شاه‌کلید قفل به رسمیت‌شناسی در کجا است؟

دسته: تحلیل
نویسنده: حکیم حکمت
1403/04/04
1:30 ب.ظ
بازدید: 6

پایگاه خبری تحلیلی روایت : ایران با آن‌که تعاملات نزدیک با حکومت طالبان دارد، اما تا هنوز این کشور را به رسمیت نشناخته است. علتش هم این است که کشورهای منطقه و جهان، شرط و شروطی برای به‌رسمیت‌شناسی حکومت طالبان وضع کرده‌اند که عبارتند از تشکیل حکومت فراگیر، قطع رابطه با تروریسم بین‌المللی و رعایت حقوق زنان. با این‌که سه سال از حکومت طالبان می‌گذرد، اما هنوز این شروط جامه عمل نپوشیده است و به همین دلیل هنوز هیچ کشوری حاضر نشده تا حکومت این گروه را به رسمیت بشناسد.

ذبیح‌الله مجاهد، سخن‌گوی گروه طالبان، خواهانِ به‌رسمیت‌شناسی حکومتِ این گروه از سوی ایران شده و گفته است که انتظار داریم جمهوری اسلامی ایران به‌رسمیت‌شناسی حکومت طالبان را در اولویت خود قرار دهد.

ایران با آن‌که تعاملات نزدیک با حکومت طالبان دارد، اما تا هنوز این کشور را به رسمیت نشناخته است. علتش هم این است که کشورهای منطقه و جهان، شرط و شروطی برای به‌رسمیت‌شناسی حکومت طالبان وضع کرده‌اند که عبارتند از تشکیل حکومت فراگیر، قطع رابطه با تروریسم بین‌المللی و رعایت حقوق زنان. با این‌که سه سال از حکومت طالبان می‌گذرد، اما هنوز این شروط جامه عمل نپوشیده است و به همین دلیل هنوز هیچ کشوری حاضر نشده تا حکومت این گروه را به رسمیت بشناسد.

من فکر می‌کنم طالبان به جای این‌که بیایند از دنیا خواهان به‌رسمیت‌شناسی شوند، در گام نخست تلاش کنند که به مقبولیت و مشروعیت مردمی در داخل افغانستان یابند.

در گزارشی که دبیرکل سازمان ملل به شورای امنیت ارایه کرده است آمده که تنها ۷ درصد مردم افغانستان از حکومت طالبان حمایت می‌کنند که ۳ درصد آن زنان و ۴ درصد آن مردان می‌باشند. معنای دیگری این گزارش این است که ۹۷ درصد مردم افغانستان مخالف این نظام و ناراضی و شاکی از آن هستند. تصور کنید یک رژیمی را که ۹۷ درصد مردم مخالفش باشند، دنیا می‌تواند به‌رسمیت بشناسد؟ هرگز! هیچ کشوری در دنیا این ریسک را قبول نمی‌کند که چنین رژیمی را به‌رسمیت بشناسد. در نشست شورای امنیت سازمان ملل، که چند روز پیش برگزار شد، نیز دیدیم که همه‌ی کشورها دنیا انتقاداتی تندی بر رژیم طالبان داشتند. آن نشست نشان داد که با گذشت سه سال از حکومت طالبان، هنوز یک اجماع نظر در میان جهانیان در باره‌ی افغانستان وجود دارد و آن این‌که طالبان با نهادینه‌سازی تبعیض و حذف سیستماتیک زنان از عرصه عمومی نمی‌توانند انتظار به‌رسمیت‌شناسی از سوی جامعه جهانی و کشورهای منطقه را داشته باشند.

همچنین بخوانید: طالبان و بازگشت به تنظیمات کارخانه؛ آیا «تغییر طالبان» افسانه بود؟

طالبان اگر می‌خواهند شاه‌کلید قفل به‌رسمیت‌شناسی را پیدا کنند و به رسمیت شناخته شوند، باید در گام نخست برای کسب مشروعیت و مقبولیت در داخل افغانستان تلاش کنند.

این شاه‌کلید، به‌رسمیت‌شناسی حقوق مردم افغاانستان است.

در حال حاضر، حقوق مردم افغانستان توسط طالبان به تمام معنا نادیده گرفته است. طالبان یک حکومت تک قومی را تشکیل داده‌اند که در آن غیرپشتون‌ها حضور ندارد، شیعه‌ها مورد تبعیض سیستماتیک قرار می‌گیرند، زنان کاملا از دولت و حوزه عمومی حذف شده اند و دختران حق آموزش را ندارند. رژیمی که برای مردم حق رای و برای زنان حق زندگی کردن قایل نباشد و همه اقوام را حذف کرده و با هرگونه تجدد و نوآوری مخالف باشد، طبیعی است که نمی‌تواند رضایت مردم را کسب کند. وقتی رضایت مردم را نتوانست کسب کند، دنیا هم آن را به‌رسمیت نخواهد شناخت.

طالبان اگر خواهان به‌رسمیت‌شناسی‌اند باید حکومت فراگیر تشکیل بدهند، انتخابات برگزار کنند، محدودیت‌ها علیه زنان را برطرف نمایند و به دختران اجازه‌ی آموزش بدهند. فقط در این صورت است که دولت‌ها افکار عمومی شهروندان خود را قانع بسازند که فرصت به‌رسمیت‌شناختن حکومت طالبان فرارسیده است. در غیر آن، دولتی، چنین ریسکی را نخواهد کرد. زیرا در سایر دنیا، دموکراسی و مردم‌سالاری حاکم است و آن ناگزیراند که برای افکار عمومی رای‌دهندگان خود پاسخ‌گو باشند. مردم آن‌ها از دولت‌های شان خواهند پرسید که چرا رژیم خودکامه و توتالیتار طالبان را به رسمیت شناختید؟

نوشته های مرتبط :