‏ترور استاد ربانی؛ ضربه جدی به روند اعتدالی سیاست افغانستان.

دسته: تحلیل, سیاسی
نویسنده: عارف رحمانی نماینده پیشین شورای ملی
1403/06/30
9:20 ق.ظ
بازدید: 17

پایگاه خبری تحلیلی روایت : استاد برهان الدین ربانی را پیش از سال ۷۱ خورشیدی از طریق بیانیه ها، سخنرانی‌های سیاسی و مصاحبه هایی که معمولا از پاکستان با رادیوهای بی بی سی و صدای آمریکا انجام می‌داد می‌شناختم. وقتی جهاد افغانستان به پیروزی رسید و او، عضو برجسته‌ای شورای رهبری دولت مجاهدین و ریس جمهور آن شد؛ تقریبا همه مردم افغانستان از خُرد و بزرگ او را به خوبی شناختند. او یکی از استوانه های جهاد و سیاست معاصر افغانستان بود که نقش انکار ناپذیری در رفع اشغال افغانستان از شر کمونیسم و تروریسم داشت.

استاد برهان الدین ربانی را پیش از سال ۷۱ خورشیدی از طریق بیانیه ها، سخنرانی‌های سیاسی و مصاحبه هایی که معمولا از پاکستان با رادیوهای بی بی سی و صدای آمریکا انجام می‌داد می‌شناختم. وقتی جهاد افغانستان به پیروزی رسید و او، عضو برجسته‌ای شورای رهبری دولت مجاهدین و ریس جمهور آن شد؛ تقریبا همه مردم افغانستان از خُرد و بزرگ او را به خوبی شناختند. او یکی از استوانه های جهاد و سیاست معاصر افغانستان بود که نقش انکار ناپذیری در رفع اشغال افغانستان از شر کمونیسم و تروریسم داشت.
در سال ۱۳۸۲ وقتی از دیار مهاجرت به کابل رفتم در جلساتی که میان رهبران احزاب و یا نمایندگان آن‌ها دایر می‌شد او را بیش‌تر می‌دیدم. مردی حلیم، زیرک، خوش برخورد، متین، متدین، متواضع و به لحاظ پوشش و ظاهر همیشه مرتب و خوش پوش و معطر بود. استاد در بحث ها به سخنان و دیدگاه‌های همگان به دقت و حرمت گوش می‌داد و نظریات همه را بدون توجه به معیارهای سن و سال و جهت گیری‌های حزبی و سیاسی و یا صنفی به دقت ارزیابی می‌کرد؛ اهل استبداد رای، تکبر و تبختر و تفرعن نبود. علاقه جدی به اسلام و افغانستان و زبان و فرهنگ فارسی و مطالعات دینی داشت‌ و صد البته به همه آرزوهایش نه رسید. اما سهمی قابل توجه در تغییرات مثبت در عرصه سیاست داشت. فراموش نکنیم او یک انسان با همه ویژگی‌های غریزی و فطری و محدودیت های انسانی بود. به این معنا، استاد ربانی با همه خصایل نیکویش یک فرشته و انسان معصوم و مصون از خطا و گناه نبود. مسائل و پرسش‌های اساسی در زندگی سیاسی او وجود دارد. به ویژه در رهبری دولت مجاهدین، جنگ های داخلی و حتی نحوه مدیریت پیروانش در پروسه بُن و پس از آن. روزی به صراحت به یکی از بزرگان گفته بود که خود را در قیامت بری الذمه نمی داند؛ معنای این سخن این است که درکارنامه سیاسی اش نقطه های سیاهی نیز وجود دارد که باید درجایش در معرض نقد و پرسش و ارزیابی منصفانه قرار گیرد. مع الوصف کیست که نقش ارزنده و برازنده استاد را در نیم قرن گذشته در عرصه های فرهنگی و علمی و سیاسی و نظامی و اجتماعی انکار نماید.
معتقدم حذف فزیکی استاد ربانی در آن‌ مقطع زمانی خاص که افغانستان آبستن یک تحول عمیق بود یکی از پروژه‌ های برخی از سازمان‌های استخباراتی منطقه ای و فرامنطقه ای برای آوردن تحول دلخواه شان در افغانستان بود. تحولی که نهایتا منجر به فروپاشی کشور و سپردن همه چیز به شبکه ای پیچیده از تروریست های حرفه ای داخلی و بین المللی گردید. به باور من شهادت استاد ربانی ضربه و ضایعه بزرگی به روند سالم و اعتدلالی سیاست در افغانستان بود. خداوند او را رحمت کند و در فردوس برین آرامش دهد.

همچنین بخوانید: پاکستان: طالبان رهبران تی‌تی‌پی را به این کشور تحویل دهند

نوشته های مرتبط :