تلاش آمریکا برای بازنشستگی سیاسی جنرال دوستم

دسته: تحلیل
نویسنده: تحریریه روایت
۱۴۰۲/۰۵/۰۹
۱۲:۳۶ ب٫ظ
بازدید: 11

دی‌شب قسمت‌هایی از گفتگوی مارشال عبدالرشید دوستم با مجله رولینگ استون را خواندم. او در این مصاحبه گفته است که برای مقابله با طالبان نیاز به توپ و تانک ندارد، بلکه کافی است آمریکا او را حمایت سیاسی کند. دوستم گفته است: «اگر حمایت را به دست آوردم و به طالبان درس ندادم، نامم دوستم نیست.»

مصاحبه مارشال دوستم با مجله رولینگ استون نشان می‌دهد که او به صورت مضحک و تحقیرآمیز تلاش دارد مقامات آمریکایی را به حمایت از خود و مخالفان سیاسی طالبان تشویق و ترغیب کند.

آن‌چه به این سخنان جلوه مضحک و کُمیک می‌دهد، همزمانی‌اش با نشست وزیر خارجه طالبان با نمایندگان ویژه‌ی آمریکا در امور افغانستان و مذاکره دوطرف بر سر شرایط به‌رسمیت‌شناسی است. وجه کُمیک‌اش این است که او در حالی به حمایت سیاسی آمریکا چشم امید دوخته است که چندی پیش جوبایدن عملا تصریح کرد که طالبان دیگر مخالف آمریکا نه، بلکه از متحدان آن کشور در مبارزه با القاعده می‌باشد.

واقعیت این است که با امضای موافقت‌نامه دوحه، طالبان از دشمن آمریکا به متحد او تغییر ماهیت دادند. و با این تغییر ماهیت بود که آمریکا افغانستان را به این گروه واگذار کرد و رفت. امروزه هم این آمریکا است که به طالبان هفته‌وار بسته‌ چهل میلیون دلاری می‌فرستد و از حکومت این گروه حمایت مالی می‌کند.

وقتی مصاحبه مارشال دوستم با مجله رولینگ استون را خواندم، یادی مطلبی افتادم که در کتاب «اسناد افغانستان: تاریخ مخفی جنگ» نوشته گریک ویتلاک خوانده بودم. این کتاب بر اساس اسناد اداره بازرسی آمریکا (سیگار) نوشته شده است؛ اسنادی که توسط واشنگتن پست در ۲۰۱۹ میلادی پس از درخواست قانون آزادی اطلاعات منتشر شد.

همچنین بخوانید: عوامل سه گانه فروپاشی جمهوریت

در بخش از این کتاب در باره جنرال دوستم آمده است که یکی از دردسرهای آن کشور در افغانستان، دخالت‌های جنرال دوستم در امورات سیاسی و حکومت‌داری بود. آمریکا تلاش داشت او را به بازنشستگی سیاسی سوق بدهد. به همین دلیل برای او پیشنهاد می‌کند که در هالیوود نقش بازی کند و به بازیگر سینما تبدیل شود. یکی از پیشنهادهای دیگر آمریکا برای دوستم، زیستن در کنار سواحل دریا و خوش‌گذرانی در آن‌جا بوده است.

این نشان‌دهنده‌ی آن است که آمریکا چه نگاه سخیفی نسبت به جنرال دوستم داشته است. البته مقامات آمریکایی تنها دنبال بازنشستگی جنرال دوستم نبودند، بلکه می‌خواستند همه رهبران شمال را به حاشیه ببرند و چهره‌های ضدطالبانی را حذف کنند که کردند.

این‌که دوستم و امثالش هنوز به حمایت سیاسی آمریکا امیدوارند، واقعا مضحک است و نشان‌دهنده آمریکاباوری مفرط شان است.

این‌ها هنوز ندانسته‌اند که در حال حاضر جای دوست و دشمن آمریکا عوض شده و پس از امضای توافق‌نامه دوحه این طالبان است که لقب واگنر اسلامی را گرفته است.

نوشته های مرتبط :