پنج تفاوت طالبان امروز و طالبان دیروز

دسته: تحلیل
نویسنده: تحریریه روایت
۱۴۰۲/۰۲/۰۹
۴:۳۶ ب٫ظ
بازدید: 2

چندی قبل در حمله گروه طالبان بر رزمندگان جبهه آزادی افغانستان در کوه‌های هندوکش، حدود هفت تن از مقاومت گران جان باختند. البته همه می‌دانیم که در طول نزدیک به دوسالی که از حاکمیت گروه طالبان بر کشور می‌گذرد، در این مدت جبهات مقاومت ملی و جبهه آزادی تا حد توان و امکان در مناطق مختلف افغانستان به مبارزه علیه گروه طالب دست زده اند. اما گروه طالبان در این مدت با انکار از حضور گروه‌های مقاومتی در افغانستان با تمام توان اما در خفا و با توجیه یورش‌های شان با عنوان حمله بر مخفی‌گاه داعش، گرفتاری دزد و راهزن، جنگ با اوباشان و… علیه این نیروها حملات گسترده‌ی را انجام داده است که در آخرین مورد هم اکمل امیر و همراهانش که از فرماندهان برجسته جبهه‌ی آزادی بودند، قربانی حملات گروه طالبان شدند.

با این وجود اما طالبان حضور جبهات جنگ به رهبری مخالفان این گروه را در افغانستان، همواره انکار و رد نموده است. البته نه تنها که در مورد حضور گروه‌های مقاومتی و جنگی از طالبان انکار وجود دارد، که در تمام موارد سیاسی، نظامی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، طالبان از سیاست و رفتار متکی و مبتنی بر تزویر، فریب، منافقت و دروغ و شایعه پردازی استفاده کرده و می‌کند، که از این منظر حاکمیت این دور طالب با دور قبلی این گروه هرچند در سیاست کلی و استراتیژی، تغییری چندانی نکرده است، ولی در تطبیق و اجرا با دور قبلی خیلی‌ها تفاوت دارد.

با نگاه و مقایسه عملکرد گروه طالبان در پنج سال اول به رهبری ملا عمر و دوسال اخیر به رهبری ملا هبت‌الله؛ به وضوح مبرهن است که حکومت ملا هبت‌الله از نگاه رفتار و عملکرد با امارت ملا عمر، تفاوت چندانی نکرده و ندارد. ولی آنچه در این دور از حکومت داری طالبان به رهبری ملا هبت‌الله همراه متحد آنان یعنی گروه حقانی در حال اجرا است، همه با دروغ، تزویر، عوام فریبی، منافقت، قساوت و اعمال ضد انسانی و بشری همراه است که این گروه بدتر از دور قبل در جای جای افغانستان دارند اجرا می‌کنند. البته اگر بخواهیم مرور کلی به حاکمیت این دور طالبان با دور اول این گروه داشته باشیم، چند نکته در آن بیشتر از همه برجسته است.

همچنین بخوانید: روز ملی زبان اوزبکی؛ شورای مقاومت طالبان را به نابودی داشته‌های مردم افغانستان متهم کرد

۱- عوام فریبی: حکومت این دور طالبان با دهه ۹۰ این گروه از جمله تفاوت‌هایی که دارد این است که سران و افراد مختلف این گروه به عوام فریبی به معنی و مفهوم اصلی آن یعنی (دگماتیسم نقاب دار) رو آورده اند. یعنی از رهبر و خلیفه و امیر این گروه گرفته تا سرباز و فدایی و استشهادی آنان از پوپولیسم عبور کرده و پشت دگماتیسم نقاب دار، دارند سیاست و استراتیژی قومی شان را اجرا می‌کنند. البته همه افراد این گروه برای تحکیم پایه‌های قدرت فاشیستی خود، کمر به عوام فریبی بسته است. افراد این گروه در این دوره با اجرای نمایش‌های خیابانی، رو آوردن به فضای مجازی و ساختن کلیپ‌های تصویری، منافقت‌هایی برای مخدوش ساختن چهره‌ها، بازداشت و رهایی افراد با تعهداتی که از آنان می‌گیرند و نشر می‌کنند، همه رفتار دگماتیسمی است. در عین حال حضور مقامات و افراد این گروه در رسانه‌ها و تبلیغ شوونیسم قومی با سو استفاده از دین و مذهب، و شانه خالی کردن از مسئولیت‌ها و محول کردن مردم عام به خدا و ده‌ها ترفند عوام فریبانه دیگر که همه در راستای توجیه و تغییر افکار عامه انجام می‌شود، برای فریب عوام می‌باشد.

۲- منافقت: سران گروه طالبان در این دور از حاکمیت شان بر خلاف دور اول، به شدت منافق شده اند. در دور نخست این گروه از هیچ جنایت و قساوت دریغ نمی‌کرد و نکرد. قتل‌عام‌ها و کشتار‌های متعدد را در نقاط مختلف به نام دین و شریعت انجام دادند و همه را هم گردن می‌گرفتند و گرفتند؛ اما این دوره به منافقت رو آورده اند و قساوت و بی رحمی و کشتار و ده‌ها جنایت و خیانت و فجایعی را که انجام می‌دهند، اما تلاش می‌کنند با انکار، تزویر و منافقت آن را گردن نگیرند و از عواقب آن فرار کنند. یعنی گروه در کنار جهالت و بی رحمی و قساوت گذشته، منافق هم شده اند که کنترول و شناخت و مبارزه با این گروه سخت تر از گذشته شده است.

