دا څو ورځې کیږي چې زه د سستۍ او بې مضمونې له امله د معمول څخه ډیر انټرنټ څخه خوند اخلم .
تیره شپه مې د افغانستان د ځوانانو ویدیوګانې لیدلې ؛ هغه ځوانان چې د یوبل پر وړاندې په بدو خبرو بوخت دي.
دا لا نور هم عجیبه وه چې زما په څیر په زرګونو ځوانان د بیکارۍ څخه خپل ژوند تیروي او له سپکاوي څخه خوند اخلي. تیره شپه مې فکر وکړ چې موږ او
زموږ نسل رختیا په کوم لوري روان یو؟
له دې ټولو بې حیایۍ ، سستۍ ، ګمراهۍ او د تقدیر نشتوالی راتلونکی به څنګه وي؟ په ساده او سطحي نظر کې ښایې موږ په ځواب کې ووایو ، تقدیر موږ دې لارې ته راکاږي ؛ هغه برخلیک چې د تیر حکومت سیاستوالو په یو سیالي کې قمار کوو.
موږ وایو چې زموږ مشرانو په پټه وطن پلورل او زموږ نسل یې بې کوره او بې وسه کړ. اوس چې راتلونکی معلوم نه دی ، برخلیک معلوم نه دی ، که د انټرڼت نړۍ سره مینه نه وي نو څه به وي .
خو که ژور فکر وکوو خبره نوره هم پیچلې ده دا یوازې زموږ نسل نه دی چې له داسې نامعلوم برخلیک او ګمراه کوونکي وضیعت سره مخ دي.
موږ دوهم نسل یو چې د بیلابیلو دلایلو له امله د خطا په څاه کې راګیریو .
که موږ تیرته وګورو ، په ښکاره توګه وینو چې زموږ څخه مخکې نسلونو هم زموږ برخلیک ازمایلې دی.
دوی هم هجرت ته اړشول ، د بې کوره کیدو او بې ځایه کیدو درد یې احساس کړ اوبې ځایه شول.
د خلقي او پرچمي رژیمونو په راتک سره یو نسل له دې برخلیک سره مخ شو، بل نسل د طالبانو د واکمنۍ په لومړۍ دوره کې بې کوره شول، بل نسل د مجاهدینو له راتک وروسته خپل وطن پریښود او ناامیده شول او اوس شل کاله وروسته دا حال دی.
زموږ د نسل وار دی که موږ فکر وکړو چې دا ټولې پیښې سیاسي حادثې وې ، موږ خورا غلط یو . که په رښتینې ډول فکر ونکړو د نړۍ ټولو قدرتونو په ځانګړې توګه امریکا ، لویدیځ او د منځینۍ آسیا هیوادونو د افغانانو څو نسلونه ګمراه کړي او د نړۍ له علم ، ټکنالوژۍ او ساینسي پر مختک څخه یې لري ساتلې دي.
تیرته مه ګورئ یو ځل بیا یې د زده کړی فکر وکړئ طالبانو د افغانستان په سیاسي ډګر کې د طالبانو د راپرځولو پلان څه وه؟
که نور ژور فکر وکړو د امریکا ، لویدځ او د هغو هیوادونو ترټولو لوی هدف د طالبانو ملاتړ کوي ، د هغوي بیرته واک ته رسول د افغانستان د نوي نسل د منځه وړل دي. د طالبانو د بیا راګرځولو سره هغوي یو بل نسل ګمراه کړ.
د دې نسل په منځ کې هغه کسان دي چې د طالبانو له ویرې د وطن پریښودو ته اړ شوي دي، یا د ډوډۍ په پیدا کولو بوخت دي، پرته له ډوډۍ بل فکر نه لري او ځینې یې چې د ډوډۍ غم نه لري په کار بوخت دي.
ټیک ټاک د بې عقلۍ او حماقت څخه د قسم خوړلو تمرین وکړئ او هغه کسان چې په افغانستان کې د طالبانو د واکمنۍ لاندې دي ، له اړتیا پرته د ښوونځیو په ْکنجونو کې پراته دي . په داسې حال کې د دې نسل راتلونکې ته هیله مندي شته ؟ بې له شکه ځواب منفي ده.
څو ورځ مخکې مې د یو ملګري نه مې د ناسا ادارې په اړه وپوښتل هغه د خبرو په ترڅ کې د ښوونځیو لپاره اندیښنه څرګنده کړه.
فکر وکړئ د دې دوو نسلونو راتلونکی به څه وي؟
په داسې شرایطو کې موږ سل کاله شاته نه یو ؟ آیا موږ به دوه نور نسلونه په جهالت او ګمراهۍ کې نه پریږدو ؟ حتما چې هو د دې حالت سمه معنی د افغانستان د دوو نورو نسلونو فکري له منځه تلل دي.
