جنگ فلسطین از انتفاضه اول تا امروز؛ ” طوفان الاقصی” مرگ یکبار شیون یکبار

دسته: تحلیل
نویسنده: غلام رضا سادات
1402/07/17
1:54 ب.ظ
بازدید: 68

پایگاه خبری تحلیلی روایت : نکته پایانی اینکه تحول مهم در فلسطین در حال اتفاق افتادن است. در حالیکه مهمترین سلاح فلسطینی ها در انتفاضه بیست سال قبل، سنگ و چاقو بود، اما امروز گروههای فلسطینی با موشک های مختلف به اراضی اشغالی از جمله تاسیسات حیاتی در تل آویو حمله می کنند. شهرک نشینان در هر جنگی مجبور هستند که به پناهگاه ها پناه ببرند. بنابراین، قدرت بازدارندگی گروه های مقاومت فلسطینی نیز قابل مقایسه به انتفاضه های گذشته نیست و حتی گستره جغرافیایی حملات فلسطینی ها نیز به تل آویو تسری پیدا کرده است. حرکت این بار فلسطینی ها مصداق این است که با همین توانایی حمله کنند و بگویند که مرگ یکبار و شیون یک بار و تمام!

نزدیک به ۸۰ سال می‌شود بحران فلسطین و اسرائیل جریان دارد. در طول این سال ها اسرائیل تحت حمایت‌های آمریکا و غرب پیوسته سرزمین‌های فلسطینی را غصب و شهرک های یهودی نشین را در سرزمین‌های اشغالی تاسیس کرده است. از سال ۱۹۴۸ تا ۱۹۷۳ و ۷۹ و نهایت تا سال ۲۰۰۰ کشورهای عربی‌ گاهی با جنگ گاهی با صلح تلاش کردند تا اسرائیل را مجاب به پذیرش دولت مستقل فلسطینی و تقسیم سرزمین‌های اشغالی بر اساس مرزهای سال های ۱۹۴۸ و ۱۹۶۷ که دو سوم خاک سرزمین‌ها برای فلسطین اختصاص داشت، نمایند؛ ولی اسرائیل هرگز زیر بار نرفته و از سوی هم بعضی گروه‌های فلسطینی با توجه به جنایات اسرائیل به کمتر از فروپاشی اسرائیل راضی نبوده و نیستند. این مسائل باعث گردید تا نه دولت متبوع فلسطینی شکل بگیرد و نه این منطقه کانون بحران خاورمیانه نباشد.

با این وجود و در سه دهه گذشته معادلات در فلسطین بهم خورد. از یک سو تاسیس گروه‌های مستقل فلسطینی نظیر حماس و جهاد اسلامی منجر به تقویت روحیه بیت المقدس خواهی گردید و از سوی هم طرح اسرائیل مبنی بر محدودیت، محاصره و تحقیر فلسطینی ها باعث ایجاد موج‌های از کنش‌ها به نام “انتفاضه” گردید که آخرین مورد آن که در طول یک قرن گذشته بی سابقه می باشد، در هفته جاری اتفاق افتاد.

نخستین حرکت مهم و مستقل فلسطینی ها علیه اسراییل در ۲۸ سپتامبر ۲۰۰۰ زمانی که آریل شارون که در آن زمان رئیس جریان اپوزیسیون رژیم صهیونیستی بود، اتفاق افتاد. این مقام اسرائیلی با حمایت ۲۰۰۰ نفر از نیروهای امنیتی ویژه و پلیس صهیونیستی، با چراغ سبز ایهود باراک نخست وزیر وقت این رژیم اقدام به هتک حرمت مسجد الاقصی کرد. شارون پس از تعرض به مسجد الاقصی اظهار داشت که این مکان برای همیشه متعلق به اسرائیل خواهد بود.
این اظهارات تحریک‌آمیز خشم فلسطینیان را در پی داشت و به دنبال آن درگیری‌های شدیدی به وقوع پیوست که طی آن ۷ فلسطینی به شهادت رسیده و ۲۵۰ نفر دیگر زخمی شدند. در طرف مقابل هم ۱۳ نظامی صهیونیست زخمی شدند. پس از این اتفاق، شهر بیت المقدس به صحنه درگیری‌های شدید فلسطینیان با اشغالگران صهیونیست تبدیل شد و ده‌ها نفر طی آن زخمی شدند و در نهایت دامنه این درگیری‌ها گسترده‌تر شد و به کرانه باختری و نوار غزه نیز کشیده شد و انتفاضه الاقصی نام نهاده شد.

