پیامدهای لغو تشکیل پولیس انترپول توسط طالبان

دسته: اخبار فضای مجازی, امنیتی, بین الملل, سیاسی
نویسنده: شهرام خراسان
1404/06/18
8:23 ق.ظ
بازدید: 4

پایگاه خبری تحلیلی روایت : پولیس انترپول اساساً برای هماهنگی میان کشورها در زمینه پیگرد جرایم فراملی، از قاچاق مواد مخدر گرفته تا قاچاق انسان، پول‌شویی، تروریزم و جرایم سایبری فعالیت می‌کند. لغو این نهاد در افغانستان به معنای قطع یکی از کانال‌های رسمی همکاری با این سازمان جهانی است. افغانستان یکی از کشورهایی است که هم در مسیر قاچاق مواد مخدر قرار دارد و هم با شبکه‌های تروریستی مرتبط است؛ بنابراین نبود ارتباط رسمی با انترپول می‌تواند زمینه‌ساز گسترش بیشتر این جرایم گردد.

هبت‌الله آخندزاده، رهبر طالبان، طی فرمانی تشکیل پولیس انترپول در چوکات وزارت داخله را لغو کرده است. این تصمیم از چند منظر سیاسی، امنیتی، حقوقی و روابط بین‌الملل اهمیت دارد و می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای برای آینده افغانستان و تعامل آن با جهان به همراه داشته باشد.

۱. کاهش ظرفیت همکاری بین‌المللی در عرصه مبارزه با جرایم سازمان‌یافته

پولیس انترپول اساساً برای هماهنگی میان کشورها در زمینه پیگرد جرایم فراملی، از قاچاق مواد مخدر گرفته تا قاچاق انسان، پول‌شویی، تروریزم و جرایم سایبری فعالیت می‌کند. لغو این نهاد در افغانستان به معنای قطع یکی از کانال‌های رسمی همکاری با این سازمان جهانی است. افغانستان یکی از کشورهایی است که هم در مسیر قاچاق مواد مخدر قرار دارد و هم با شبکه‌های تروریستی مرتبط است؛ بنابراین نبود ارتباط رسمی با انترپول می‌تواند زمینه‌ساز گسترش بیشتر این جرایم گردد.

۲. تضعیف مشروعیت و اعتماد بین‌المللی

یکی از ابزارهای مشروعیت‌سازی دولت‌ها در سطح جهانی، حضور فعال در نهادهای بین‌المللی است. انترپول با ۱۹۵ کشور عضو، یک شبکه گسترده و معتبر برای همکاری‌های قضایی و امنیتی محسوب می‌شود. تصمیم طالبان برای لغو پولیس انترپول در کابل پیامی آشکار به جامعه جهانی است که حکومت فعلی نه تنها علاقه‌ای به تعامل سازنده ندارد، بلکه راه‌های موجود همکاری را نیز مسدود می‌کند. این موضوع می‌تواند بیش از پیش طالبان را در انزوا قرار دهد.

۳. افزایش نگرانی کشورهای منطقه و جهان

افغانستان با کشورهای همسایه‌اش مرزهای پرخطر و کنترل‌ناپذیری دارد. پاکستان، ایران، آسیای میانه و حتی روسیه درگیر تهدیدهای ناشی از قاچاق و تروریزم از خاک افغانستان هستند. در نبود انترپول، امکان تبادل اطلاعات امنیتی و قضایی به حداقل می‌رسد. این وضعیت می‌تواند باعث افزایش نگرانی‌های منطقه‌ای شود و حتی کشورهای همسایه را وادار به اتخاذ سیاست‌های سخت‌گیرانه‌تر در قبال افغانستان کند.

همچنین بخوانید: طالبان یک نظامی دولت پیشین را در کابل و دیگری را در پکتیا تیر باران کردند

۴. محدود شدن پیگرد مجرمان افغانستانی در خارج از کشور

یکی از وظایف پولیس انترپول پیگیری افرادی است که در خارج از مرزها مرتکب جرایم شده و یا از عدالت فرار کرده‌اند. لغو این تشکیل عملاً مانع از آن می‌شود که افغانستان بتواند از طریق کانال‌های رسمی، مجرمان را تعقیب یا مسترد کند. این امر برای طالبان که ادعای “تطبیق شریعت و عدالت” را دارد، یک تناقض آشکار ایجاد می‌کند و زمینه را برای فرار مجرمان و تقویت شبکه‌های غیرقانونی مساعد می‌سازد.

۵. پیامدهای حقوق بشری و سیاسی

برخی کارشناسان معتقدند طالبان با این تصمیم در پی کاهش فشارهای بین‌المللی نیز هستند. انترپول می‌تواند در تعقیب افراد متهم به نقض حقوق بشر، شکنجه و جنایات جنگی نقش ایفا کند. حذف این نهاد در کابل می‌تواند به عنوان یک سپر حفاظتی برای رهبران طالبان و فرماندهانی باشد که در معرض اتهامات بین‌المللی قرار دارند. به عبارت دیگر، طالبان با قطع همکاری رسمی، خود را از هرگونه پیگرد بین‌المللی در امان‌تر می‌بینند.

۶. ضربه به روند مبارزه با فساد و جرایم اقتصادی

افغانستان طی دو دهه گذشته همواره در صدر فهرست کشورهای فاسد جهان قرار داشته است. انترپول در برخی موارد می‌تواند ابزار مؤثری برای پیگرد پول‌شویی و فساد مالی باشد. لغو این ساختار به معنای بستن یکی از مسیرهای مبارزه با فساد است؛ فسادی که خود یکی از عوامل اصلی سقوط دولت پیشین افغانستان محسوب می‌شود.

۷. اثرات بلندمدت بر جایگاه افغانستان در نهادهای جهانی
افغانستان زمانی عضو فعال بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی بود. اکنون با حذف انترپول، احتمال دارد که افغانستان به تدریج از فهرست کشورهای قابل همکاری در نهادهای امنیتی و قضایی بین‌المللی کنار گذاشته شود. این امر به انزوای حقوقی و سیاسی بیشتر منجر خواهد شد و بازگشت افغانستان به نظام بین‌الملل را دشوارتر می‌سازد.

همچنین بخوانید: امریکا و طالبان

پایان کلام اینکه؛

لغو تشکیل پولیس انترپول توسط طالبان فراتر از یک اقدام اداری ساده است. این تصمیم نشان می‌دهد که حکومت طالبان به جای تعامل و همکاری بین‌المللی، راه انزوا و خودبسندگی را برگزیده است. پیامدهای آن شامل افزایش جرایم سازمان‌یافته، تضعیف مبارزه با تروریزم و قاچاق، کاهش اعتماد جهانی، و حتی حمایت غیرمستقیم از مجرمان و ناقضان حقوق بشر خواهد بود. در سطح منطقه‌ای نیز، کشورهای همسایه بیش از پیش احساس تهدید خواهند کرد و احتمال اتخاذ سیاست‌های سخت‌گیرانه علیه افغانستان افزایش می‌یابد. در نهایت، این اقدام شکاف افغانستان با جامعه جهانی را عمیق‌تر می‌سازد و آینده تعامل این کشور با نهادهای بین‌المللی را مبهم‌تر می‌کند.

نوشته های مرتبط :