همچنین بخوانید: جبهه مقاومت: پشتون‌های کشور اجازه ندهند که طالبان برای دوام وحشت از نام قوم سوءاستفاده کنند

۳- جنگ رسانه‌ای: اقتدار حاکمیتی و حکومت این دور طالبان بیشتر متکی و مبتنی بر رسانه است. حتی پیروزی و گرفتن قدرت این گروه در ۱۴۰۰ بخشی مهمی آن از طریق رسانه بود. این گروه در بیست سال گذشته تیم رسانه‌ی قدرت مندی را ایجاد کردند. این گروه هم در داخل نظام جمهوری افرادی زیادی داشتند که با حضور در رسانه‌ها به نفع این گروه تبلیغ می‌کرد و هم در بیرون و تیم تشکیلات آنان که نقش اساسی را در انعکاس فجایع و معکوس سازی آن، ایجاد رعب و وحشت، تبلیغات عوام فریبانه و خلاصه ی مسموم سازی رسانه‌‌ای اجتماع بود. هیچ کسی نقش پر رنگ رسانه‌ا‌ی طالب را نمی تواند انکار کند. نقش رسانه‌ا‌ی این گروه اگر بیشتر از بخش نظامی آن نبود و نباشد؛ قطعا کمتر نیست. که البته و به احتمال زیاد تیم‌های استخباراتی و رسانه‌‌ای بعضی کشورها پشت پرده در تقویت و جهت دهی این گروه در بیست سال گذشته بوده است. اما در دور نخست طالبان فاقد تیم رسانه‌‌ای منظم و فعال بود. از همین رو بدون هماهنگی هر فرد این گروه با رسانه‌ها صحبت می‌کرد و فجایع و جنایت این گروه بیشتر آشکار می‌گردید اما در این دور جنایت های طالب با وجود فضای گسترده‌ی رسانه‌ای پوشیده می ماند، اما از وقایع اجتماعی به نفع این گروه از کاه، کوه ساخته می‌شود.

۴- تبلیغات: یکی از مهمترین تفاوت‌های این دور حکومت طالبان با دور قبلی این گروه، تبلیغات گسترده همراه با عوام فریبی است. در این دوره مقامات و مسئولین رده‌های مختلف طالبان با رویکرد عوام فریبانه به شدت تلاش دارند که ملت را فریب داده و کار‌های کوچک و ناچیز را بزرگ جلوه دهند. مثلا با چند کیلو رنگ پل سوخته را رنگ آمیزی کرده اند و ماه‌ها دارند آن را تبلیغ می‌کنند؛ ولی پشت پرده آن و اینکه با معتدان زبان بسته چه جنایت کرده اند و خشم و خشونت را بالای آنان تخلیه کرده هیچ چیزی معلوم نیست. همچنین تیم تبلیغاتی این گروه بسیار فعال عمل می‌کند؛ این تیم از کار اجتماعی که رویکرد مثبت و سازنده دارد فلم و کلیپ درست می‌کند. از رنگ آمیزی پل و پیاده رو گرفته تا ساخت چوک، نصب تابلو و پرچم، پاک کاری جوی‌چه و سرکشک به مغازه‌ها و ده‌ها کار و کوچکی که بسیاری حتی ربطی به طالب و حاکمیت و حکومت ندارد، آن را تابلو و بولد کرده و روی اذهان عامه برای فریب و همسو سازی اذهان دارند کار می‌کنند.

همچنین بخوانید: شورای مقاومت ملی: طالبان در پی تغییر قانون اساسی افغانستان است

۵- رابطه با جهان و سیاست خارجی: حاکمیت طالبان در این دور برای بقا نیاز به تعامل با دنیا دارد. این گروه می‌داند که در دور نخست یکی از مشکلات عدم دوام و بقای آنان، عدم تعامل با جهان بود. از همین رو این گروه به شدت تلاش دارد تا با تزویر، التماس و تضرع با کشورهای همسایه و منطقه و جهان ارتباط برقرار کند و برای شناخت نیز تلاش کند. تیم سیاست خارجی این گروه نسبتا فعال عمل کرده است. اگر مقایسه‌ی بین ملا متقی و وزرای خارجه دوران جمهوریت شود، قطعا ملا متقی باوجود عدم سواد و درک سیاست و روابط خارجی، اما بسیار موفق عمل کرده است. البته پشت سیاست خارجی طالبان هم یک قوه قهریه‌‌ای به نام طالب و گروه حقانی همراه با ده‌ها سازمان تروریستی دیگر قرار دارند که این تیم را در مناسبات منطقوی قدرتمند نشان می‌دهد. به هرحال هرچی هست، طالبان این دور برای بقا و حکومت داری تصمیم دارند که با جهان تعامل کند. طالبان دور اول فقط برای کشتن و تکفیر و تقابل آمده بودند، اما طالبان این دوره با همان تفکر کشتن و تکفیر، اما تقیه و تعامل را نیز بلد شده اند.

نوشته های مرتبط :