افتتاح متعدد نمایشگاه‌ها از سوی طالبان و سفره خالی مردم افغانستان

دسته: تحلیل
نویسنده: ضیا ضیایی
۱۴۰۳/۰۲/۲۴
۱۱:۳۹ ق٫ظ
بازدید: 11

پایگاه خبری تحلیلی روایت : این در حالی است که بعد از آخرین فروپاشی نظام سیاسی در افغانستان، ارکان مهم اقتصاد لرزان افغانستان از جمله تولیدات داخلی به شدت ورشکسته یا کاملا متلاشی شده است. گزارش ها و پژوهش های اقتصادی که از سوی سازمان های معتبر بین المللی در رابطه به اقتصاد افغانستان صورت گرفته است، نشان می دهد که تولیدات داخلی افغانستان نسبت به هر زمان دیگر کاهش یافته و بدترین دوران خود را در طول بیست‌‌وچند سال اخیر طی می‌کند‌، اما طالبان به جای حل ریشه اصلی همین کار نسبتا ساده که که پژوهشگران اقتصادی دلیل آن را ممنوعیت زنان از کار و تحصیل، نبود یک دولت با مشروعیت ملی و بین المللی، فرار مغز ها، فرار سرمایه و حوادث طبیعی می پندارند، با افتتاح تکرار نمایشگاه‌ها تلاش دارند مردم را فریب دهند.

روز گذشته باردیگر نمایشگاهی با حضور مقامات ارشد طالبان در کابل برگزار و بعضی از مقامات دانه درشت این گروه به صورت نمایشی چند قلم کالای ابتدایی تولید شده در داخل را برای بار چند دهم در معرض دیدگاه مردم قرار داده و این نمایشگاه را دست آورد مهم خواندند. آنان در این مراسم بدون ارائه راهکارهای مناسب برای پیشرفت افغانستان و با تاکید بر این که افغانستان را به یک کشور مهم صنعتی بدل می کنند، مدعی شدند که افغانستان تحت کنترول آنان با تولید چند بوتل مایع ظرفشویی و آفتابه و شیرینی‌جات که از چندین دهه بدینسو در کشور تولید می شود، به سوی خودکفایی در حرکت بوده و طالبان به تمام معنا از این حرکت حمایت می‌کنند.

البته هیچ کسی مخالف پیشرفت وطن و سرزمین خود نبوده و نیست، کما این‌که هرگامی رو به جلو برای افغانستان آباد و پیشرفته و خسته از جنگ قابل تقدیر است و اشک شادی دارد. اما نکته مورد توجه این است که قطار پیشرفت افغانستان با سیاست دگم‌ اندیشانه طالبان و عدم حل اساسی معضل حکومت‌داری در افغانستان قادر به حرکت نیست. زیرا با این حکومت یک‌دست قومی حاکم در کشور که فاقد دانش فنی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی می باشد، هیچ روزنه‌ای برای پیشرفت کشور وجود ندارد.

بدون شک برای هر کشوری سرمایه‌گذاری‌های خورد و کلان، ایجاد اشتغال و تأسیس زیربناها، اساس پیشرفت آن کشور را تشکیل می‌دهد. اما در افغانستان متاسفانه حاکمان عوام فریب به جای توجه به این موارد مهم، «سنت» خاک به چشم مردم زدن را با کارهای نمایشی مانند برگزاری نمایشگاه‌های متعدد بدون تولیدات صنعتی جدید و قابل توجه برای عرضه و صادرات و افتتاح چندباره پروژه‌ها دنبال کرده و می‌کنند.

همچنین بخوانید: معاون سرکرده داعش خراسان کشته شد

پس از سلطه مجدد طالبان در ماه اسد سال ۱۴۰۰، همیشه شاهد افتتاح پرتکرار و نمایشی نمایشگاه‌ها اما بی اثر در زندگی مردم از سوی این گروه بوده ایم. هرچند این سیاست نیز مانند افتتاح چندباره و تکراری پروژه‌ها میراث سیاست عوام فریبانه اشرف غنی برای طالبان است، ولی طالبان بیش از حد به این کار را انجام می‌دهند.

این در حالی است که بعد از آخرین فروپاشی نظام سیاسی در افغانستان، ارکان مهم اقتصاد لرزان افغانستان از جمله تولیدات داخلی به شدت ورشکسته یا کاملا متلاشی شده است. گزارش ها و پژوهش های اقتصادی که از سوی سازمان های معتبر بین المللی در رابطه به اقتصاد افغانستان صورت گرفته است، نشان می دهد که تولیدات داخلی افغانستان نسبت به هر زمان دیگر کاهش یافته و بدترین دوران خود را در طول بیست‌‌وچند سال اخیر طی می‌کند‌، اما طالبان به جای حل ریشه اصلی همین کار نسبتا ساده که که پژوهشگران اقتصادی دلیل آن را ممنوعیت زنان از کار و تحصیل، نبود یک دولت با مشروعیت ملی و بین المللی، فرار مغز ها، فرار سرمایه و حوادث طبیعی می پندارند، با افتتاح تکرار نمایشگاه‌ها تلاش دارند مردم را فریب دهند.

در حالی‌که اتحادیه صنعت کاران افغانستان سال گذشته در گزارشی اعلام کرد که تولیدات داخلی افغانستان ۴۰ درصد کاهش یافته است، اما طالبان سخن از خودکفایی اقتصادی و صنعتی شدن کشور در آینده نزدیک می زنند.

نکته پایانی اینکه مردم افغانستان بدون تکرار برگزاری نمایشگاه‌های نمایشی از سوی طالبان می‌دانند که افغانستان در کنار آهن، بیسکویت و بعضی از دارو‌ها، چند نوع مایع ظرفشویی و پلاستیک را تولید می‌کند. مردم انتظار دارند که این کارخانه ها گسترش یافته و زمینه اشتغال و سرمایه‌گذاری برای آنان فراهم شود، نه این‌که برای بار هزارم چند قوطی مایع ظرفشویی به نمایش گذاشته شده ولی کار زیربنایی صورت نگیرد.

همچنین بخوانید: نتیجه کانکور تک‌جنسیتی؛ غم‌گینی خواهران و ماتم دختران

مردم انتظار دارند که به جای حراج و چوری که طالبان در قسمت دست‌ برد به سنگ های قیمتی افغانستان و فروش آن به خارجی‌ها به کار بسته اند، برای مردم زمینه کار در کشور فراهم شود و به جای طالب که نه سواد اقتصادی دارند و نه از ارزیابی و دانش و قیمت گذاری و فروش و در کل علم اقتصاد چیزی می‌دانند، حداقل کارهای تخصصی و اقتصادی را به متخصصین و مردم واگذار کنند، تا کسی از گرسنگی دیگر فرزندش را نفروشد و جوانان هم دست به خودکشی و مهاجرت های بی رویه کمتر بزنند.

نوشته های مرتبط :