نشست دوحه و آینده افغانستان: در جستجوی صلح و ثبات

دسته: تحلیل
نویسنده: احمد فرزاد
1403/03/10
12:49 ب.ظ
بازدید: 5

پایگاه خبری تحلیلی روایت : سومین کنفرانس دوحه که توسط سازمان ملل متحد برای تاریخ ۳۰ جون و اول جولای برنامه‌ریزی شده است، در حالی برگزار می‌شود که افغانستان در شرایطی بحرانی و شکننده به سر می‌برد. طالبان که پس از خروج نیروهای خارجی از افغانستان دوباره قدرت را در دست گرفته‌اند، هنوز نتوانسته‌اند به ثبات و امنیت کامل در کشور دست پیدا کنند. فعالیت گروه‌های تندرو مانند داعش، نقض حقوق بشر، و بحران اقتصادی و انسانی از جمله چالش‌های اصلی پیش روی افغانستان در حال حاضر هستند.

مقدمه
سومین کنفرانس دوحه که توسط سازمان ملل متحد برای تاریخ ۳۰ جون و اول جولای برنامه‌ریزی شده است، در حالی برگزار می‌شود که افغانستان در شرایطی بحرانی و شکننده به سر می‌برد. طالبان که پس از خروج نیروهای خارجی از افغانستان دوباره قدرت را در دست گرفته‌اند، هنوز نتوانسته‌اند به ثبات و امنیت کامل در کشور دست پیدا کنند. فعالیت گروه‌های تندرو مانند داعش، نقض حقوق بشر، و بحران اقتصادی و انسانی از جمله چالش‌های اصلی پیش روی افغانستان در حال حاضر هستند.
دعوت طالبان و واکنش‌ها
دعوت طالبان به این نشست با واکنش‌های متفاوتی روبرو شده است. برخی از مقامات پیشین ایالات متحده و افغانستان، از جمله جان بولتن، مشاور پیشین امنیت ملی کاخ سفید، معتقدند که طالبان از این فرصت برای مشروعیت بخشیدن به خود استفاده می‌کنند و نگرانند که روسیه و چین طالبان را به عنوان حکومت قانونی افغانستان به رسمیت بشناسند. آنها تأکید می‌کنند که ایالات متحده نباید طالبان را به رسمیت بشناسد و گفتگو با آنها فایده‌ای ندارد.
در مقابل، برخی دیگر امیدوارند که این نشست بتواند به صلح و ثبات در افغانستان کمک کند. آنها معتقدند که گفتگو بین طالبان و سایر طرف‌های ذینفع ضروری است و امیدوارند که این نشست بتواند به توافقی برسد که به نفع مردم افغانستان باشد.
ملاحظات کلیدی
در حالی که امیدها و نگرانی‌های متعددی در مورد نشست دوحه وجود دارد، چند نکته کلیدی باید در نظر گرفته شود:
عدم حضور مخالفان طالبان و نمایندگان جامعه مدنی: عدم حضور مخالفان طالبان، نمایندگان جامعه مدنی و زنان در این نشست، نگرانی‌هایی را در مورد فراگیر بودن و مشروعیت آن ایجاد کرده است.
شرایط طالبان: طالبان خواستار حذف تعیین نماینده ویژه سازمان ملل برای افغانستان هستند که ممکن است پذیرفته شود. این موضوع نشان می‌دهد که طالبان به دنبال افزایش قدرت و کنترل خود بر افغانستان هستند.
فعالیت گروه‌های تندرو: فعالیت گروه‌های تندرو مانند داعش در افغانستان همچنان یک تهدید جدی برای امنیت و ثبات این کشور به شمار می‌رود.
تعهدات طالبان: طالبان باید تعهدات خود را به رعایت حقوق بشر، احترام به آزادی‌های مدنی و مشارکت سیاسی همه افغان‌ها به طور جدی نشان دهند.
آینده افغانستان
آینده افغانستان به طور قابل توجهی به نتیجه این نشست و تعامل طالبان با جامعه بین‌المللی بستگی دارد. اگر طالبان به تعهدات خود عمل نکنند و به دنبال انحصار قدرت باشند، احتمالاً افغانستان با چالش‌های بیشتری روبرو خواهد شد. اما اگر آنها به گفتگو با سایر طرف‌های ذینفع ادامه دهند، به حقوق بشر احترام بگذارند و به دنبال مشارکت فراگیر در اداره کشور باشند، ممکن است شانس بیشتری برای صلح و ثبات در افغانستان وجود داشته باشد.

همچنین بخوانید: چرا برخی جوانان از دین گریزان اند؟

عواقب احتمالی عدم موفقیت سومین نشست دوحه برای افغانستان
سومین نشست دوحه که قرار است در تاریخ ۳۰ جون و اول جولای برگزار شود، فرصتی مهم برای افغانستان در جهت یافتن راه‌حلی برای چالش‌های متعدد خود و حرکت به سوی صلح و ثبات است. با این حال، عدم موفقیت این نشست می‌تواند عواقب وخیمی برای افغانستان به دنبال داشته باشد.
برخی از عواقب احتمالی عدم موفقیت این نشست عبارتند از:
ادامه بی‌ثباتی و ناامنی: اگر این نشست نتواند به توافقی بین طالبان و سایر طرف‌های ذینفع دست پیدا کند، افغانستان همچنان با بی‌ثباتی و ناامنی روبرو خواهد شد. این امر می‌تواند منجر به افزایش خشونت، فعالیت گروه‌های تندرو مانند داعش، و مهاجرت اجباری شود.
worsening of the humanitarian crisis: افغانستان در حال حاضر با یکی از بدترین بحران‌های انسانی در جهان روبرو است. عدم موفقیت این نشست می‌تواند منجر به وخیم‌تر شدن این بحران و افزایش تعداد افراد نیازمند به کمک‌های بشردوستانه شود.
انزوای بیشتر افغانستان: اگر طالبان نتوانند با جامعه بین‌المللی تعامل سازنده داشته باشند، افغانستان ممکن است بیشتر و بیشتر منزوی شود. این امر می‌تواند منجر به کاهش کمک‌های خارجی و سرمایه‌گذاری و همچنین محدود شدن دسترسی افغانستان به بازارهای جهانی شود.
فقدان امید به آینده: مردم افغانستان پس از دهه‌ها جنگ و ناامنی، خواهان صلح و ثبات هستند. عدم موفقیت این نشست می‌تواند امید به آینده را از بین ببرد و منجر به ناامیدی و خشم گسترده در میان مردم شود.
در کنار این موارد، عدم موفقیت این نشست می‌تواند پیامدهای منفی برای منطقه نیز داشته باشد. بی‌ثباتی در افغانستان می‌تواند به نفع گروه‌های تروریستی مانند داعش باشد و همچنین می‌تواند منجر به افزایش مهاجرت به کشورهای همسایه شود.
با این حال، مهم است که به خاطر داشته باشیم که اینها فقط برخی از عواقب احتمالی عدم موفقیت این نشست هستند. هنوز زود است که با اطمینان گفت چه اتفاقی خواهد افتاد. نتیجه این نشست به عوامل متعددی از جمله تعهد طالبان به رعایت تعهدات خود و تمایل جامعه بین‌المللی به حمایت از افغانستان بستگی دارد.