چگونه در حکومت طالبان زنان حق کار ندارند اما می‌توانند جاسوس باشند؟

دسته: تحلیل
نویسنده: احمد فرزاد
۱۴۰۳/۰۶/۱۴
۱۱:۱۳ ق٫ظ
بازدید: 12

پایگاه خبری تحلیلی روایت : طبق گزارش تلگراف، وزارت امر به معروف طالبان گروهی از زنان را استخدام کرده‌است تا کسانی را که از قوانین این گروه سرپیچی می‌کنند، شناسایی کنند. این زنان، که برخی از آن‌ها به اجبار و برخی دیگر در ازای دریافت پول به این کار وادار شده‌اند، وظیفه دارند تا فعالیت‌های زنان را در شبکه‌های اجتماعی و بازارها زیر نظر بگیرند و موارد نقض قوانین، از جمله پوشش اجباری، را گزارش دهند. اطلاعات جمع‌آوری‌شده توسط این جاسوسان زن مستقیماً به دست نیروهای طالبان می‌رسد و اغلب منجر به بازداشت یا تنبیه زنان متخلف می‌شود.

روزنامه دیلی تلگراف اخیراً گزارشی منتشر کرده‌است که تناقض‌های جدی سیاست‌های طالبان نسبت به زنان را به نمایش می‌گذارد. در حالی که طالبان به استناد آموزه‌های دینی، زنان را از بسیاری از حقوق اساسی و فعالیت‌های اجتماعی محروم کرده‌است، اما هم‌زمان از آن‌ها به‌عنوان جاسوس برای نظارت و سرکوب استفاده می‌کند.

طبق گزارش تلگراف، وزارت امر به معروف طالبان گروهی از زنان را استخدام کرده‌است تا کسانی را که از قوانین این گروه سرپیچی می‌کنند، شناسایی کنند. این زنان، که برخی از آن‌ها به اجبار و برخی دیگر در ازای دریافت پول به این کار وادار شده‌اند، وظیفه دارند تا فعالیت‌های زنان را در شبکه‌های اجتماعی و بازارها زیر نظر بگیرند و موارد نقض قوانین، از جمله پوشش اجباری، را گزارش دهند. اطلاعات جمع‌آوری‌شده توسط این جاسوسان زن مستقیماً به دست نیروهای طالبان می‌رسد و اغلب منجر به بازداشت یا تنبیه زنان متخلف می‌شود.

یکی از این زنان جاسوس، در گفت‌وگو با تلگراف توضیح داده‌است که روزانه به مکان‌های شلوغ و فروشگاه‌های پوشاک زنان می‌رود تا کسانی را که از قوانین طالبان تخطی می‌کنند، شناسایی و گزارش کند. ای خانم تصریح کرده که به دلیل مواجهه با اعتراضات زنان دیگر، از برخورد مستقیم خودداری می‌کند و به جای آن، اطلاعات را به نیروهای طالبان می‌دهد تا اقدامات لازم را انجام دهند. او همچنین بر این باور است که «آزادی واقعی» برای زنان به معنای ماندن در خانه و خدمت به خانواده است و زنان باید از هر نوع ارتباط با مردان نامحرم خودداری کنند.

در این میان اما پرسش اساسی این است که چگونه باور طالبانی به زنان حق کار نمی‌دهد اما به آن‌ها حق جاسوسی می‌دهد؟ این تضاد آشکار در سیاست‌های طالبان، نشان‌دهنده‌ استفاده گزینشی و مغرضانه از آموزه‌های دینی برای توجیه رفتارهای سرکوبگرانه است. به باور آگاهان، طالبان برای توجیه منع فعالیت‌های اقتصادی و اجتماعی زنان، به تفسیرهای خاص و محدود از دین متوسل می‌شود. این گروه ادعا می‌کند که فعالیت‌های زنان با اصول اسلامی سازگار نیست و بر این اساس، حقوق و آزادی‌های آن‌ها را محدود می‌کند.
اما در عین حال، از زنان برای نظارت و جاسوسی استفاده می‌کند، که خود نشان‌دهنده‌ی بهره‌برداری ابزاری از زنان
است. این آگاهان تاکید دارند که این تضاد به روشنی بیانگر آن است که طالبان آموزه‌های دینی را به‌عنوان ابزاری برای تحکیم قدرت و سرکوب مخالفان خود به کار می‌برد. استفاده از زنان برای جاسوسی، نه تنها بر وضعیت زنان تأثیر منفی می‌گذارد، بلکه به ایجاد یک سیستم سرکوبگر و نظارتی در جامعه نیز کمک می‌کند.

همچنین بخوانید: قرابت شیعه و سنی افغانستان در حبِ مولای متقیان

از سوی دیگر، استفاده از زنان نوعی آپارتاید جنسیتی را در جامعه افغانستان به نمایش می‌گذارد. طالبان با بهره‌گیری از زنان به عنوان ابزار سرکوب، نه تنها حقوق اولیه آن‌ها را نقض کرده، بلکه به ایجاد شکاف‌های عمیق اجتماعی و جنسیتی در جامعه دامن زده‌است. در این میان، طالبان به‌طور ابزاری از این وضعیت برای پیشبرد اهداف بین‌المللی خود نیز بهره‌برداری می‌کنند. با محدود کردن حقوق و آزادی‌های اساسی زنان، این گروه تلاش دارد تا جامعه جهانی را به پذیرش خواسته‌های خود وادار کند. آن‌‌ها می‌خواهند با نشان دادن عدم انعطاف‌پذیری در مسائل مربوط به حقوق زنان، فشار بیشتری بر جامعه جهانی وارد کرده و به رسمیت شناختن و تعامل با حکومت طالبان را به‌عنوان یک ابزار چانه‌زنی به کار برند. در این راستا، طالبان به‌طور سیستماتیک از محدودیت‌های وضع‌شده علیه زنان برای به نمایش گذاشتن بی‌توجهی به استانداردهای بین‌المللی و ایجاد فشار بر کشورهای دیگر استفاده می‌کنند. این گروه با اتخاذ رویکردهایی که شامل نقض آشکار حقوق زنان است، می‌کوشد تا جامعه جهانی را به پذیرش یا تسلیم در برابر خواسته‌های خود وادار کند.

نوشته های مرتبط :