همچنین بخوانید: بازی ناتمام کودکان غزه؛ روایتی از حمله به بیمارستان «المعمدانی» غزه

پس از انتفاضه الاقصی و تا سال ۲۰۰۵ که به مدت ۵ سال به طول انجامید. طبق آمار اعلام شده از سوی منابع فلسطینی و صهیونیستی، در انتفاضه الاقصی ۴۴۱۲ فلسطینی به شهادت رسیده و ۴۸۳۲۲ نفر دیگر زخمی شدند. همچنین ۱۱۰۰ صهیونیست از جمله ۳۰۰ نظامی کشته شدند و حدود ۴۵۰۰ نفر دیگر زخمی شدند.
از انتفاضه الاقصی تاکنون، رژیم اشغالگر قدس چندین جنگ علیه فلسطینی ها انجام داد. تا پیش از سال گذشته، همه جنگها علیه باریکه غزه بود، اما از سال گذشته میلادی کرانه باختری نیز هدف حملات رژیم اشغالگر قرار گرفته است. علت اصلی نیز این است که کرانه باختری هم در سال های اخیر مسلح شده و گروههای مقاومت متعددی در کرانه باختری شکل گرفته اند و حتی شمار زیادی از عملیات مقاومتی در درون اراضی اشغالی از جمله در تل آویو توسط اعضای گروههای مقاومت مستقر در کرانه باختری انجام شد. بنابراین، تسلیح کرانه باختری و شکل گیری گروههای مقاومت در این منطقه مهمترین تحول در منازعه فلسطین – رژیم صهیونیستی طی ۲۳ سال گذشته است.

واقعیت امر این است که فلسطینی‌ها ناگزیر به واکنش نظامی و چنین حرکت شدند. زیرا هشت میلیون فلسطینی از مناطق اصلی و آبایی در طول ۸۰ سال رانده شده و به شکل زندانی در دو نقطه ای که دورادور آن حصار امنیتی کشیده شده محبوس هستند. دو میلیون نفر در غزه که تنها ۳۶۰ کیلومتر مساحت دارد، بدون کوچکترین امکانات و خدمات اجتماعی و سیاسی و اقتصادی در محاصره اسرائیل زندگی می‌کنند. نه حق تاسیس دولت را دارند و نه تجارت و فعالیت‌های دیگر؛ بنابر این تا کی باید این محاصره و تهدید و تحقیر را تحمل کنند؟ چرا آنان حق آزادی و تشکیل دولت را نداشته باشد؟
تنها گزینه ی که فلسطینی ها پیش رو دارند همین گزینه مقاومت است. زیرا اسرائیل به هیچ وجه حاضر به تمکین حقوق و آزادی سرزمین‌های آنان نیست و روز به اشغال سرزمین های بیشتر دست می زند.
از سوی هم و نکته که نباید فراموش شود این است که تعدادی انتقاد کرده که حماس چرا در شهرک های اطراف غزه اسرائیلی ها را از نظامی و غیر نظامی هدف قرار داده است؟ همین جماعت منتقد باید به پرسش جواب دهد که یک اسرائیلی به چه حقی از امریکای لاتین و اروپا و روسیه خودرا به فلسطین رسانده و به سرزمین غصبی که در آن شهرک احداث شده ساکن شده؟ آیا این از حقوق بشر و کرامت انسانی است که وقتی خانه‌های فلسطینی ها را تصاحب کرده اند، بعد هم انتظار شفقت و محبت داشته باشند؟

همچنین بخوانید: از «روزِ قُدس» در افغانستان چه خبر؟

نکته پایانی اینکه تحول مهم در فلسطین در حال اتفاق افتادن است. در حالیکه مهمترین سلاح فلسطینی ها در انتفاضه بیست سال قبل، سنگ و چاقو بود، اما امروز گروههای فلسطینی با موشک های مختلف به اراضی اشغالی از جمله تاسیسات حیاتی در تل آویو حمله می کنند. شهرک نشینان در هر جنگی مجبور هستند که به پناهگاه ها پناه ببرند. بنابراین، قدرت بازدارندگی گروه های مقاومت فلسطینی نیز قابل مقایسه به انتفاضه های گذشته نیست و حتی گستره جغرافیایی حملات فلسطینی ها نیز به تل آویو تسری پیدا کرده است. حرکت این بار فلسطینی ها مصداق این است که با همین توانایی حمله کنند و بگویند که مرگ یکبار و شیون یک بار و تمام!

نوشته های مرتبط :