روزنامه نیویارک تایمز در گزارشی نوشته است که سراجالدین حقانی، وزیر داخله طالبان، تنها صدای ناراضی درون این گروه بوده و از فرمانهای هبتالله ناراض است.
نیویارک تایمز نگاشتهاست پس از آنکه طالبان در سال ۱۴۰۰ کنترول افغانستان را دوباره به دست گرفتند، سراجالدین حقانی به یکی از مهمترین شخصیتهای این گروه تبدیل شد.
به اساس گزارش این روزنامه، حقانی از فرمانهای هبتالله آخندزاده ناراضی است و برخی از کشورهای اروپایی، حوزه خلیج فارس، روسیه و چین روابط دیپلوماتیک دارد.
نیویارک تایمز افزوده که خبرنگار این خبرگزاری با بیش از هفتاد کارشناس، دیپلومات، مقامهای افغانستانی، سربازان طالبان و دیگران صحبت کرده تا درک بهتری از زندگی و سیاست سراجالدین حقانی در اداره طالبان به دست یافتهاست.
به گفته این خبرنگار، گروه طالبان از زمان بازگشت به قدرت تلاش کرده است تا تصویری از وحدت خود را به نمایش بگذارد، اما در واقع مقامهای طالبان دچار اختلافات جدی هستند.
نیویارک تایمز به نقل از منابع خود مینویسد که اکثریت مقامات طالبان با دیدگاه تندرو هبتالله آخندزاده مخالفاند و افرادی که بهطور خصوصی برای اصلاحات فشار آوردهاند، به دست او سرنگون شدهاند.
خبرنگار نیویورک تایمز تصریح کردهاست: «امروز آقای حقانی تنها صدای مخالف از پشت صحنه است. در حالی که اکثر متحدانش در سکوت به سر میبرند، او بهطور فزایندهای به دنبال حمایت از خارج از کشور است تا رقابت را به نفع تغییر دهد. او با چندین کشور اروپایی و کشورهای حوزه خلیج فارس و همچنین روسیه و چین روابط دیپلوماتیک برقرار کرده است.»
طبق این گزارش، ایالات متحده امریکا کمتر تمایلی به تعامل دارد و همچنان سراجالدین حقانی را بهعنوان تروریست تحت تعقیب میشناسد.
امریکا در سال ۲۰۱۲ شبکه حقانی به رهبری سراجالدین حقانی را در فهرست گروههای تروریستی قرار داد. اداره فدرال این کشور سراجالدین حقانی را بهعنوان یک تروریست بینالمللی شناخته و برای اطلاعاتی که منجر به دستگیری او شود، در ابتدا پنج میلیون دالر جایزه تعیین کرد. پس از تسلط طالبان بر افغانستان، این جایزه به ده میلیون دالر افزایش یافت و هنوز هم لغو نشده است.
با این حال در سه سال گذشته امریکا با وجود آگاهی از محل اقامت سراجالدین حقانی به دستگیری و یا قتل او اقدام نکرده است.
نیویارک تایمز به روابط تاریخی خانواده حقانی با ایالات متحده اشاره کرده و مینویسد که جلالالدین حقانی، پدر سراجالدین، در دهههای گذشته روابط نزدیکی با سیآیای برقرار کرده و صدها هزار دالر پول نقد و سلاح از آن دریافت کرده است.
این روزنامه ادامه میدهد، در روزهای ابتدایی تهاجم امریکا به افغانستان، حقانیها سعی کردند از روابط قدیمی خود برای برقراری آشتی با مقامهای امریکایی استفاده کنند، اما این تلاشها با شکست مواجه شد و درگیریها ادامه یافت.
به گفته نیویارک تایمز، در حدود سال ۲۰۱۰، حقانیها بهطور مخفیانه با مقامهای امریکایی نامههای رد و بدل کردند. همچنین ابراهیم عمری، کاکای سراجالدین حقانی، در سال ۲۰۱۱ با مقامهای امریکایی در دبی ملاقات کرد.
چهار سال بعد، در جلسهای که قبلاً فاش نشده بود، آقای عمری با مقامهای امریکایی در یکی از شهرهای اروپایی به گفتوگو نشست. او در آن جلسه به مقامهای امریکایی گفت که خانوادهاش او را برای رساندن پیام فرستادهاند و تأکید کرد که حقانیها و ایالات متحده خواهان صلح در افغانستان هستند.