عفو عمومی طالبان، رمز انتقام‌گیری از مخالفان سابق است

دسته: تحلیل
نویسنده: تحریریه روایت
1404/05/04
10:17 ق.ظ
بازدید: 8

پایگاه خبری تحلیلی روایت : دروغ‌گویی طالبان، تنها یک تاکتیک تبلیغاتی نیست؛ بخشی از یک استراتژی سرکوب و ترس‌افکنی است که برای بقای قدرت خود به‌کار گرفته‌اند. این فریب‌کاری مستمر، از یک‌سوی مشروعیت این گروه را زیر سوال برده و ازسوی دبگر، افغانستان را در مسیر تاریکی و بحران بیشتر سوق می‌دهد.اما امروز، در عصر رسانه و اسناد، حقیقت با صدا و تصویر بازتاب یافته است. قربانیان شکنجه‌ها، روایت خود را با نوارهای تصویری، عکس و گزارش‌های بیمارستان‌ها ثبت کرده‌اند. دروغ دیگر کافی نیست.مردم و مخصوصن مهاجران افغانستان ایران، پاکستان و ترکیه، به‌دلیل شکنجه و قتل بازگشت‌کنندگان، دیگر به وعده‌های طالبان باور ندارند و از بازگشت به کشور می‌ترسند.

دروغ‌گویی طالبان، تنها یک تاکتیک تبلیغاتی نیست؛ بخشی از یک استراتژی سرکوب و ترس‌افکنی است که برای بقای قدرت خود به‌کار گرفته‌اند. این فریب‌کاری مستمر، از یک‌سوی مشروعیت این گروه را زیر سوال برده و ازسوی دبگر، افغانستان را در مسیر تاریکی و بحران بیشتر سوق می‌دهد.

اما امروز، در عصر رسانه و اسناد، حقیقت با صدا و تصویر بازتاب یافته است. قربانیان شکنجه‌ها، روایت خود را با نوارهای تصویری، عکس و گزارش‌های بیمارستان‌ها ثبت کرده‌اند. دروغ دیگر کافی نیست.

مردم و مخصوصن مهاجران افغانستان ایران، پاکستان و ترکیه، به‌دلیل شکنجه و قتل بازگشت‌کنندگان، دیگر به وعده‌های طالبان باور ندارند و از بازگشت به کشور می‌ترسند.

تاکید و تکرار می‌میکنم، در حالی‌که طالبان از عفو عمومی سخن می‌گویند، حقیقت میدان چیز دیگری‌ست: شکنجه، قتل، تهدید، و سرکوب سیستماتیک. این تناقض، فقط یک سوءتفاهم ساده نیست، که بخشی از یک ساختار دروغ و مکاره‌گری‌ست که هدف آن، حفظ قدرت از طریق سرکوب مخالفان و خاموش‌کردن صداهای مستقل مردم و معترضان است.

جامعه جهانی، رسانه‌ها، و نهادهای حقوق بشری اکنون مسوولیتی بزرگ بر دوش دارند: افشای حقیقت، مستندسازی موارد نقض حقوق بشر و فشار واقعی برای پاسخ‌گویی طالبان. خاموشی در برابر این جنایت‌ها، به‌معنای شریک شدن در آن‌هاست.

این یادداشت با استناد به گزارش یوناما، شهادت خانواده قربانیان، و مستندات منتشرشده از سوی منابع مستقل تهیه شده است.

نوشته های مرتبط :