از سنگ تا سلاح؛ پیشنهاد رشوه سیاسی در ازای تجهیزات نظامی امریکا

دسته: تحلیل
نویسنده: شهرام خراسانی
1404/01/14
10:34 ق.ظ
بازدید: 11

پایگاه خبری تحلیلی روایت : رشوه سیاسی تاریخ بس دیرینه‌ای دارد که به یک امر کثیف ولی رایج در معادلات سیاسی تبدیل شده است. این رشوه زمانی داده می‌شود که دولتی، فرد سیاسی یا گروهی بخواهد توجه یک قدرت را به خود جلب کرده و حمایت او را کسب کند. رشوه‌دهنده در واقع با توقع و امید به حمایت در مسائل سیاسی، مواردی را پیشکش می‌کند که طرف مقابل آن را بپذیرد و در تصمیم‌گیری‌های خود جانب نرمش را بگیرد.

رشوه سیاسی تاریخ بس دیرینه‌ای دارد که به یک امر کثیف ولی رایج در معادلات سیاسی تبدیل شده است. این رشوه زمانی داده می‌شود که دولتی، فرد سیاسی یا گروهی بخواهد توجه یک قدرت را به خود جلب کرده و حمایت او را کسب کند. رشوه‌دهنده در واقع با توقع و امید به حمایت در مسائل سیاسی، مواردی را پیشکش می‌کند که طرف مقابل آن را بپذیرد و در تصمیم‌گیری‌های خود جانب نرمش را بگیرد.
در تازه‌ترین گزارش‌ها گفته شده است که طالبان در برابر خواست ترامپ مبنی بر تسلیم‌دادن تجهیزات آمریکایی به او، پیشنهاد سرمایه‌گذاری در معادن افغانستان را مطرح کرده‌اند. ترامپ پس از رسیدن به قدرت، توجه زیادی به بخش اقتصادی و کسب سود برای آمریکا داشته است. به عنوان نمونه می‌توان به قضیه اوکراین و پیشنهاد پوتین اشاره کرد. پوتین در برابر درخواست ترامپ، پیشنهاد سرمایه‌گذاری در معادن روسیه و دسترسی کامل به معادن اوکراین را ارائه داد تا ترامپ به نفع روسیه تصمیم بگیرد که این‌گونه هم شد. ترامپ با برخوردی بسیار خشن و غیر دیپلماتیک، زلنسکی را از کاخ سفید بیرون راند و او را مجبور ساخت تا به پیشنهادات ترامپ فکر کرده و چراغ سبز نشان دهد. اینکه در ادامه چه خواهد شد، هنوز زود است که قضاوت شود. اما استراتژی جدید ترامپ که احتمالاً توسط خلیل‌زاد به طالبان انتقال یافته است، بهره‌برداری از سود اقتصادی در معادلات سیاسی است. اینکه این پیشنهاد رشوه چقدر می‌تواند کارساز واقع شود بستگی به طرف‌های دخیل در سیاست افغانستان دارد.

طالبان و حراج معادن

طالبان پس از به قدرت رسیدن، بیشترین توجه خود را معطوف به استخراج معادن در ولایات مختلف کرده‌اند. در این زمینه گفته می‌شود که قراردادهای بزرگی با کشورهای چون چین بسته شده است. چین اما، به نظر نمی‌آید به طالبان اعتماد آنچنانی داشته باشد، ولی در تلاش است تا از این شرایط بهره‌برداری کند. تا اکنون گزارش‌های زیادی منتشر شده است که نشان می‌دهند معادن بدخشان، تخار، پنجشیر و ولایات دیگر در معرض حراج و استخراج بی‌رویه توسط طالبان قرار گرفته‌اند. اخیراً مردم بدخشان در تجمعی به این امر اعتراض کرده و سرکوب شدند؛ در تخار نیز نگرانی‌های زیادی از تاراج معادن توسط کشورهای مختلف وجود دارد. معادن افغانستان در حال حاضر به منبعی درآمد و پیشکشی به عنوان رشوه سیاسی تبدیل شده است. طالبان با پیشکش معادن افغانستان، آخرین میخ را قرار است بر تابوت این کشور بکوبند و این روند از زمان به قدرت رسیدن این گروه آغاز شده است. مدتی پیش، ذغال سنگ شمال روزانه به هزاران تریلر به سمت پاکستان فرستاده می‌شد، تا اینکه روابط طالبان با این کشور تیره شد. پس از آن، چین وارد معامله شد و اکنون طالبان با وقاحت تمام معادن افغانستان را در ازای تجهیزات که مال مردم افغانستان است، به عنوان رشوه سیاسی پیشنهاد کرده‌اند. گروه طالبان عملاً پروسه حراج معادن افغانستان را آغاز کرده‌اند و تداوم این روند چیزی جز تاراج سرمایه ملی نخواهد بود.

همچنین بخوانید: اداره‌ی احصائیه و معلومات: ۱۲ میلیون و ۹۰۰ هزار نفر تا اکنون شناس‌نامه‌ی الکترونیک دریافت کرده‌اند

ترامپ، رشوه‌ی طالبان و پراکندگی مخالفان طالب

رییس‌جمهور آمریکا پس از به قدرت رسیدن و حتی در زمان انتخابات، بارها به این نکته اشاره کرده بود که تجهیزات باقی‌مانده آمریکا را از طالبان بازپس می‌گیرد. این در واقع پیام نه‌چندان صریح به مخالفان طالبان بود که باید در برابر وضعیت موجود منسجم شوند و از ابزار فشارهایی که ترامپ در دست دارد، استفاده کنند؛ اما متأسفانه چنین نشد. ترامپ اما، مسأله بازپس‌گیری تجهیزات را به عنوان خواست مهم خود همواره مطرح کرده است. در آخرین مورد، هیأتی با همراهی زلمی خلیل‌زاد، از چهره‌های سیاسی بدنام افغانستان-آمریکایی وارد کابل شدند تا برای رهایی یک زندانی که شهروند آمریکا بود، با طالبان گفت‌وگو کنند. پس از رهایی آن زندانی، زمزمه‌های تسلیم‌دادن تجهیزات بالا گرفت و متعاقباً طالبان معادن افغانستان را به عنوان رشوه سیاسی به ترامپ پیشنهاد کردند. در صورت توافق به چنین امری، طالبان عملاً وارد فاز جدیدی از حکمرانی و معادلات سیاسی خواهند شد. در این فاز، آمریکا دیگر دشمن نیست بلکه دوست خوبی معرفی می‌شود. هیچ‌چیزی جز منافع آمریکا برای طالبان مهم‌تر نخواهد بود. طالبان در گذشته نیز دست به تاراج و قاچاق معادن افغانستان می‌زدند، ولی حالا این مسأله آشکارتر، وقیحانه‌تر و سیاسی‌تر از گذشته شده است و این گروه نیز تا زمانی که هرچیزی در عوض به رسمیت شناسی از طرف غرب به پیش نخواهد رفت. ممکن است ترامپ این پیشنهاد وسوسه‌انگیز را نپذیرد یا آن را بپذیرد و در پایگاه بگرام آن را تسلیم بگیرد. این تجهیزات اما مال مردم افغانستان است و معامله آن خیانت بزرگ محسوب می‌شود.

همچنین بخوانید: افغانستان در چنگال خشک‌سالی و فقر

نوشته های مرتبط :