشترکی که دارند، به نمایش بگذارند.
می‌بایست اداره طالبان، اگر بر اساس اندیشه‌های بدوی قبیلوی فکر نمی‌کنند، اگر قدر ارزش‌های معنوی، هویت مشترک و تاریخ مشترک تمدنی را می‌دانند؛ حداقل چند روزی را، به عنوان عزای عمومی در افغانستان اعلام کنند. این گروه ضمن آنکه زندگی مردم را به نابودی کشانده‌اند با چنین رویکردهای غیرعقلانی شان، تلاش دارند تا گلیم همگرایی و دوستی دیرینه میان کشورهای دوست و برادر و همزبان را، خدشه‌دار سازند.
نکته‌ی مهم اما این است که کشور های دوست، برادر و همزبان افغانستان باید بدانند که آنچه واقعی است آن که مردم افغانستان می‌گویند. مردم در دو طرف مرز های سیاسی، یک خانواده مشترک‌اند، یک هویت مشخص و مشترک دارند و در نهایت، یک تاریخ واقعی و باهمی دارند. ما آنقدر پیوند فرهنگی و تمدنی بزرگ و ریشه‌دار با همدیگر داریم که هیچ عملی نمی‌تواند سبب جدایی مان گردد و تلاش دو ملت برای تقویت این امر، واقعا ستودنی و قابل افتخار است.
